เฟิงเชียนเสวี่ยสะอึก มองเยี่ยเจิ้นถิงด้วยความหวาดกลัว
เยี่ยเจิ้นถิงหลี่สายตาอันตราย เดินเข้าไปหาเธออย่างเชื่องช้า
“ประธานเยี่ย ผม...ผมนึกว่า...”
“นึกว่าอะไร” เยี่ยเจิ้นถิงตัดบทพี่ตง ซักถามด้วยเสียงเย็นชา “นึกว่าผมไม่เอาเธอแล้ว ดังนั้นให้เธอไปบริการผู้ชายคนอื่น?”
“ไม่ใช่ๆๆ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น...”
พี่ตงยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกเยี่ยเจิ้นถิงบีบที่ลำคอ
แรงมือนั้น เกือบเอาชีวิตเขาได้
พี่ตงอ้าปากกว้าง สายตามองบน หน้าเขียว ยื่นมือดิ้นรน แต่กลับตกลงด้วยความไม่มีแรง
“อย่า...” เกาถิงรีบวิ่งเข้าไปด้วยความตื่นตระหนก “ปล่อยเขา ! ”
บอดี้การ์ดขวางเธอไว้ เธอไม่สามารถเข้าใกล้เยี่ยเจิ้นถิงได้
“ไม่เกี่ยวกับเขา คุณรีบปล่อยเขา” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบอ้อนวอน
แต่เยี่ยเจิ้นถิงยังไม่รู้ร้อนรู้หนาว ยังคงบีบที่ลำคอพี่ตง เกือบจะบีบเขาตาย
“เยี่ยเจิ้นถิง…” เฟิงเชียนเสวี่ยตวาด “เพราะคุณจะไปมั่นหมายกับคนอื่น เพราะคุณไล่ฉันออก จะมาเสแสร้งเป็นคนดีอะไรตอนนี้”
เห็นชัดว่า ประโยคนี้ได้ผล
เยี่ยเจิ้นถิงค่อยๆ ปล่อยมือ หันหน้า จ้องเธอด้วยสายตาเย็นชา “คุณพูดอะไร”
“ฉัน...” เฟิงเชียนเสวี่ยอ้าปาก ไม่กล้าพูด เมื่อสักครู่เธอเพียงต้องการแหย่เขา ให้เขาปล่อยมือ เธอจะไปกล้าโทษเขาได้อย่างไร
“เฟิง เชียน เสวี่ย ! ” เยี่ยเจิ้นถิงบีบที่ท้ายทอยของเฟิงเชียนเสวี่ย ดึงเธอเข้ามาตรงหน้าตัวเอง จ้องเธอด้วยสายตาเย็นชา “คุณทำผมโกรธแล้วนะ ! ”
พูดไป เขาก็คว้าผมของเธอ ลากเธอไปที่ห้องรับรองของเขา...
“คุณจะทำอะไร ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้” เกาถิงอยากพุ่งตัวเข้าไปห้าม แต่ถูกเยี่ยฮุยขวางไว้ “สาวน้อย ไม่ต้องเป็นห่วง คู่รักทะเราะกันเท่านั้นเอง”
“คู่รักทะเราะกันทำไมรุนแรงขนาดนี้” เกาถิงไม่เชื่อ “พวกคุณอย่าทำแบบนี้ รีบปล่อยเธอ ไม่เช่นนั้นฉันจะแจ้งตำรวจ”
“หากไม่ใช่คู่รัก ทำไมพวกเราต้องช่วยเธอ” เยี่ยฮุยอดทนอธิบาย “พวกเราไม่ได้ว่างขนาดนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...