สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 66

"ลุง!!" ทีแรกคิดว่าเขาแค่พูดเล่น แต่พอเห็นเขากลับรถหญิงสาวถึงกับหันมาค้อน

"ก็เค้าคิดถึงตัวเองแล้วนี่" แว๊บหนึ่งนัยน์ตา คมหันมาสื่อถึงความต้องการในแววตานั้น

"คิดถึงทำไมคะ" ก็ในเมื่อเธอนั่งอยู่ตรงนี้ทำไมเขายังคิดถึงเธออยู่อีก

"คิดถึงแบบเมื่อคืนนี้ไง"

พอคิดเรื่องเมื่อคืนนี้แก้มนวลแดงขึ้นจนเห็นได้ชัด ถ้าไม่เพราะได้กินยาที่เขาให้ไป วันนี้คงแทบจะเดินไม่ได้ แถมยังมาเจอเรื่องวุ่นวายที่บริษัทอีกมากมาย

"ดาวกลับห้องยังไม่ได้ค่ะ วันนี้ยังไม่ได้ทำงานเลย เอกสารที่ต้องจัดส่งก็ยังท่วมหัวอยู่"

"ใครบอกจะให้ดาวทำงานอีกล่ะ..ต่อจากนี้ไปไม่ต้องไปหอบเอกสารวิ่งตามแผนกนั้นแผนกนี้แล้วนะ"

"ถ้าไม่ทำงานแล้วจะหาเงินไหนมาใช้.." พอเธอพูดมาถึงตรงนี้เขาก็รีบหยุดรถ "มีอะไรคะ" หญิงสาวหันหน้าไปมองแบบสงสัย

ทันใดนั้นมือหนาก็ล้วงอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋า แล้ววางใส่มือของเธอ "อยากได้อะไรก็ใช้มันรูดเอา"

"คะ?" ดวงตางามมองบัตรเครดิตที่อยู่ในมือ

"เอาของผมไปใช้ก่อน เดี๋ยวจะทำให้ใหม่"

เธอส่งบัตรคืนให้เขาโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดเลย "ฉันไม่อยากจะแบมือขอเงินใครอีกแล้วค่ะ ตอนนี้ฉันทำงานหาเงินเองได้แล้ว"

"แต่นี่มันเป็นเงินของสามีคุณนะ"

"กลับเข้าบริษัทดีกว่าค่ะ" เธอไม่อยากจะพูดเรื่องนี้กับเขาในเวลานี้

อะไรของผู้หญิงคนนี้ เอาเงินให้ใช้ก็ไม่เอา ..เขาก็เลยพาเธอกลับมาทานข้าวที่แคนทีนของบริษัท ดีกว่าจะให้เธอกินนมและขนมปังเหมือนทุกวัน

พอกลับมาที่แผนกวาดดาวก็ตรงไปหาเอกสารกองโต

"น้องดาวไม่ต้องทำค่ะเดี๋ยวพวกพี่ทำเอง" น้ำฝนและเพื่อนๆ ต่างก็รีบเดินมาแย่งกันช่วย

"พวกพี่ทำตัวเหมือนเดิมเถอะค่ะ" วาดดาวไม่ชินแบบนี้เลย

"แบบนี้แหละค่ะ..เหมือนเดิมที่สุดแล้ว" ต่างคนก็ต่างรีบแบ่งเอกสารเพื่อที่จะไปส่งตามแผนก

เย็นวันเดียวกันนั้น..

วันนี้นักรบมีงานต้องทำต่อ เขาก็เลยให้เธอกลับก่อนโดยการออกมาส่งขึ้นแท็กซี่ที่ไว้ใจได้

{"ที่ไหน"} พอกลับมาถึงคอนโดเพียงไม่นาน แพทตี้ก็โทรเข้ามาชวนไปเที่ยว

{"ที่เดิม..เดี๋ยวพวกกูจะรอนะ ถ้ามึงไม่มาพวกกูไม่กลับจริงๆ ด้วย"} ตั้งแต่วาดดาวมาอยู่ที่คอนโดนี้ เพื่อนก็โทรนัดออกไปเที่ยวหลายครั้งแล้ว แต่เธอก็ไปไม่ได้เพราะเงินไม่พอเที่ยว

ก่อนที่จะออกไปวาดดาวเขียนโน๊ตแปะตู้เย็นไว้ เพราะเขามาทีไรเห็นเดินไปกินน้ำก่อนทุกที

[Club One Day]

คนตัวเล็กย่างกรายเข้ามาในคลับแบบคุ้นเคยสถานที่นี้มาก และเธอรู้ดีว่าจะหาเพื่อนได้ที่ไหน

"มานั่นแล้ว" แพทตี้กล่าวขึ้นเมื่อเห็นวาดดาวเดินเข้ามา

"มาถึงกันนานหรือยังวะ"

"ถึงนานแล้ว..ใครมาช้าเลี้ยงเลยนะเว้ย"

"บ้าแล้วกูจะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงพวกมึง"

"พี่สาวมึงยังไม่โอนเงินให้เหรอวะ"

"เขาจะโอนให้กูทำไม กูไม่ได้เรียนแล้วนี่"

"แล้วมึงได้งานทำหรือยัง" เดียร์ถามดู เพราะวันนั้นเพื่อนไปของานทำ

"ได้แล้ว..ทำที่บริษัทของพี่เขย เงินสองพันที่ยืมไปเดี๋ยวเงินออกกูจะคืนให้แล้วกัน"

"มีเมื่อไรค่อยคืนให้กู"

"น้องสาวให้พวกพี่นั่งด้วยคนนะครับ" ในขณะที่ทุกคนกำลังนั่งคุยกันอยู่นั้น ก็มีกลุ่มวัยรุ่นผู้ชายเดินเข้ามาขอนั่งด้วย

"ทำไมไม่ไปนั่งโต๊ะอื่น โต๊ะอื่นก็ว่างตั้งเยอะแยะ"

"ดาว" เพื่อนรีบห้ามไว้ เพราะกลัวจะมีเรื่องเหมือนทุกครั้ง

"โต๊ะอื่นก็ไม่มีพวกน้องนี่ครับ" พวกมันถือวิสาสะไปนั่งเบียด แบบไม่รอให้เจ้าของโต๊ะอนุญาต

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี(ไร้)รัก