สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 586

หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ เด็กๆ ก็ทำท่าอยากจะไปเดินเล่นที่ชายหาด

ตอนแรกเยี่ยเจิ้นถิงก็แพลนไว้ว่าจะไป แต่เพราะเรือยอทช์ของเยี่ยเจิ้นอวิ๋นจอดอยู่ตรงชายหาด เขาจึงกังวลว่าผู้หญิงบ้านั่นจะทำให้เฟิงเชียนเสวี่ยและเด็กๆ กลัว เขาเลยพาพวกเขากลับบ้านก่อนเวลา

เด็กๆ รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่พอเยี่ยเจิ้นถิงเล่นเกมกับพวกเขาในรถไปได้สักพัก พวกเขาก็กลับมามีความสุขอีกครั้ง

กว่าจะถึงบ้านก็เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว เยี่ยเจิ้นถิงก็พาเด็กๆ ไปเข้านอนและเฟิงเชียนเสวี่ยก็กลับไปที่ห้องแล้วนั่งเหม่อบนโซฟา

หลังจากนั้นไม่นาน เยี่ยเจิ้นถิงก็กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้อง "ผมจะออกไปข้างนอกสักหน่อย"

“นี่มันดึกแล้ว คุณจะไปไหน”

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย หลังจากรู้จักกับเด็กๆ เขาก็แทบไม่เคยออกไปคนเดียวในตอนกลางคืนอีกเลย

"ไปหาคุณปู่" เยี่ยเจิ้นถิงเดินเข้ามาและจูบหน้าผากของเธอ "พักผ่อนให้พอ ไม่ต้องกังวล"

แล้วเขาก็รีบเดินออกไป...

เฟิงเชียนเสวี่ยลุกขึ้นอย่างเซื่องซึมและกำลังจะเข้าห้องน้ำ แต่ก็เห็นว่าเยี่ยเจิ้นถิงลืมเอาเสื้อคลุมไป เธอเลยรีบหยิบเสื้อโค้ทแล้วออกไป ทันทีที่ไปถึงประตูแล้วเธอก็ได้ยินเยี่ยเจิ้นถิงคุยโทรศัพท์

“ผมไม่สนหรอกว่าคุณจะตั้งใจหรือไม่ ผมจะพูดสั้นๆ นะ คุณอย่ามาปรากฏตัวต่อหน้าผมแล้วทำให้ผู้หญิงและลูกๆ ของผมหวาดกลัวอีก”

"ต่อให้คุณจะใช้ลูกไม้ต่างๆ นานา แต่สิทธิ์ในการสืบทอดของตระกูลเยี่ยก็จะไม่ไปตกอยู่ในมือคุณหรอก"

“ออแล้วก็ คุณปู่ฟื้นแล้วนี่ เขาจะตัดสินใจเองว่าเขาอยากจะเจอคุณหรือไม่”

หลังจากวางสายไป เยี่ยเจิ้นถิงก็รีบลงไปข้างล่าง แล้วเยี่ยจวินและเยี่ยฮุยก็รีบตามไป เขาสั่ง"แค่เยี่ยจวินตามฉันมาก็พอ เยี่ยฮุยนาย

อยู่ที่บ้านคอยอารักขาคุณหญิงกับเด็กๆ”

"ครับ"

...

พอเฟิงเชียนเสวี่ยเห็นฉากนี้เธอก็รู้สึกสับสนมาก เยี่ยเจิ้นถิงปกป้องเธอกับลูกอย่างสุดใจ