สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 633

“คุณหนู ดื่มน้ำหน่อยนะจ๊ะ” แม่จูให้เฟิงเชียนเสวี่ยดื่มน้ำ “กินยาแก้ปวดแล้วเป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ”

“มันไร้ประโยชน์” เฟิงเชียเสวี่ยส่ายหัวของเธออย่างอ่อนแรง “แม่จูช่วยเปิดกระเป๋าใบนั้นหน่อยได้ไหม ฉันมีอะไรอยากจะให้คุณ”

"ได้จ่ะ!" แม่จูรีบหยิบกระเป๋าเดินทางใบที่อยู่ข้างหน้าของเฟิงเชียนเสวี่ยออกมา เมื่อเปิดออกก็พบกล่องเล็กๆ อยู่ข้างใน เธอหยิบกล่องใบเล็กนั้นออกมาวางไว้ตรงหน้าเฟิงเชียนเสวี่ย "นี่หรือเปล่าจ๊ะ"

"อืม" เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้า เปิดกล่องเล็กที่มีรหัส แล้วหยิบบัตรธนาคารออกมาส่งให้แม่จูด้วยท่าทีที่นิ่งสงบ——

“นี่คือสิ่งที่พ่อของฉันทิ้งไว้ให้ฉัน มันมีเงินมากกว่าหนึ่งร้อยสิบล้านบาทในนี้ ถ้าในอนาคตฉันเป็นอะไรไป เงินก้อนนี้จะช่วยคุณและลูกๆ ในการปกป้องตนเองได้”

"คุณหนู คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร" ตอนนี้แม่จูรู้สึกกระวนกระวายใจมากและน้ำตาก็เอ่อคลอในดวงตาอีกครั้ง "จะเกิดอะไรขึ้นกับคุณได้ยังไง คุณหนูจะไม่เป็นไร..."

"ฟังฉันก่อน..." เฟิงเชียนเสวี่ยคว้ามือของแม่จูมาและพูดอย่างอ่อนแรง "ฉันหมายความว่า ถ้าในกรณีที่ฉันไม่อยู่แล้ว คุณต้องอยู่บ้านตระกูลเยี่ยและช่วยดูแลเด็กทั้งสามคนแทนฉัน"

ลูกเก็บเงินนี้ไว้ป้องกันตัว ถ้าในอนาคตลูกกับหลานเกิดเรื่องอะไรขึ้น ลูกจะได้ใช้มันเพื่อป้องกันตัวได้ พ่อพูดถูก พอต้องเข้ามาอยู่ตระกูลเศรษฐี ก็เหมือนอยู่ในทะเลลึก และยิ่งเป็นตระกูลเยี่ยที่เป็นตระกูลที่ซับซ้อนและยิ่งใหญ่

แม้ว่าเยี่ยเจิ้นถิงจะปกป้องเด็กๆ เก่งมากแค่ไหน แต่มันก็มีช่วงเวลาที่เขาไม่สามารถดูแลตัวเองได้ คุณกับลูกมีเงินก้อนนี้ไว้ปกป้องตัวเอง ถึงอย่างนั้นมันจะเป็นเรื่องดีสำหรับคุณและเด็กๆ..."

“คุณหนู คุณจะไม่เป็นไร” แม่จูร้องไห้จนตัวสั่น “คุณยังเด็กมาก ชีวิตของคุณเพิ่งเริ่มต้น…”

"ใช่แล้ว มันไม่ควรจะไม่เป็นอะไรสิ" เฟิงเชียนเสวี่ยยกมุมปากของเธอและฝืนยิ้มที่แข็งทื่อ "ถ้าฉันสบายดี ฉันก็จะเป็นคุณนายเยี่ย และในอนาคตฉันก็จะมีเงินมากมาย แต่สำหรับฉัน เงินพวกนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย เอาไว้เป็นเงินสำรองให้คุณดีเสียกว่า”

"ฉันรู้แล้ว ฉันจะเก็บมันไว้" แม่จูหยิบบัตรธนาคารมาและเก็บมันไว้อย่างระมัดระวัง