สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 432

“เยี่ยมไปเลย” พี่ฟางพอใจเป็นอย่างมาก “ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ งานจะเริ่มตอนหกโมง สองชั่วโมง สองพันหยวน ขอแค่เธอแสดงออกมาได้ดี คราวหน้าก็จะมีงานมาหาเธอไม่หยุดหย่อนเลยล่ะ!”

“ขอบคุณค่ะพี่ฟาง” เฟิงเชียนเสวี่ยดีใจเป็นอย่างมาก หลังจากรับยูนิฟอร์มของพนักงานมาแล้ว เธอก็ดึงเกาถิงแล้วพูดว่า “ถิงถิง เธอก็มาด้วยสิ เราจะได้ไปด้วยกัน”

“ฉันไปด้วยไม่ได้หรอก...” เกาถิงมองมือของตัวเอง และรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก “พี่ พี่รีบไปเถอะ ฉันก็ต้องรีบไปเข้างานที่บาร์เยี่ยเซ่อด้วย ไว้ว่างแล้วเราค่อยนัดกันใหม่”

“ก็ได้” เฟิงเชียนเสวี่ยกอดเธอด้วยความรักสุดหัวใจ “ถิงถิง เธอหาเวลามานะ ฉันจะพาเธอไปหาเพื่อนหมอของฉัน จะได้ดูว่ามือของเธอสามารถรักษาได้ไหม”

“ได้จริงเหรอ?” เกาถิงคล้ายกับเห็นถึงความหวัง

“ไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไงล่ะ?” เฟิงเชียนเสวี่ยพูดด้วยรอยยิ้ม “ชีวิตย่อมเต็มไปด้วยความหวังเสมอน่า!”

“อื้มๆ ” เกาถิงพยักหน้าซ้ำๆ “พี่ ขอบคุณนะ!”

“อย่าทำตัวบ๊องสิ รีบไปทำงานได้แล้ว ไว้ค่อยติดต่อกัน”

เฟิงเชียนเสวี่ยเปลี่ยนเสื้อผ้า และเริ่มแสดงอย่างเป็นทางการ เพื่อไม่ให้มีใครจำเธอได้ เธอจึงสวมหน้ากากสีขาวเอาไว้ด้วย

การแสดงนี้ผ่านไปอย่างราบรื่นมาก เป็นงานแต่งงานธรรมดาๆ งานหนึ่ง ไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันใดๆ เกิดขึ้น

หลังจากการแสดง เฟิงเชียนเสวี่ยก็ได้รับเงินสองพันหยวน แล้วแลกเปลี่ยนข้อมูลติดต่อกันและกันกับพี่ฟาง แถมยังนัดหมายงานการแสดงในครั้งถัดไป ก็คือคืนวันพรุ่งนี้ เป็นงานฉลองของบริษัท!

ซึ่งเป็นเวลาสองชั่วโมงสองพันเช่นเดิม!

แม้ว่าจะไม่ได้มากเท่างานที่บาร์เยี่ยเซ่อก่อนหน้านี้ และไม่มีเงินพิเศษอะไรก็ตาม แต่นั่นก็เป็นที่น่าพอใจอย่างมากสำหรับเฟิงเชียนเสวี่ยแล้ว

เมื่อออกมาจากโรงแรม เฟิงเชียนเสวี่ยก็ได้รับโทรศัพท์จากลูกๆ พวกเขาบอกว่าใกล้จะถึงบ้านแล้ว ก่อนจะถามเธอว่าอยู่ที่ไหน และยังนำอาหารมาให้เธอทานด้วย

เฟิงเชียนเสวี่ยบอกว่าเดี๋ยวจะกลับบ้านแล้ว แต่เมื่อพูดจบ เธอก็เพิ่งนึกได้ว่าเยี่ยเจิ้นถิงจะมารับเธอตอนสี่ทุ่ม

ทว่าในตอนนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยก็ยังไม่มีเวลาคุยกับเขาเลย จึงกลับบ้านก่อนแล้วค่อยคุยกันอีกที

เธอรีบเร่งกลับบ้าน เป็นเวลาหนึ่งทุ่นครึ่งแล้ว เด็กๆ กำลังถามกับพยาบาลที่ดูแลว่าหม่ามี้อยู่ไหน

พยาบาลที่ดูแลก็กำลังจะตอบคำถาม เฟิงเชียนเสวี่ยก็เข้ามาในห้องพอดี เด็กๆ ก็ต้อนรับเธออย่างเริงร่า พูดจ้อกแจ้กจอแจไม่หยุด และก็หยิบอาหารเย็นที่เอากลับบ้านมาแบ่งให้เธอ