เพ้ยซานซานนั่งคิดอยู่บนโซฟาอยู่นาน ด้วยดวงตาจะปิดอยู่รอมร่อ ไม่ขยับเขยื้อนร่างกาย
Danielที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ พักหนึ่งเขาก็นึกว่าเธอหลับอยู่หรือเปล่า
เขาพูดอย่างลองหยั่งเชิงว่า "หรือไม่......คุณวางของที่อยู่ในมือลงก่อนไหมครับ มันค่อนข้างน่ากลัว"
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เพ้ยซานซานกลับกอดไม้เบสบอลไว้แน่นกว่าเดิม
Danielกระแอมไอ ก่อนจะก้าวถอยหลังไปอีก
ผ่านไปครู่หนึ่ง ในที่สุดเพ้ยซานซานก็พูดออกมาว่า "ที่คุณพูดว่า มีศัตรูคนเดียวกัน นั่นหมายถึงหลินจื้อหย่วนหรือเปล่า?"
Danielพยักหน้า
เพย้ซานซานถาม "ถ้าอย่างนั้นคุณกับหลินจืออี้......"
Danielพูดอย่างสงบ "ก็แค่เล่นสนุกกันครั้งคราว ผมเข้าหาเธอเพราะมีจุดประสงค์ เธอรู้หมดทุกอย่าง แต่กลับใช้ผมให้เป็นประโยชน์ด้วย"
ผ่านไปสักพัก เพ้ยซานซานก็พูดอีก "เล่นสนุกกันครั้งคราว......ก็เหมือนกับตอนนี้เหรอ?"
"เอ่อ ไม่ ไม่ใช่" Danielพูด "พวกเราทำเพื่อคุณธรรม เพื่อความดี มันไม่เหมือนกัน"
เพ้ยซานซาน "อ๋อ"
หลังจากรออีกไม่กี่นาที Danielก็ถาม "คุณคิดว่ายังไงบ้าง?"
เพ้ยซานซานพูด "คุณแน่ใจนะ ขอเพียงแค่ฉันตกลงเล่นละครกับคุณ พวกเขาจะไม่ทำร้ายซิงซิงใช่ไหม"
"อย่างน้อยพวกเขาก็หาเหตุผลที่จะแบล็กเมล์เธอจากผมไม่ได้ ถ้าหากพวกเขาลงมือจากทางอื่น ผมก็จะหาวิธีให้ได้"
เพ้ยซานซานขมวดคิ้ว "คุณ......เป็นใครกันแน่? ไม่สิ ควรพูดว่า คุณมาที่นี่เพื่อจุดประสงค์อะไรกันแน่?"
Danielยิ้มก่อนจะพูด "รอให้ละครเรื่องนี้จบลง ผมจะบอกคุณแน่นอน"
......
เมื่อหร่วนซิงหว่านกลับมาถึงตระกูลหลิน ก็พบกับความรู้สึกอึดอัดแทรกซึมผ่านไปทั่วทั้งตระกูลหลิน คนรับใช้ทุกคนต่างก็ปฏิบัติกับเธอราวกับไม่ชอบใจในตัวเธอ เหมือนกับวันแรกอย่างไรก็อย่างนั้น
เมื่อมาถึงห้องรับแขก ก็มีคนรับใช้คนหนึ่งมาถาม "คุณหร่วน คุณท่านเรียกให้ไปพบที่ห้องทำงานเมื่อคุณกลับมาค่ะ"
พูดจบ ก็ไม่รอให้หร่วนซิงหว่านได้ตอบอะไรกลับไป ก็รีบจรลีหนีไปเสียแล้ว
หร่วนซิงหว่านยืนอยู่ที่เดิมไม่กี่วินาที ก่อนจะเดินไปยังห้องทำงานของหลินจื้อหย่วน
เธอเคาะประตู ก่อนจะพูดอย่างสงบ "ประธานหลินมีธุระอะไรหรือคะ"
หลินจื้อหย่วนเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร "นั่งลงสิ"
หร่วนซิงหว่านเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปนั่งลงตรงหน้าเขา
หลินจื้อหย่วนผลักเอกสารมาตรงหน้าของหร่วนซิงหว่าน เมื่อหร่วนซิงหว่านเหลือบมองลงไป ก็เห็นเป็นเอกสารฟ้องร้อง ฟ้องร้องหลินจืออี้
เธอหัวเราะ "นี่คือ......"
หลินจื้อหย่วนไม่ได้ตอบ เพียงแค่พูด "ฉันรู้ว่าเป็นเพราะเรื่องของโจวฉือเซิน เธอกับจืออี้จึงมีปัญหากันมาโดยตลอด แต่ไม่ว่าจะพูดยังไง นี่ก็เป็นเรื่องภายในของตระกูลหลิน ไม่จำเป็นต้องเอาเรื่องนี้ไปป่าวประกาศให้มันใหญ่โต"
หร่วนซิงหว่านพูด "ฉันไม่เข้าใจความหมายที่ประธานหลินพูดค่ะ คนที่ฟ้องร้องไม่ใช่ฉัน และไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน"
"แต่ต้นตอปัญหาของเรื่องนี้ ก็เพราะเธอ เมื่อถึงเวลานั้น เพียงแค่เธอออกมาชี้แจงถึงข้อประณามและคำกล่าวหาเหล่านี้ว่าไม่เป็นความจริง อย่างนั้นแล้วเอกสารฟ้องร้องนี่ ก็จะไม่มีผลอะไรใหญ่มากนัก"
หร่วนซิงหว่านไม่เข้าใจความหมายของเขา ที่จริงแล้วถ้าเผชิญหน้ากับคนอย่างหยางกุ้ยเฟิน หลินจื้อหย่วนไม่ต้องเสียแรงมากก็จัดการได้แล้ว แต่เรื่องนี้กลับทำให้เธอเข้าไปพัวพันด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย
ไม่เชื่อใจคนอื่นเพราะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ก็เอาตัวเองไม่เคยจะรอด ก็มั่นหน้าให้คนรอบตัวเดือดร้อนต่อไปค่ะซิงซิง...
ใครที่อ่านเรื่องนี้อยู่ไปอ่านต่อให้จบได้ ในชื่อเรื่อง สามีเก่า....มาขอแต่งงานอีกแล้ว นะคะเป็นเรื่องดียวกันค่ะ...
รออัพเดทตอนต่อไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบทีค่ะ...
รออ่านตอนไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบด้วยค่ะ...
เรื่องนี้สนุกค่ะ แต่ทำไมลงไม่จบเรื่องคะ ช่วยลงให้จบได้ไหมคะ รอติดตามอยู่นะ...