“ไม่ได้นานขนาดนั้น...” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้ว่า เขาไม่ยอมให้ตัวเองจากไปเดือนนึง ดังนั้นก็เลยเกลี้ยกล่อมเขา “มากสุดก็ครึ่งเดือน ดูสถานการณ์อีกทีนึง”
“ครึ่งเดือนนานเกินไป” เยี่ยเจิ้นถิงคุ้นชินกับการมีเธออยู่ข้างกาย
“ถึงตอนนั้นค่อยดูอีกทีละกัน ฉันจะกลับมาให้เร็วที่สุด” เฟิงเชียนเสวี่ยปลอบเขา “พวกเด็กๆรอฉันอยู่ที่บ้าน ฉันจะไปเตร็ดเตร่อยู่ข้างนอกเป็นเวลานานได้ยังไงล่ะ?”
เยี่ยเจิ้นถิงคิดดูแล้วก็จริงดังนั้น ต่อให้เธอตัดใจจากเขาได้ แต่ตัดใจจากพวกเด็กๆ ไม่ได้
“พรุ่งนี้ผมจะให้เยี่ยฮุยไปจัดการ” เยี่ยเจิ้นถิงห่มผ้าให้เธอ “ตอนนี้ควรนอนได้แล้วนะ”
“อื้ม...” เฟิงเชียนเสวี่ยขยับเข้าไปในอ้อมกอดของเขา เหมือนกับแมวเชื่องตัวหนึ่ง
เยี่ยเจิ้นถิงลูบผมเธออย่างแผ่วเบา จูบที่หน้าผากของเธออย่างอ่อนโยน กอดเธอแล้วหลับไป...
ในค่ำคืนนี้เฟิงเชียนเสวี่ยนอนไม่หลับ พลิกตัวไปมาอยู่หลายครั้ง ดังน้ันต่อมาก็เลยหลับสนิท เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าเยี่ยเจิ้นถิงนั้นไปแล้ว
เธอยืดตัวบิดขี้เกียจ ลุกขึ้นไปห้องน้ำล้างหน้าล้างตา มองตัวเองในกระจกก็เหมือนกับคนปกติทั่วไป
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ดูเหมือนจะเป็นแค่ความฝัน
เธอตรวจดูร่างกายของตัวเองอย่างละเอียด ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ นอกจากประจำเดือนที่ยังไม่มา
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยก็ไม่ค่อยสบายใจ แต่อีกความคิดหนึ่ง อาจเป็นเพราะยาพิษเลยทำให้ประจำเดือนของเธอคลาดเคลื่อน...
ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เสียงแม่จูดังขึ้นมา “คุณหนู ตื่นหรือยังคะ?”
“ตื่นแล้วค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยตอบกลับ “เข้ามาสิ แม่จู”
แม่จูเดินเข้ามาพร้อมกับอาหารเช้า แล้วพูดด้วยความเป็นห่วง “วันนี้รู้สึกยังไงบ้างคะ? ยังปวดตัวอยู่อีกไหม?”
“ไม่ปวดแล้วค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยพลางทาครีมที่มือ พลางเดินออกมาจากห้องน้ำ “ทุกครั้งมักจะปวดอยู่พักหนึ่ง หลังจากนั้นก็ไม่ปวดแล้ว ไม่มีร่องรอยอะไร รู้สึกเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน”
แม่จูหันกลับไปมองที่ประตู แล้วพูดเสียงเบา “คงต้องไปหาหมอหวาตรวจดูหน่อยนะคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...