สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 556

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณลุงคุณป้ ผมก็า！”

เย่ว์เย่ว์อยู่บนบ่าของเยี่ยเจิ้นถิง และโบกมือป้อมๆ ของเธอและทักทายทุกคนด้วยความใสซื่อบริสุทธิ์

“อรุณสวัสดิ์ครับ！” เฉินเฉินกับหลงหลงเองก็ทักทายอย่างมีมารยาท

“อรุณสวัสดิ์ครับ อรุณสวัสดิ์ค่ะ！”

คนเหล่านั้นต่างตื่นตระหนกและไม่รู้ว่าควรจะตอบรับอย่างไร

เยี่ยเจิ้นถิงถึงพอใจกับการกระทำของเด็กทั้งสามเป็นอย่างมาก และพาพวกเขาเดินไปทางลิฟต์

เย่ว์เย่ว์เบิกตากว้างและมองไปรอบตัว ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

ซื่อเป่าน้อยอยู่ในอ้อมกอดของเธอ โดยมีแววตาและท่าทางเหมือนกับเธอ

เฉินเฉินยืนเท้าเอวตัวตรงและมองไปข้างหน้า และทำท่าเย่อหยิ่งมองไปที่พวกเขา

แม้ว่าหลงหลงจะได้รับบาดเจ็บที่เท้า แต่เขาก็พยายามเลียนแบบท่าทางของเฉินเฉิน ทำให้เขามองดูน่าเกรงขาม！

สองพี่น้องหน้าตาเหมือนกันอย่างกับแกะ และท่าทางที่แสดงออกก็เหมือนกัน จนดึงดูดสายตาผู้คนได้อย่างหมดสิ้น

เมื่อถึงหน้าประตูลิฟต์ พนักงานที่กำลังรอลิฟต์อยู่เมื่อเห็นเยี่ยเจิ้นถิงก็รีบทักทายขึ้นว่า “อรุณสวัสดิ์ครับประธานเยี่ย...”

พวกเขาเห็นเด็กน้อยทั้งสามก็มีสีหน้าตะลึงไป แต่ไม่มีใครกล้าถาม

“อรุณสวัสดิ์！” เยี่ยเจิ้นถิงพาเด็กน้อยเดินไปเองยังลิฟต์วีไอพี

เมื่อประตูลิฟปิดลง กลุ่มพนักงานที่อยู่ด้านนอกต่างวิพากษ์กันออกมา “พวกเธอเห็นรึเปล่า ท่านประธานพาเด็กน้อยน่ารักสามคนมา”

“ใช่แล้ว ใช่แล้ว หน้าตาเหมือนตุ๊กตาฝรั่งเลย สวยมาก！”

“แล้วก็ยังมีนกแก้วอีกตัวหนึ่ง ฮา ฮา เจ๋งชะมัด！”

“แต่ว่า พวกเขาเป็นอะไรกับท่านประธานกันน่ะ”

“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน น่าสงสัย！”

“หรือว่าจะเป็นลูกของท่านประธานกัน”

“คงไม่หรอกมั้ง? ท่านประธานยังไม่ได้แต่งงานนี่...”