สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 602

หลังจากผ่านไปสามวัน เฟิงเชียนเสวี่ยอาศัยอยู่ในสวน ปลูกผัก ให้อาหารไก่ ห่าน ต้มยาให้แม่จู และเธอยังช่วยผกาทำกับข้าวอีกด้วย แต่ก็มีบางครั้งที่เธอรู้สึกเบื่อหน่าย...

วันเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า เรื่องการรักษายังไม่มีอะไรก้าวหน้าเลย

หมอหัวเจาะเลือดเธอไปทำการศึกษาทุกวัน แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะดีขึ้นเลย

แม่จูร้อนใจมาก แต่เฟิงเชียนเสวี่ยกลับสงบและไม่รีบร้อนเลย...

ความเป็นความตายขึ้นอยู่กับโชคชะตา สถานการณ์ในตอนนี้ รีบร้อนไปก็ช่วยอะไรไม่ได้

ผกาเป็นหญิงสาวที่รักในการยิ้มและหัวเราะ เวลาเธอทำอะไรมักจะฮัมเพลงไปด้วย เวลาที่มีเธออยู่ด้วยบรรยากาศก็ดีขึ้นมา

ในใจของเฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกสบายใจขึ้นมาก ที่แห่งนี้เป็นเหมือนกับดินแดนในอุดมคติ ทำให้รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมากทีเดียว

แม่จูเพิ่งจะดื่มยาสมุนไพรไปได้สามวันเท่านั้น บวกกับการฝังเข็ม โรคเก่าๆ ที่เคยเป็นก็ดีขึ้นมาก เธอพูดเร่งหมอหัวอย่างกล้าๆ กลัวๆ หวังว่าจะสามารถกลั่นยาออกมาได้เร็วๆ

หมอหัวตอบส่งเดชไป “รีบร้อนไม่ได้ๆ...”

แม่จูจึงทำได้เพียงแค่ถอนหายใจและเดินออกไป

สามวันมานี้ ทุกๆ คืนเฟิงเชียนเสวี่ยจะโทรไปหาเยี่ยเจิ้นถิง และเด็กๆ ก็จะเข้ามาคุยในสายโทรศัพท์ด้วย เล่าให้ฟังว่าที่โรงเรียนอนุบาลมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้าง

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้ถามถึงเรื่องของเธอ ยิ่งไม่ได้พูดถึงเรื่องที่เขาแอบส่งคนตามไปปกป้องเธอให้ฟัง และเฟิงเชียนเสวี่ยก็ไม่ได้เล่าเรื่องที่โดนคนสะกดรอยตามเขาให้ฟัง

ทั้งสองคนต่างก็เก็บความลับของอีกฝ่ายเอาไว้

พิษในร่างกายของเฟิงเชียนเสวี่ยจะออกฤทธิ์วันเว้นวัน และทุกๆ ครั้งหมอหัวก็จะให้ผกานำยาน้ำไปป้อนให้เธอ หลังจากที่เธอดื่มไปแล้วก็จะสลบไป พอตื่นขึ้นมาก็จะไม่เป็นอะไรราวกับคนปกติ...

และก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนผ่านไปห้าวัน

เช้านี้ ลูกศิษย์แบกยาสมุนไพรมากมายมาจากด้านนอก และยังเตรียมอ่างน้ำขนาดใหญ่ไว้ในห้องของเฟิงเชียนเสวี่ยด้วย เขาไม่ได้พูดอะไร พอจัดเตรียมอะไรเสร็จก็ไปทำอย่างอื่นต่อ

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกเบื่อมากจึงไปช่วยผกาเก็บผัก

ส่วนผกาก็เอาแต่ต้มน้ำ ราวกับจะต้มอะไรสักอย่าง

แม่จูต้มยาสมุนไพรไปพลางมองไปที่ห้องยา และหวังว่าวันนี้จะมีข่าวดีบ้าง

เวลาอาหารเย็น พิษในร่างกายเฟิงเชียนเสวี่ยก็ออกฤทธิ์อีกครั้ง ครั้งนี้ หมอหัวไม่ได้ให้ผกานำยาไปป้อนให้เธอ แต่ให้แม่จูพยุงเธอไปที่ห้องแทน...