สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 398

เมื่อออกจากร้านกาแฟ ใจของเฟิงเชียนเสวี่ยก็หนักอึ้ง เต็มไปด้วยความคิด ข้อเสนอของจูเจี้ยนชาน ดีมาก แต่ตอนนี้เธอมีภาระนั่นก็คือครอบครัว ถ้าต้องการจะไป พูดง่ายแต่ทำยาก?

แม่จูยังอยู่ในโรงพยาบาลและหลงหลงที่ขาหักก็ยังต้องรักษาอยู่ ในเวลานี้ไม่เหมาะที่จะสร้างความเปลี่ยนแปลงอะไร

โรงงานเหล่านั้นตั้งอยู่ในเมืองเล็กๆ รอบเมืองไห่เฉิง ซึ่งระดับการศึกษาและการแพทย์ล้วนมีอยู่จำกัด

ด้านการศึกษาเล่าเรียนก็ยังโอเค เพราะลูกๆ ก็ยังเด็กอยู่ ช้าไปสักปีสองปีก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร แต่ด้านการรักษา เธอไม่กล้าที่จะละเลย

ขาขวาของหลงหลงหัก ถ้าเกิดไม่รักษาให้ดี ต่อไปถ้ามีผลกระทบอะไรตามมาจะทำอย่างไร?

ยังมีแม่จู ที่มีภาวะสมองตาย ยังคงอยู่ในโรงพยาบาล...

พวกเขาอยู่ในไห่เฉิง จะได้รับการรักษาอย่างดีที่สุด แต่เมื่อพวกเขาจากไป ปัญหาเหล่านี้ก็ไม่อาจจะรับประกันได้

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราต้องรอให้อาการของแม่จู และหลงหลงคงที่เสียก่อนแล้วค่อยว่ากัน

คืนนี้เฟิงเชียนเสวี่ยนอนพลิกตัวไปมา ยากจะข่มตาให้หลับลงได้ เธอคิดเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลาว่าจะเลือกอย่างไรดี

เช้าวันรุ่งขึ้นเฟิงเชียนเสวี่ยถามกุมารแพทย์ของหลงหลง "หมอหวงคะ ขอถามหน่อยค่ะว่าตอนนี้ขาของหลงหลงเป็นอย่างไรบ้าง? ระยะเวลาโดยประมาณที่จะฟื้นตัวคือเมื่อไหร่กันคะ"

"เด็กจะฟื้นตัวได้เร็วกว่าผู้ใหญ่ ระยะเวลาฟื้นตัวโดยทั่วไปคือสามเดือนครึ่ง สุขภาพของหลงหลงอยู่ในเกณฑ์ดี ซึ่งอาจจะฟื้นตัวเร็วกว่านี้เล็กน้อย"

เฟิงเชียนเสวี่ยกล่าวขอบคุณ และหลังจากส่งเด็กๆ ไปโรงเรียนแล้ว เธอก็เข้าไปที่โรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมแม่จูอีกครั้ง

เหลยอวี่บอกว่าแม่จูจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัด แล้วค่อยทำกายภาพบำบัดต่อ ประมาณสองเดือนก็จะสามารถฟื้นตัวจนเป็นปกติได้แล้ว

ฟังถึงตรงนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยก็รู้ว่าควรทำอย่างไรดี เธอจึงโทรนัดจูเจี้ยนชานให้มาพบกันในทันที

"คุณหนู คุณตัดสินใจได้เร็วขนาดนี้เลยเหรอครับ" จูเจี้ยนชานรู้สึกประหลาดใจมาก