สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 559

หลิงหลงผลักประตูห้องทำงานเข้าไปด้วยใบหน้าเบิกบาน และตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานว่า “เจิ้นถิง...”

แต่เมื่อเธอเห็นเด็กทั้งสามคนที่กำลังปีนป่ายอยู่บนตัวของเยี่ยเจิ้นถิง เธอก็อดไม่ได้ที่จะชะงักค้างไป “นี่...นี่มัน...มันเรื่องอะไรกันคะ”

“แด๊ดดี้ พี่สาวคนสวยคนนี้คือใครเหรอครับ” หลงหลงเห็นหลิงหลงแล้วก็อดไม่ได้ที่จะตาวาว “เลขาของแด๊ดดี้เหรอครับ”

“อย่าพูดมั่วสิ” เฉินเฉินพูดเอ็ดเสียงเบา และถามเยี่ยเจิ้นถิงว่า “แด๊ดดี้ครับ พวกเราต้องออกไปก่อนไหมครับ”

“ไม่ต้อง”

มือข้างหนึ่งของเยี่ยเจิ้นถิงกำลังกอดเฉินเฉิน และมืออีกข้างกำลังกอดหลงหลงไว้อยู่

เย่ว์เย่ว์ที่ขี่อยู่บนบ่าของเขากำลังใช้หนังยางหลากสีในการมัดผมให้เขาอยู่ นกแก้วอย่างซื่อเป่าน้อยก็กำลังนอนอยู่บนตักของของ

“นั่งลง！” ถือว่าเยี่ยเจิ้นถิงได้เงยหน้าขึ้นมามองเธอแวบหนึ่งแล้ว

หลิงหลงยืนชะงักอยู่ที่เดิมพักหนึ่งก่อนที่จะเดินเข้ามา และถามด้วยความประหลาดใจว่า “เจิ้นถิง นี่ เด็กพวกนี่มาจากไหนกันคะ”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่เขามองไปยังแท็บเล็ทที่อยู่ในมือของเฉินเฉิน และสอนเขาถึงวิธีการใช้แว่น VR พอสอนเสร็จจึงเงยหน้าขึ้นมามองเธอ “มาหาฉันมีธุระอะไร”

“เจิ้นถิง...”

“แด๊ดดี้ช่วยผมดูทีสิครับว่าจะเอาไปต่อตรงไหนดี”

หลงหลงที่เพิ่งจะแยกชิ้นส่วนเครื่องบินจำลองออกมา ตอนนี้เขาอยากที่จะต่อมันกลับคืนแต่กลับมีชิ้นส่วนเกินขึ้นมาหนึ่งชิ้น

“ให้แด๊ดดี้ดูหน่อย” เยี่ยเจิ้นถิงรับชิ้นส่วนนั้นมาแล้วหยิบเครื่องบินจำลองขึ้นมาดู ไม่นานเขาก็หาตำแหน่งที่ต้องต่อเข้าไปเจอ “ตรงนี้！”

“ว้าว แด๊ดดี้ฉลาดจัง ขอบคุณครับแด๊ดดี้”

หลงหลงรีบหยิบชิ้นส่วนเครื่องบินจำลองนั้นมาต่อทันที

“เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ” เยี่ยเจิ้นถิงเหลือบมองหลิงหลงแวบหนึ่ง

“ฉันถามว่าเด็กพวกนี้มาจากไหนกันคะ” หลิงหลงกระสับกระส่ายเล็กน้อยและร้อนใจด้วย “ทำไมพวกแกถึงเรียกนายว่าแด๊ดดี้ล่ะนี่มันเรื่องอะไรกัน”