สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 18

บทที่ 18 ไม่คิดว่าดีไซเนอร์จะเป็นคนแบบนี้

หลังแถว โจวฉือเซินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาในขณะที่ยังหลับตาอยู่ “โยนให้หมากิน”

หลินหนานค่อยๆ พูดเตือนสติ “ประธานโจว หมากินช็อกโกแลตไม่ได้ครับ”

“……”

……

สำนักงานอำเภอ

หร่วนซิงหว่านได้คาดการณ์สถานการณ์บนท้องถนนโดยรวมมาก่อนแล้ว เพื่อเป็นการไม่ไปสาย จึงมาถึงก่อนหนึ่งชั่วโมง

เมื่อเทียบกับช่องของคู่รักที่ยังหวานแหววที่กำลังมาจดทะเบียนนั้น ช่องนี้ว่างมาก แทบจะไม่มีคน คู่สามีภรรยาต่างหน้าตาบูดบึ้งและแค้นใจ แม้แต่พนักงานยังพลอยเป็นไปด้วย

เมื่อเห็นเหตุการณ์เช่นนี้ หร่วนซิงหว่านก็พยายามยิ้มขึ้นมา เธอและโจวฉือเซินก็ไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อกัน ตอนแต่งงานก็บรรยากาศออกจะดี เพราะฉะนั้นตอนหย่าก็ไม่จำเป็นต้องทำให้มันดูแย่

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธอก็ยิ้มกว้างขึ้นมา

ถือเสียว่าคนที่มาหย่าที่มีความสุขที่สุดในวันนี้

ตอนที่โจวฉือเซินมาถึง เห็นเหตุการณ์นี้พอดี จึงชะงัก มองเธอด้วยสายตานิ่งเฉย

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ยิ้มของเธอก็ดูจืดลง พลางก้มลงดูนาฬิกาในมือ แล้วด่าอุบอิบ “ผู้ชายหมาๆ ขนาดจะหย่ายังมาสาย ประธานาธิบดียังไม่ยุ่งขนาดนายเลย”

โจวฉือเซินเส้นเลือดที่ขมับเต้นตุบๆ เขายิ้มขึ้นบางๆ แล้วก้าวเข้าไป

โจวฉือเซินได้ยินเสียงฝีเท้า จึงหันไป ในขณะที่เห็นเขานั้น แววตาก็เป็นประกาย “คุณมาแล้วเหรอประธานโจว”

โจวฉือเซินตอบรับเบาๆ แล้วถามกลับ “รอนานรึยัง?”

“ไม่นานๆ คุณได้สละเวลาจากงานที่แสนยุ่งมาหย่ากับฉัน แค่นี้ก็น่าประทับใจมากแล้ว การรอคอยแค่นี้ไม่มากเลย”

มองดูท่าทีของเธอที่เปลี่ยนไปราวกับคนละคน โจวฉือเซินก็หงุดหงิด

แสดงเก่งขนาดนี้ทำไมไม่เป็นนักแสดงเสียเลยล่ะ

นั่งอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์จดทะเบียนหย่า โจวฉือเซินมองมาที่หร่วนซิงหว่านที่กำลังเซ็นชื่ออยู่ มือที่ถือปากกาอยู่กำแน่น จากนั้นพูดขึ้น “หร่วนซิงหว่าน ฉันให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย ที่เธอท้องเป็นเรื่องจริงไหม?”

หร่วนซิงหว่านชะงักแล้วเงยหน้ามองเขา จากนั้นฉีกยิ้มขึ้นมา “ผลตรวจก็ให้ดูแล้วไม่ใช่เหรอ?”

ภายใต้แสงแดดที่ส่องเข้ามา รอบยิ้มของเธอช่างสดใสและสวยงาม

โจวฉือเซินเดาไม่ออกว่าภายใต้รอยยิ้มนี้เธอแฝงไปด้วยอะไรบ้าง

เสียงของเขาค่อยๆ เข้มขึ้น “สามปีก่อน เธอก็ใช้แบบเดียวกัน ครั้งนั้น ฉันเชื่อเธอแล้ว”

หร่วนซิงหว่านชะงักไปชั่วครู่ แล้วยิ้มขึ้นบางๆ เธอไม่ปฏิเสธ เพียงแต่พูดว่า “ครั้งนี้คุณก็ใช้วิธีที่จะไม่ทำให้ตั้งท้องแล้วไม่ใช่เหรอ?”

เพราะเช่นนี้ เขาจึงอดทนกับการที่ถูกเธอหลอกลวงและหลอกใช้หลายต่อหลายครั้ง

ต่อให้เธอเปลี่ยนคำพูด บอกว่าที่เธอท้องเป็นเรื่องไม่จริง เขาก็จะให้อภัยเธออีกครั้ง

แต่เธอไม่แม้แต่มีท่าทีจะแก้ไข ทำผิดต่อไปเรื่อยๆ

โจวฉือเซินมองกลับมา แล้วจรดปากกาลงเซ็นชื่อที่ท้ายกระดาษ