เดิมทีการแข่งขันรอบรอบสองได้ผ่านพ้นไปก่อนหน้านี้แล้ว ทุกคนล้วนเน้นแต่ผลของการแข่งขันและผลงานของรอบชิงชนะเลิศ
แต่ตอนนี้มีเหตุการณ์มากมายได้เกิดขึ้น และสถานการณ์รอบชิงชนะเลิศก็ไม่มีเงื่อนงำใดๆ
ดังนั้นเมื่อคืนหลุยส์จึงเปิดดูงานการแข่งขันรอบแรก และรอบสองทั้งหมดอีกอีกครั้ง
สุดท้ายปัญหาได้ถูกเขามองออกได้จริงๆ
เขาผลักผลงานสองชิ้นมาต่อหน้าหร่วนซิงหว่าน ที่ลงนามในผลงานของนักออกแบบที่อยู่ด้านล่าง ถูกปิดกั้นไว้หมดแล้ว
หลุยส์ถามหร่วนซิงหว่านว่า "จากผลงานทั้งสองชิ้นนี้ คุณสามารถเห็นปัญหาอะไรไหม"
หร่วนซิงหว่านรับมา และเปรียบเทียบอย่างระมัดระวัง
หนึ่งในผลงานชิ้นนี้ มีสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ และการเคลื่อนไหวของเส้นที่แข็งกระด้าง เห็นได้ชัดว่ามาจากมือของนักออกแบบชาย
ส่วนคนที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างไรดีล่ะ แม้ว่าผลงานชิ้นเมื่อครู่นั้น จะมีความแตกต่างกันเพียงเล็กน้อย เทียบแล้วลายเส้นค่อนข้างนุ่มนวล ราวกับมีองค์ประกอบอื่นอยู่ข้างใน แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่สามารถซ่อนลักษณะเฉพาะตัวของนักออกแบบคนคนหนึ่งไว้ได้
เหมือนในผลงานเมื่อครู่นักออกแบบชายคนนั้น มีเทคนิคและการลงมือแบบอื่นปะปนอยู่ แต่เห็นได้ชัดว่า นี่ไม่ใช่ฝีมือของเขา ดังนั้นสไตล์การนำเสนอ จึงเป็นสิ่งที่น่าอึดอัดใจเล็กน้อย
หร่วนซิงหว่านอ่านอยู่พักหนึ่ง แล้วพูดช้าๆ ว่า "ผลงานสองชิ้นนี้ มาจากคนเดียวกันใช่ไหม?"
หลุยส์ถามว่า "คุณว่าไงล่ะ?"
หร่วนซิงหว่านชี้ไปที่ภาพวาดแรก "สไตล์การวาดภาพของคนนี้ชัดเจนมาก และเขาน่าจะฉลาดมากด้วย เป็นนักออกแบบที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่ง ผลงานของเขาไม่ว่าจะมาจากสไตล์หรือเนื้อหา ล้วนแล้วแต่มีความคิดเล็กๆ น้อยๆ ในการออกแบบของตัวเองทั้งนั้น แต่ภาพด้านข้างนี้ แม่ว่าจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ก็ยังคงมีความคิดเล็กๆ น้อยๆ อยู่ภาพวาดของเขา"
หร่วนซิงหว่านวางภาพวาดลง และพูดต่อ "แต่โดยทั่วไปแล้วมันไม่ง่ายเลยที่จะมองออก เพียงแค่ภาพสองภาพนี้วางมารวมกัน และถ้าตั้งใจดูอีกหน่อย ก็จะพบว่าปัญหาที่มีอยู่"
หลุยส์พยักหน้า และบนใบหน้าแสดงถึงความพึงพอใจ จากนั้นฉีกสติกเกอร์ที่ปิดกั้นชื่อผลงานนั้นออก
หร่วนซิงหว่านมองไปที่ชื่อทั้งสอง และตกตะลึงเล็กน้อย
หลุยส์ชี้ไปที่ผลงานที่เธอเริ่มดูแรกๆ และกล่าวว่า "นี่เป็นของหลี่เฟิง"
พูดจบ จึงหันไปมองชิ้นที่อยู่ข้างๆ "และอันนี้ คือของเวินเฉี่ยน ฉันคิดว่า แม้ว่าไม่ต้องให้ฉันพูด คุณก็คงจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น"
หร่วนซิงหว่านเปิดปาก ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว และรู้สึกเหลือเชื่อเล็กน้อย
เวินเฉี่ยนกล้าขนาดนี้ ไม่...... ไม่ใช่ การจะหาหลี่เฟิงมาช่วยเธอปลอมแปลง ก็ควรจะทำได้ไม่ใช่แค่ความกล้าหาญเท่านั้นที่ทำได้
หลุยส์กล่าวต่อว่า "ไม่ต้องกังวล การปลอมแปลงในระหว่างการแข่งขัน เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เราได้ติดต่อหลี่เฟิงแล้ว แต่โทรศัพท์ของเขาปิดอยู่ตลอดไม่สามารถติดต่อได้ หากจำเป็น เราจะเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม คือความเป็นธรรมให้กับการแข่งขัน"
หร่วนซิงหว่านพยักหน้าเบาๆ "ขอบคุณค่ะ"
หลุยส์กล่าวว่า "ไม่ต้องเกรงใจ ในความเป็นจริง สิ่งนี้เกิดขึ้นในระหว่างการแข่งขัน พวกเราควรรับผิดชอบมากที่สุด Ruan แม้ว่าผมจะเคยพูดไว้ ว่าการจัดอันดับของการแข่งขันไม่ได้เป็นตัวแทนของทุกอย่าง แต่ผู้ชนะนี้ ควรจะเป็นของคุณ"
......
หลังจากออกจากห้องทำงานของหลุยส์ หร่วนซิงหว่านก็นั่งอยู่ในรถ มองไปข้างหน้าอย่างไม่มีจุดหมาย ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
เดิมทีเธอคิดว่า แม้ว่าเวินเฉี่ยนจะหยิ่งยโส แต่เธอก็ชอบการออกแบบมากจริงๆ แต่คิดไม่ถึงว่า เพื่อที่จะให้เธอชนะ เธอกลับกล้าทำถึงขั้นนี้แล้วจริงๆ
เมื่อหร่วนซิงหว่านกลับมาถึงสตูดิโอ ก็ได้เห็นเฉิงเว่ยที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่หน้าประตู
เฉิงเว่ยเห็นเธอกลับมา ได้พูดกับปลายสายไปหนึ่งประโยค แล้วรีบเก็บโทรศัพท์ลง "ซิงหว่าน"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย
ไม่เชื่อใจคนอื่นเพราะคิดว่าตัวเองเก่ง แต่ก็เอาตัวเองไม่เคยจะรอด ก็มั่นหน้าให้คนรอบตัวเดือดร้อนต่อไปค่ะซิงซิง...
ใครที่อ่านเรื่องนี้อยู่ไปอ่านต่อให้จบได้ ในชื่อเรื่อง สามีเก่า....มาขอแต่งงานอีกแล้ว นะคะเป็นเรื่องดียวกันค่ะ...
รออัพเดทตอนต่อไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบทีค่ะ...
รออ่านตอนไปอยู่นะคะ ช่วยลงให้จบด้วยค่ะ...
เรื่องนี้สนุกค่ะ แต่ทำไมลงไม่จบเรื่องคะ ช่วยลงให้จบได้ไหมคะ รอติดตามอยู่นะ...