สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 406

เกาถิงพาเฟิงเชียนเสวี่ยมาที่ห้องทํางานของห้องโถงด้านหลังเพื่อหาผู้จัดการคนนั้น พอเฟิงเชียนเสวี่ยมอง ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นพี่ตงเจ้าของ DTT Bar คนก่อน

"เธอเองเหรอ" พี่ตงเห็นเฟิงเชียนเสวี่ย ก็ทําหน้าตกใจ

"ไม่เจอกันนานเลยนะคะ" เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกค่อนข้างอึดอัด เธอรู้ว่าการปิดบาร์ DTT เกี่ยวข้องกับเธอมากน้อยเพียงใด เธอทําให้พี่ตงเสียหายอย่างหนัก ตอนนี้เขาจะยังกล้าจ้างเธออยู่ไหม

"พวกคุณรู้จักกันหรือคะ" เกาถิงประหลาดใจมาก

"ใช่" พี่ตงยิ้มเล็กน้อย "ถิงถิง คุณไปทำงานก่อนเถอะ ผมจะคุยกับเธอ"

เกาถิงมองลมเฟิงเชียนเสวี่ย เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้า เธอจึงจากไป "งั้นฉันไปทํางานก่อน มีอะไรก็โทรหาฉันได้นะคะ"

"ได้"

พี่ตงเชิญเฟิงเชียนเสวี่ยนั่งลงและให้เครื่องดื่มกับเธอหนึ่งแก้ว "เกาถิงบอกว่าแนะนําเพื่อนคนหนึ่งมาเป็นพนักงานเสิร์ฟที่นี่ ผมคิดว่าก็เป็นนักศึกษาของวิทยาลัยดนตรีด้วยกัน ไม่คิดว่าจะเป็นคุณเลยจริงๆ"

"ฉันก็ไม่ได้คิดว่าจะเจอคุณที่นี่เหมือนกัน" เฟิงเชียนเสวี่ยอึดอัดมาก "ครั้งที่แล้วฉันทําให้คุณมีปัญหามากมาย ไม่มีโอกาสขอโทษคุณเลย..."

"ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก" พี่ตงยิ้มติดตลกว่า "การหายไปของประธานเยี่ยมากกว่า ที่ทําให้ฉันเหนื่อย ความผิดเขา"

เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มแห้งๆ 

"ที่จริงเขาไม่ได้ตั้งใจจะทําแบบนั้นกับคุณ เขาถูกวางยา" พี่ตงถามหยั่งเชิงว่า "คืนนั้น พวกคุณ... คงไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม"

"ไม่มี ไม่มีแน่นอนค่ะ" เฟิงเชียนเสวี่ยส่ายหัวเป็นพัลวัน

"งั้นก็ดี งั้นก็ดี" พี่ตงถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างเหนื่อยใจ "ความจริงคือเขาชอบคุณอย่างจริงใจ ที่ผ่านมาฉันไม่เคยเห็นเขาทำดีกับผู้หญิงคนไหนขนาดนั้นเลย แต่คืนนั้นเป็นข้อยกเว้น”

"มันผ่านไปแล้วค่ะ ไม่ต้องพูดถึงดีกว่า" ลมพันหิมะเปลี่ยนเรื่อง "เป็นยังไงบ้างคะ ทางคุณ สะดวกที่จะรับฉันไหม"

"มีอะไรไม่สะดวกล่ะ แค่ผมรับง่ายนิดเดียว" พี่ตงยิ้มแล้วถามทันทีว่า "ไม่สิ คุณไม่ใช่ผู้หญิงของประธานเยี่ยเหรอ ทําไมมาสมัครพนักงานเสิร์ฟที่นี่อีก พวกคุณ... เลิกกันแล้วเหรอ"