สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 35

บทที่ 35 แต่งงานกับโจวฉือเซินมานานขนาดนี้

คิดลมๆแล้งๆ

โจวฉือเซินต่อสายตรง พูดอย่างเย็นชา “ติดต่อทางเซิ่งกวาง ถามให้ชัดเจนว่าค่าผิดสัญญาของหร่วนซิงหว่านทั้งหมดเท่าไหร่”

“ได้”

ไม่กี่นาทีต่อมา โจวฉือเซินได้รับการตอบกลับของหลินหนาน “สัญญาของคุณนายลงนามโดยเจ้านายของเซิ่งกวาง เนื้อหาของสัญญาและเงินค่าผิดสัญญามีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้”

และเจ้านายของเซิ่งกวางตอนนี้กำลังพักผ่อนอยู่ที่กรีซ

เขาหยิบเสื้อผ้าแล้วลุกขึ้น “จองเที่ยวบินล่าสุดไปกรีซหนึ่งที่”

หลินหนานตอบรับ รีบไปจัดการ

เห็นสีหน้าของประธานโจวที่รอไม่ได้แม้แต่นาทีเดียวในตอนนี้ หลินหนานเกือบลืม เมื่อสิบนาทีที่แล้วเขาเพิ่งตำหนิอย่างรุนแรงเกี่ยวกับความร่วมมือที่สิ้นสุดลงเมื่อหลายปีที่แล้ว แล้วยังถามถึงคนที่มักจะเอ่ยถึงเซิ่งกวางคือใคร

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา หร่วนซิงหว่านออกจากโรงพยาบาล

ความจริงร่างกายของเธอฟื้นตัวนานแล้ว แต่เพ้ยซานซานกับหร่วนเฉินอยากให้เธอพักผ่อนเยอะๆ เธอนอนบนเตียงจนรู้สึกว่าแขนขาเหมือนจะเสื่อมแล้ว

สิ่งที่หร่วนซิงหว่านไม่คาดคิดคือ ตอนออกจากโรงพยาบาล จี้หวยเจี้ยนก็มา

เพ้ยซานซานดึงหร่วนเฉินออกมา ให้เวลากับพวกเขาสองคน

หร่วนซิงหว่านเงียบอยู่สองสามวินาทีแล้วจึงพูด “ขอบคุณสำหรับสิ่งที่ผ่านมา”

จี้หวยเจี้ยนกล่าว “ซิงหว่าน คุณไม่จำเป็นต้องพูดสองคำนี้กับฉัน”

หร่วนซิงหว่านหายใจเข้า รู้สึกว่าบรรยากาศของพวกเขาสองคนเริ่มอึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆ และไม่อยากหยุดอยู่ที่นี่ “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันก็ขอ.........”

“ซิงหว่าน ฉันมีเรื่องจะบอกคุณ”

“คุณรู้จักการแข่งขันนักออกแบบที่ล้ำสมัยเมื่อสามปีที่แล้วไหม ใครเป็นสปอนเซอร์”

หร่วนซิงหว่านกำลังจะพูด จี้หวยเจี้ยนก็พูดขึ้น “การดำเนินการเป็นบริษัทหนึ่ง เจ้านายที่อยู่เบื้องหลังจริงๆ ก็คือโจวซื่อกรุ๊ป”

ได้ยินมาว่า หร่วนซิงหว่านตะลึงสักครู่ “หมายความว่าอย่างไร”

“ฉันได้ยินมาว่าคุณไปหาผู้จัดการเฉินคนดำเนินการ ต้องการแลกเปลี่ยนเงินทุนสำหรับการศึกษาในปารีสเป็นเงิน ผู้จัดการเฉินไม่มีความคิดเห็น ยังช่วยคุณยื่นเรื่องอีก แต่สุดท้ายก็ถูกปฏิเสธ นั่นก็หมายความว่า คนที่ปฏิเสธคุณ ก็คือโจวฉือเซิน”

หร่วนซิงหว่านใช้เวลาสองนาที ถึงได้รู้ว่านายทุนที่ปฏิเสธความใฝ่ฝันของเธอก็คือ โจวฉือเซิน ความจริงนี้ เธอยิ้มจางๆ “รู้แล้ว แล้วจะทำอะไรได้ เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วสามปี โจวฉือเซินก็ไม่ได้ติดหนี้อะไรฉัน เขาจะปฏิเสธฉันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว”

จี้หวยเจี้ยนจับไหล่ของเธอ ตาแดงเล็กน้อย “ซิงหว่าน ถ้าไม่ใช่เพราะเขา คุณก็ไม่ต้องพบเจอกับเรื่องเหล่านั้น พวกเราก็สามารถ.............”

หร่วนซิงหว่านดึงมือของเขาลงอย่างใจเย็น “จี้หวยเจี้ยน บางทีสิ่งที่ฉันพูดมันไม่ชัดเจนพอ ถึงแม้ฉันจะไม่ได้แต่งงานกับโจวฉือเซิน พวกเราก็คงไปด้วยกันไม่ได้อยู่ดี”

“ทำไมถึงไม่ได้”

“เมื่อก่อนฉันคิดไว้สวยเกินไป จนลืมช่องว่างระหว่างเราสองคน”

จี้หวยเจี้ยนขมวดคิ้ว “ซิงหว่านสิ่งเหล่านั้นไม่ใช่ปัญหา”

หร่วนซิงหว่านกล่าว “สิ่งเหล่านั้นล้วนเป็นปัญหา ปัญหาที่ใหญ่มาก ถ้าฉันไม่แต่งงานกับโจวฉือเซินบางทีฉันยังมีวิสัยทัศน์สำหรับอนาคตบ้าง แต่ก็เป็นเพราะแต่งงานกับเขา ฉันถึงได้รู้ว่าการบินขึ้นไปบนกิ่งไม้ที่สูงเป็นนางพญามันไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย ฉันไม่อยากถูกสายตาเหล่านั้นเยาะเย้ยอีกแล้ว”

“นั่นเป็นเพราะเขาไม่รักเธอ ถ้าเขารักคุณ ก็คงจะไม่ยอมให้พวกเขารังแกคุณ”

หร่วนซิงหว่าน “............”

แม้ว่าความจริงจะเป็นเช่นนั้น แต่ถูกแทงใจดำเช่นนี้ก็ทำให้คนรู้สึกเจ็บปวดได้เช่นกัน