โจวซื่อกรุ๊ป
หลังจากที่หลินหนานรายงานเรียบร้อยแล้ว กล่าว: "ประธานโจว ถ้าหากไม่มีอะไรผมขอตัวก่อนนะครับ"
"รอเดี๋ยว" โจวฉือเซินเรียกเขา หยุดครู่หนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้น กล่าวเบาๆว่า: "หร่วนซิงหว่านย้ายมาแล้วหรือยัง"
"ยัง......"
โจวฉือเซินวางปากกาลง กล่าวอย่างไม่พอใจว่า: "เธอมัวทำอะไรอยู่"
หลินหนานกล่าว: "เช้าวันนี้คุณหญิงไปเรือนจำเมืองหนานเฉิง รับอัฐิพ่อของเธอ ตอนบ่ายไปสุสาน อีกเดี๋ยว......น่าจะกำลังกลับมาแล้วล่ะ"
ได้ยินดังนั้น โจวฉือเซินหัวเราะเยาะเบาๆ ไม่ได้พูดอย่างอื่น บอกเพียงแค่: "ออกไปเถอะ"
หร่วนซิงหว่านหญิงสาวคนนั้นที่ไร้คุณธรรม ไม่คิดเลยว่าจะเอาความรู้สึกไปสูญเสียกับสถานที่ที่ไร้ค่าเช่นนี้
ในตอนนี้ โทรศัพท์ของโจวฉือเซินดังขึ้น เจียงย่านเป็นคนโทรมา
เพิ่งได้รับสาย เจียงย่านก็กล่าว: "ได้ข่าวว่าคุณกลับเมืองหนานเฉิงแล้วเหรอ?"
"อืม"
"ไม่คิดเลยว่าโครงการนี้จะยุ่งยากขนาดนี้ คุณลงมือด้วยตัวเอง ก็ใช้เวลามาตั้งนานแล้ว"
"......" โจวฉือเซินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "คุณไม่มีอะไรทำหรือไง?"
เจียงย่านหัวเราะเสียงดัง : "ที่ไหนกันล่ะ ฉันก็เป็นห่วงคุณอยู่นี่ไง ฉันถามคุณได้ไหมว่าคุณคิดอะไรอยู่กันแน่ ภายใต้การต่อสู้ภายในของโจวซื่อกรุ๊ปที่คึกคักเร่าร้อน ไม่คิดเลยว่าคุณจะปลีกตัวไปถนนอานเฉียวเพื่อเริ่มโครงการซึ่งไม่สำคัญสำหรับโจวซื่อกรุ๊ปเลย ช่วงนี้ พ่อของคุณจะต้องเบิกบานใจอย่างมากเลยสินะ"
"อย่าให้เขาคิดว่าตัวเองมีโอกาสและฉกไปได้ ถ้าเขาหยุดอยู่ที่นี่ แล้วจะเกิดอะไรขึ้น" โจวฉือเซินน้ำเสียงไม่แยแส "แล้วถนนอานเฉียวก็เป็นโครงการที่สำคัญของโจวซื่อกรุ๊ป ใครบอกว่าไม่สำคัญล่ะ"
"ก็ได้ๆๆ เอาตามที่คุณว่านั่นแหละ ว่ายังไง คืนนี้ออกมาดื่มเหล้ากันหน่อย"
โจวฉือเซินกวาดสายตากองเอกสารที่อยู่ตรงหน้า เม้มริมฝีปากบางอย่างเบา: "ไม่ว่าง"
เจียงย่าน: "......"
หัวรั้น ไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมรับความผิดตัวเอง
หลังจากที่วางสายไป โจวฉือเซินมองโทรศัพท์อยู่สักพัก กดหมายเลขโทรศัพท์ของหร่วนซิงหว่าน
อีกฝั่ง หร่วนซิงหว่านเพิ่งถึงบ้าน นั่งก้นยังไม่ถึงโซฟา ก็เห็นโทรศัพท์ดังขึ้น
เธอรับสายอย่างค่อยๆ: "ประธานโจว มีธุระอะไรคะ?"
โจวฉือเซินน้ำเสียงเย็นชา: "หร่วนซิงหว่าน คุณน่าจะรู้ว่าตอนนี้ตระกูลโจวกำลังจับตามองฉันอย่างใกล้ชิด"
"ก็......พอรู้บ้างค่ะ"
หนังสือพิมพ์เศรษฐกิจเหล่านั้นที่สวี่เยว่อ่าน เธอก็เคยอ่าน อาจจะเป็นเพราะยิ่งอยู่โจวฉือเซินก็ยิ่งควบคุมได้ยาก ท่านใหญ่โจวต้องการแบ่งอำนาจของเขาซึ่งมันชัดเจนมาก ไม่ได้ปิดบังเลยสักนิด
ไม่อย่างนั้นไม่ว่ายังไงก็ต้องให้จี้หวยเจี้ยนและโจวอานอานมาสมทบกัน
"งั้นคุณมัวชักช้าอะไรอยู่?"
หร่วนซิงหว่าน: "......"
โจวฉือเซินกล่าวอีกว่า: "ฉันเคยบอกแล้ว ถ้าคุณถูกพบข้างนอก ขอร้องฉันก็ไม่มีประโยชน์หรอก"
"ขอบคุณประธานโจวที่เตือน ฉันจะเก็บของเดี๋ยวนี้"
"เก็บของเสร็จแล้วก็อยู่ที่บ้าน ฉันให้หลินหนานไปรับคุณ"
"เข้าใจแล้ว"
หลังจากที่วางสาย หร่วนซิงหว่านหยิบกระเป๋าเดินทางเมื่อวานออกมาอีกครั้ง ใส่อุปกรณ์อาบน้ำทีละอย่าง
ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว หร่วนซิงหว่านก็รับสายโทรศัพท์ของหลินหนาน
ก่อนจะจากไป เธอเห็นถุงกระดาษที่ประตู ข้างในมีภาพถ่ายและนาฬิกาพกที่พบที่บ้านของหร่วนจุนนั่น
หร่วนซิงหว่านนิ่งอยู่นาน และยังเอาถุงกระดาษไปด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย
ไม่เชื่อใจคนอื่นเพราะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ก็เอาตัวเองไม่เคยจะรอด ก็มั่นหน้าให้คนรอบตัวเดือดร้อนต่อไปค่ะซิงซิง...
ใครที่อ่านเรื่องนี้อยู่ไปอ่านต่อให้จบได้ ในชื่อเรื่อง สามีเก่า....มาขอแต่งงานอีกแล้ว นะคะเป็นเรื่องดียวกันค่ะ...
รออัพเดทตอนต่อไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบทีค่ะ...
รออ่านตอนไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบด้วยค่ะ...
เรื่องนี้สนุกค่ะ แต่ทำไมลงไม่จบเรื่องคะ ช่วยลงให้จบได้ไหมคะ รอติดตามอยู่นะ...