สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 450

"นอกจากนี้ยังมีข่าววงในอีก" แขกคนหนึ่งเอามือป้องปากแล้วกระซิบ "ฉันได้ยินมาว่าตระกูลซือทำให้ตระกูลเยี่ยขุ่นเคือง จึงถูกตระกูลเยี่ยลงบัญชีดำไว้แล้ว"

“เรื่องนี้จริงเหรอ?” แขกรอบๆ รวมตัวกันอย่างตื่นเต้น

"สรุปเลยก็คือข่าวที่ผมได้ยินก็เป็นแบบนี้" แขกคนนั้นขมวดคิ้ว "ผมไม่กล้าทำให้ตระกูลเยี่ยขุ่นเคืองใจ งั้นผมไปก่อนนะ"

พูดพลาง แขกคนนั้นก็รีบออกไปทางด้านหลัง...

แขกอีกหลายคนที่ทราบข่าวนี้ก็กำลังจะออกไปเช่นกัน และในเวลานี้เอง ก็มีเสียงโหวกเหวกโวยวายดังผ่านประตูเข้ามา "ให้ฉันเข้าไปนะ ให้ฉันเข้าไป พวกแกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ฉันคือคุณหญิงซือนะ"

เสียงนี่ดังมาก จนแทบจะเป็นการตะโกน

เสียงเปียโนของเฟิงเชียนเสวี่ยหยุดลงอีกครั้ง เธอหันไปดู คนที่เข้าไปอาละวาดกับการ์ดที่หน้าประตูห้องโถงใหญ่อย่างคนเสียสติก็คือไป่ลู่นั่นเอง!

ไป่ลู่สวมชุดที่ไม่ถูกกาลเทศะ ผมเผ้ารุงรัง และแต่งหน้าหยาบๆ เธอรีบวิ่งเข้าไปอย่างลุกลี้ลุกลน แต่กลับถูกการ์ดสองคนขวางเอาไว้

ยิ่งเธอถูกขวางมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งตื่นตระหนกและตีโพยตีพายมากขึ้นเท่านั้น เสียงดังมากเสียจนคนทุกผู้ที่อยู่ในงานนั้นได้ยินเพียงเสียงของเธอคนเดียว

การก่อกวนของไป๋ลู่ครั้งนี้ ได้ทำลายบรรยากาศในงานลงทั้งหมด

สีหน้าของฉู่จือหันมืดมนลง และดูไม่สู้ดีนัก

แขกเหรื่อที่อยู่รายรอบแสดงความคิดเห็นกันอย่างกว้างขวาง แม้กระทั่งมีบางคนที่เอ่ยถามซือเฮ่าเซวียนตรงๆ "ประธานซือ นั่นคือภรรยาเก่าของคุณหรือเปล่า?"

"ประธานซือ ตกลงคุณหย่าหรือยังเนี่ย" ยังมีคนถามต่ออีก

สีหน้าของซือเฮ่าเซวียนดูย่ำแย่มาก อับอายจนไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน รีบขยิบตาให้ซือหย่วนทันที

ซือหย่วนพาบอร์ดี้การ์ดสองคนไปข้างหน้า เพื่อจะพาตัวไป๋ลู่ออกไป

ในเวลานี้เอง ไป๋ลู่ก็ผลักการ์ดสองคนออก แล้วพุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง "ฉู่จือหัน แกมันนังแพศยา แกแย่งสามีฉันไป ฉันจะฆ่าแก!"

พูดพลาง เธอก็แยกเขี้ยวยิงฟันกระโจนเข้าไปหาฉู่จือหัน...