สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 567

“เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วก็ปล่อยเลยตามเลย!” เยี่ยเจิ้นถิงปล่อยมือ “คุณท่านยอมก็คือยอม ถ้าไม่ยอมยังไงก็ต้องยอม ไม่มีทางหวนกลับคืนได้อีกแล้ว!”

“คุณนี่ก่อเรื่องก่อนแล้วค่อยรายงาน จริงๆ เลย...”

เยี่ยเซินตกใจจนหน้าซีดเผือก ถึงกับไปต่อไม่ถูก

“ลุงเซิน ลุงไม่เป็นไรใช่ไหม?” เยี่ยฮุยประคองเขาไว้ แต่กลับถูกชายชราผลักออก “ไสหัวใจ ไอ้เด็กบ้า ไม่รู้จักพูดโน้มน้าวคุณท่าน”

“ผมกล้าซะที่ไหนล่ะ” เยี่ยฮุยกระซิบเสียงเบา

“ลุงเซิน เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ลุงก็ช่วยเกลี้ยกล่อมคุณท่านเยี่ยให้ยอมรับคุณเฟิงสิครับ” เยี่ยจวินพูดอย่างระวัง “จริงๆ แล้วคุณเฟิงก็ใช้ได้เลยนะ...”

“ไอ้เด็กบ้า” เยี่ยเซินตบเข้าที่หลังของเยี่ยจวิน “แกยังจะมาเหลวไหลอีก!”

“เขาก็พูดถูกนิ” เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้ว “เหลวไหลตรงไหน?”

“…” เยี่ยเซินกระตุกที่มุมปาก ฝืนยิ้มออกมา “ครับ คุณชาย!”

“งั้นคุณก็ยอมที่จะช่วยผมเกลี้ยกล่อมคุณปู่แล้วสินะ?” เยี่ยเจิ้นถิงรีบฉวยโอกาสทันที “ขอบคุณครับลุงเซิน!”

“…” เยี่ยเซินตะลึงงันไปแล้ว ไม่นึกเลยว่าเขาพลาดตกหลุมพลางของนายท่านเสียแล้ว? หลุมพลางนี้ขุดไว้ชัดเจนไปแล้วมั้ง

“ขอบคุณครับลุงเซิน!” เยี่ยจวินและเยี่ยฮุยก็ขอบคุณด้วยเช่นกัน

เยี่ยเซินรู้สึกอัดอั้นเป็นอย่างมาก สีหน้าเปลี่ยนเป็นม่วงคล้ำ พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

ในเวลานั้นเอง พวกหมอพยาบาลก็พาพวกเด็กๆ ออกมา แล้วพูดกับเยี่ยเจิ้นถิง “ประธานเยี่ยครับ คุณท่านเรียกให้คุณเข้าไปครับ”

“อืม” เยี่ยเจิ้นถิงพยักหน้า แล้วนั่งลงยองพูดกับพวกเด็กๆ “ไปนั่งกินขนมเล่นที่ห้องรับรองรอแด๊ดดี้ก่อนนะ”

“เข้าใจแล้วครับ/ค่ะ แด๊ดดี้”

“พวกเด็กๆ พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ตามพวกพี่พยาบาลไปที่ห้องรับรอง