สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 552

ฉู่จือมั่วที่อยู่อีกฝั่งของสายตกใจจนชะงักไป ราวกับว่าเธออยู่นิ่งไปพักนึง และไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งสิ้น

เฟิงเชียนเสวี่ยปวดหัวจนต้องกุมขมับ และรีบพูดขึ้นว่า “จื่อมั่ว ขอบคุณเธอมากนะ ฉันต้องวางสายแล้ว ไว้ว่างว่างค่อยคุยกัน”

ขณะที่กำลังพูด เธอก็ตัดสายทิ้ง...

เฟิงเชียนเสวี่ยเงยหน้ามองเยี่ยเจิ้นถิง ในใจของเธอเต้นตึกตัก เธออธิบายอย่างกระวนกระวายใจว่า “คุณก็ได้ยินแล้ว จื่อมั่วโทรมาเรื่องงานแต่งงานของฉู่จื่อหัน ไม่ได้มีอะไรแอบแฝง”

“อืม ได้ยินแล้ว”

เยี่ยเจิ้นถิงคืนโทรศัพท์ให้กับเธอ และหมุนตัวเดินเข้าไปยังห้องน้ำ

เฟิงเชียนเสวี่ยเห็นท่าทีที่นิ่งสงบของเขา ในใจของเธอก็รู้สึกตื่นตระหนก เขาเตรียมที่จะระบายความโกรธออกมา พออาบน้ำเสร็จแล้วเขาก็จะระเบิดอารมณ์ออกมาใช่หรือเปล่าหรือเขาจะจัดการฉู่จือมั่วอย่างเงียบๆ กัน

ขณะที่เธอกำลังคิด ก็มีเสียงเคาะประตูดังมาจากด้านนอก เสียงของแม่จูดังลอดมาว่า “คุณหนูคะ ตื่นรึยังคะ พวกเด็กให้มาเรียกคุณกับคุณชายลงไปทานข้าวเช้าด้วยกันค่ะ”

“เดี๋ยวฉันจะลงไปค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบตอบ

“ค่ะ งั้นฉันจะเตรียมอาหารเช้าในส่วนของพวกคุณไว้นะคะ” แม่จูไปแล้ว

เฟิงเชียนเสวี่ยเดินเท้าเปล่าไปยังถ่วงน้ำ เยี่ยเจิ้นถิงกำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ เธอพูดกับเขาอย่างระแวดระวังว่า “พวกเด็กๆ รอเราไปรับประทานอาหารเช้าด้วยกันค่ะ”

“อืม” เยี่ยเจิ้นถิงรับคำ

เฟิงเชียนเสวี่ยไม่กล้าพูดอะไรอีก เธอไปยังอ่างล้างหน้าเพื่อล้างหน้าแปรงฟัน จากนั้นก็แต่งหน้าอย่างเรียบๆ

ผ่านไปสักพักเยี่ยเจิ้นถิงก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ร่างของเขาพันผ้าขนหนูเอาไว้ เขาเดินออกไปข้างนอกพลางเช็ดผมไปด้วย และไม่มองเฟิงเชียนเสวี่ยสักแวบ แน่นอนว่า เขาไม่ได้ระบายโทสะออกมา

เฟิงเชียนเสวี่ยมองด้านหลังของเขาผ่านกระจก ในใจของเธอรู้สึกไม่สงบ หรือว่าเขาจะเปลี่ยนวิธีกันนะ?

ไม่ระเบิดอารมณ์ออกมา แต่เปลี่ยนเป็นทำสงครามเย็นแทน?

“ผมลงไปก่อนนะ” เยี่ยเจิ้นถิงพูดออกมาประโยคหนึ่ง จากนั้นก็เดินลงไปชั้นล่าง

“รอก่อนค่ะ...ฉัน...”

คำว่า “ฉัน” ยังพูดไม่ทันจะจบ เยี่ยเจิ้นถิงก็เดินออกไปแล้ว

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก เธอไม่เข้าใจ ว่าเธอทำอะไรผิด?

แค่เปรยเรื่องคุณพ่อ เขาก็ไม่พอใจ และพอรับโทรศัพท์ เขาก็เริ่มทำสงครามเย็นกับเธอ...

อย่างไรเสียจะผิดจะถูกก็อยู่ที่เขา