สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 787

เมื่อเยี่ยเจิ้นถิงกลับถึงบ้าน เขาเดินมาทางที่ผ่านห้องของหลิงอวิ๋น ประตูกำลังแง้มอยู่ พร้อมกับอาเชาที่เฝ้ามองอยู่ที่ทางเดินไม่ไกล ดวงตาของเขาหรี่ลงที่นี่

เยี่ยเจิ้นถิงย้อนถอยหลังกลับมาเพื่อขึ้นบันได และหันไปเคาะประตูของหลิงอวิ๋น

“ท่านประธานเยี่ย!” แพทย์และพยาบาลหญิงสองคนรีบไปเปิดประตู

"เธอยังไม่นอนอีกเหรอ?" เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้เข้าไป

"ยังค่ะ คุณหลิงกำลังรอท่านอยู่"

พยาบาลหญิงคนนั้นพูดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก้มศีรษะและถอยออกไป

รอฉัน?

เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เขาจึงค่อยๆ เดินเข้าไปอย่างช้าๆ

ในห้องนั้น หลิงอวิ๋นสวมชุดนอนลูกไม้สีขาว ผมสีดำสุขภาพดีทิ้งตัวยาวสลวย และกำลังทำบางอย่างอยู่หน้าโต๊ะเครื่องหอม ควันสีม่วงอ่อนๆ ค่อยๆ ลอยออกมาส่งกลิ่นหอมสดชื่น

ภายใต้กลุ่มควันที่เบาบาง ทำให้ลักษณะรูปโฉมที่ดูสดชื่น สง่างามและประณีตของหลิงอวิ๋นนั้นยิ่งดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา ยกยิ้มอ่อนโยน และใช้ภาษามือแสดงท่าทางว่า "คุณปู่บอกว่าคุณนอนหลับไม่สนิท ฉันจึงทำน้ำมันหอมระเหยกลิ่นลาเวนเดอร์ให้ คุณเอาไปไว้ในห้องนอน สิ่งนี้จะช่วยทำให้คุณนอนหลับได้"

"อ้อ ขอบคุณ"

เยี่ยเจิ้นถิงพยักหน้าและโบกมือส่งสัญญาณเรียกเยี่ยฮุย เยี่ยฮุยที่ยืนอยู่นอกประตูถึงจะกล้าเข้ามาข้างใน จากนั้นเขาก็มารับเอาน้ำมันหอมระเหย พร้อมกับตะเกียงอโรมาของหลิงอวิ๋นไว้

"รีบพักผ่อนเถอะ" หลิงอวิ๋นไม่ได้พูดอะไรอีก แต่มองไปที่เยี่ยเจิ้นถิงอย่างอ่อนโยน

"ราตรีสวัสดิ์" เยี่ยเจิ้นถิงเหลือบมองเธอเล็กน้อย แล้วค่อยหันหลังจากไป

หลิงอวิ๋นเพียงแค่มองตามแผ่นหลังของเขาจนกระทั่งเขาหายไปจากสายตา...

หลังจากกลับมาที่ห้อง เยี่ยฮุยก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก วางของลงบนโต๊ะแล้วถามว่า "ท่านต้องการจุดไฟไหม"

"จุดก็ได้"

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เยี่ยเจิ้นถิงนอนฝันร้ายทุกคืน จริงๆ แล้วสภาพจิตใจของเขามันก็ไม่ดีเหมือนเดิม คุณปู่พูดถึงเรื่องนี้หลายครั้งว่าหลิงอวิ๋นมีใบสั่งยาที่สามารถปรับให้เหมาะสมตามสภาพการณ์ได้ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่ในเมื่อวันนี้เธอปรับปรุงมันเสร็จแล้ว ถ้างั้นเขาก็จะลองดูแล้วกัน