สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 523

“เอ่อ…”

เยี่ยเจิ้นถิงมองไปที่ครูดนตรี ซึ่งยังดูเด็กมากและดูไร้เดียงสาและสวยมาก แต่เขารีบถอนสายตา พูดไม่ออกบอกไม่ถูก “ไอ้ตูดหมึก ตั้งใจเรียนเถอะ!”

“ผมตั้งใจเรียนแน่ ไม่ขัดต่อการหาแฟนของผมหรอกครับ” หลงหลงส่งจูบให้ครูดนตรีทีหนึ่ง “อรุณสวัสดิ์ครับครูเย่”

“อรุณสวัสดิ์จ๊ะหลงหลง!” ครูเย่คนนั้นเดินมาทางนี้ เหมือนกับสายลมโชยหอบเอากลิ่นของซากุระมาด้วย “เฉินเฉิน เย่ว์เย่ว์ อรุณสวัสดิ์จ๊ะ!”

“อรุณสวัสดิ์ครูเย่!”

เด็กๆต่างทักทายซึ่งกันและกันกับคุณครูอย่างสนิทสนม เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทุกคนต่างนิยมชมชอบครูเย่คนนี้

“ท่านนี้คือ…” ครูเย่มองที่เยี่ยเจิ้นถิงอย่างขี้อาย

“เขาคือ…”

“เขาคือแฟนของหม่ามี้ของผมครับ”

ยังไม่ทันรอเฉินเฉินพูด หลงหลงก็โพล่งขึ้น

“เอ่อ...”ครูเย่ตกตะลึง รีบทักทายพร้อมรอยยิ้ม “สวัสดีค่ะ!”

“สวัสดีครับ!” เยี่ยเจิ้นถิงตอบเบาๆ

ในเวลานี้ ครูใหญ่หลิวพาผู้นำระดับสูงของโรงเรียนหลายคนและครูคนอื่นๆมาที่ห้องเรียนทานตะวันอย่างรีบร้อน และได้ทักทายอย่างเคารพนบน้อมมาแต่ไกล “ประธานเยี่ย สวัสดีค่าสวัสดี”

“ประธานเยี่ย ไม่ทราบว่าท่านมา เลยไม่ทันจัดเตรียมต้อนรับ ต้องขออภัยจริงๆค่ะ!”

“ไม่ต้องเกรงใจ”เยี่ยเจิ้นถิงพูดอย่างสุภาพ “วันนี้ผมส่งเด็กๆมาโรงเรียน เลยถือโอกาสเอาของขวัญมาให้นักเรียนและคุณครูด้วย!”

เยี่ยฮุยทำสัญญาณมือ บรรดาบอดี้การ์ดก็รีบไปเปิดประตูรถ ข้างในกองเต็มไปด้วยของขวัญ

“นี่...” ครูใหญ่หลิวตะลึงไปพักหนึ่ง แล้วรีบตอบโดยเร็ว “นี่ นี่เกรงใจจังค่ะ...”

“เอาไปแบ่งให้กับเด็กๆและคุณครู”

เยี่ยเจิ้นถิงคุ้นเคยกับการออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแสเช่นนี้ คล้ายกับว่าสิ่งของเหล่านี้ไม่มีค่าที่ควรจะพูดถึง

“ค่ะๆๆ” ครูใหญ่หลิวปลื้มใจอย่างไม่คาดฝัน รีบให้รปภ.มาช่วยเอาของขวัญ

“ดิฉันส่งพวกท่านไปห้องเรียนนะคะ”

เยี่ยเจิ้นถิงคว้าเฉินเฉินและเย่ว์เย่ว์ขึ้นมาวางบนไหล่ ส่วนหลงหลงที่นั่งอยู่บนวีลแชร์นั้นเขาใช้มืออีกข้างเข็น