สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 452

แต่ปากของไป๋ลู่ก็รุนแรงเช่นกัน ถูกตบจนสภาพเป็นแบบนั้นแล้วแต่ก็ยังไม่หยุดด่า ทำเอาฉู่จือหันกัดฟันกรอดด้วยความโกรธ

เนื่องจากภายในรถเป็นแบบเก็บเสียง บวกกับปัญหาด้านระยะทาง ทำให้เฟิงเชียนเสวี่ยได้ยินไม่ชัดว่าไป๋ลู่กำลังด่าว่าอะไร และไม่รู้ด้วยว่าฉู่จือหันพูดว่าอะไรบ้าง

เพียงไม่นาน ฉู่จือหันเดินลงจากรถมา ตอนที่ประตูรถเปิดออกนั้น เฟิงเชียนเสวี่ยก็เห็นว่าบอดี้การ์ดสองคนที่อยู่ในรถกำลังกระชากเสื้อผ้าของไป๋ลู่ออก!

ไป๋ลู่ดีดดิ้นสุดชีวิตและร้องโวยวายราวกับเป็นบ้า “ฉู่จือหัน แกต้องไม่ตายดีแน่ แกต้องได้รับกรรม...”

ประตูรถปิดลง ฉู่จือหันออกคำสั่งกับบอดี้การ์ดสองคนที่เฝ้ารถอยู่ “เฝ้าอดีตนายหญิงซือคนนี้ไว้ให้ดี เธออยากได้ความรักจากชายหนุ่มจนตัวสั่นเลย!”

“ครับ!” บอดี้การ์ดทั้งสองคนก้มหัวรับคำสั่ง

“ถ้าชายหนุ่มสองคนยังไม่พอก็ไปหามาเพิ่มอีก”

ฉู่จือหันแสยะยิ้มออกมาอย่างน่าสะพรึงกลัว สายตาของเธอน่ากลัวกว่างูพิษเสียอีก

หลังจากนั้นเธอก็พาบอดี้การ์ดคนอื่นๆ ออกไปอย่างรีบร้อน...

เมื่อเห็นฉากนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยก็ตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก เธอรู้ตั้งนานแล้วว่าฉู่จือหันหมกมุ่น แต่ก็ไม่คิดว่าจะโหดเหี้ยมขนาดนี้

แม้ว่าเธอจะเกลียดไป๋ลู่ จะให้ตีหรือสั่งสอนก็ได้หมด แต่แบบนี้...

ตอนนั้นเอง รถตู้คันนั้นก็สั่นไหวขึ้นมา น่าจะเป็นเพราะกำลังฉุดกระชากลากดึงกันอยู่

เฟิงเชียนเสวี่ยคิดอยากจะบุกเข้าไป แต่สมองก็บอกกับเธอว่าถ้าเธอบุกเข้าไปทั้งแบบนั้น ไม่เพียงแค่จะช่วยใครไม่ได้ เธอก็จะพลอยอันตรายไปด้วย

พอคิดได้แบบนั้น เฟิงเชียนเสวี่ยก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อแจ้งความ...

แต่ในขณะนั้นเอง บอดี้การ์ดคนหนึ่งก็เห็นเธอ “ใครน่ะ”

สีหน้าของเฟิงเชียนเสวี่ยเปลี่ยนไปทันทีและรีบหนีออกไปอย่างรีบร้อน

บอดี้การ์ดตามมาด้านหลัง

เฟิงเชียนเสวี่ยร้อนใจมาก เมื่อเห็นว่าบอดี้การ์ดใกล้จะตามเธอทันแล้วก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา “พวกนายจะทำอะไร”

บอดี้การ์ดหยุดวิ่งตามทันที

เฟิงเชียนเสวี่ยหันกลับไปมอง ก็เห็นว่าเป็นซือหย่วนที่วิ่งตามมาอย่างรีบร้อน บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆ รถรีบอธิบายอย่างร้อนตัว