สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 550

"เป็นเธอจริงๆ ด้วย！" เฟิงเชียนเสวี่ยพบคำตอบจากความเงียบของเยี่ยเจิ้นถิง และทันใดนั้นก็เริ่มฉุนเฉียว "ทำไมเธอถึงทำแบบนี้"

"ดึกแล้ว นอนๆ" เยี่ยเจิ้นถิงหันกลับไป

"เยี่ยเจิ้นถิง！" เฟิงเชียนเสวี่ยร้อนใจ ลุกขึ้นมาทันที "เธอก็ส่วนเธอ คุณก็ส่วนคุณ ฉันไม่เอามาโยงกันหรอก ถ้าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณ คุณก็แค่ต้องอธิบายให้ชัดเจน ทำไมคุณต้องบ่ายเบี่ยงด้วย？ "

"ถ้าคุณรู้มากไป มันไม่ดีสำหรับคุณ" เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้ว "เรื่องมันจบไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้ คุณรู้ความจริงแล้วมันจะมีความหมายอะไร"

"ทำไมจะไม่มีความหมาย ฉันอยากจะรู้ว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้ และฉันต้องการล้างแค้นให้พ่อของฉัน！"

เฟิงเชียนเสวี่ยพูดออกมาโดยไม่ทันคิด และหลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็ชะงัก

อันที่จริง คำว่าแก้แค้นไม่เคยมีอยู่ในหัวของเธอมาก่อน แต่ตอนนี้ จู่ๆ เธอก็พูดขึ้นมา...

พูดออกมาโดยไม่รู้ตัว

"แก้แค้น？" เยี่ยเจิ้นถิงลุกขึ้นนั่งและถามอย่างจริงจัง "คุณเอาอะไรไปแก้แค้น"

"ฉัน..." เฟิงเชียนเสวี่ยนิ่งค้างกับคำถาม ผู้หญิงคนนั้นโหดเหี้ยมและเจ้าเล่ห์ แม้แต่เยี่ยเจิ้นถิงก็ยังเกรงกลัว แล้วผู้หญิงอ่อนแออย่างเธอจะเอาอะไรไปแก้แค้น?

"ตั้งสติหน่อย" เยี่ยเจิ้นถิงลุกขึ้นไปห้องน้ำ

เฟิงเชียนเสวี่ยมองไปที่แผ่นหลังของเขาด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน...

เธอรู้ดีว่า ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะเลวร้ายและอำมหิตเพียงใด เธอก็ยังคงเป็นญาติทางสายเลือดของเยี่ยเจิ้นถิง แม้ว่าจะมีปัญหาใดๆ ในแวดวงธุรกิจ และไม่ว่าทั้งสองครอบครัวจะมีความรุนแรงเพียงใด ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าแกงกันจริงๆ

ดังนั้น เธอจึงไม่สามารถขอให้เยี่ยเจิ้นถิงช่วยล้างแค้นให้เธอได้

แต่ด้วยกำลังของเธอคนเดียวก็คงทำอะไรไม่ได้

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกท้อแท้ใจอย่างมาก...

เสียงน้ำดังมาจากห้องน้ำ เยี่ยเจิ้นถิงอาบน้ำและห่อผ้าขนหนูออกมา เปลี่ยนเสื้อผ้าโดยหันหลังให้เฟิงเชียนเสวี่ย

"คุณไม่นอนแล้วเหรอ" เฟิงเชียนเสวี่ยเหลือบมองนาฬิกาบนผนัง เพิ่งตีห้าเท่านั้น

"ไปออกกำลังกาย" เยี่ยเจิ้นถิงตอบเบาๆ