สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 42

บทที่ 42 คำพูดของฉันทำให้เธอรู้สึกขยะแขยง?

หร่วนซิงหว่านสัมผัสได้ว่าอันตรายกำลังใกล้เข้ามา อดไม่ได้ที่จะถอยหลังไป ท้ายที่สุดถอยจนถอยไม่ได้ หลังแนบติดอยู่บนกำแพงเย็นเฉียบ

“ขยะแขยง” สองคำนี้ทำให้เธอได้สติอย่างชัดเจน เธอพูดด้วยเสียงสงบนิ่ง “นายเข้าใจผิดแล้ว ฉันกับจี้หวยเจี้ยนไม่มีความสัมพันธ์อะไรทั้งนั้น”

เห็นได้ชัดว่าโจวฉือเซินไม่เชื่อ ยื่นมือไปบีบคางของเธอ แววตาสีดำหลี่ลง น้ำเสียงเยือกเย็นเล็กน้อย “งั้นเธอกินกรดโฟลิกทำไม ไม่ใช่เพื่อเตรียมครรภ์?”

“……”

ในที่สุดหร่วนซิงหว่านก็เข้าใจแล้ว ว่าทำไมเขาเห็นเธอกินกรดโฟลิกแล้วมีปฏิกิริยาแบบนี้

เธออยากที่จะโต้แย้งเขาหลายครั้ง ใครกำหนดว่ามีแต่คนท้องถึงจะกินกรดโฟลิกได้ แต่เขาเชื่อแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อยก็ไม่สงสัยว่าเธอตั้งท้อง

เห็นเธอไม่พูดจา มือโจวฉือเซินที่บีบคางเธออยู่ก็เพิ่มแรงแล้วพูดขึ้น “เธอกับจี้หวยเจี้ยนพัฒนาไปถึงขั้นไหนแล้ว หรือฉันควรจะถามว่า พวกเธอเคยทำมากี่ครั้งแล้ว?”

หร่วนซิงหว่านสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอับอายที่ไม่เคยมีมาก่อน เธอทั้งโกรธทั้งโมโห “นายคิดว่าใครๆก็ผสมพันธุ์ได้ทุกที่เหมือนนายเหรอ ฉันกับจี้หวยเจี้ยนบริสุทธิ์ใจ ไม่สิ......ต้องขอบคุณนาย ถ้าไม่ใช่เพราะนาย ฉันกับเขาคงได้อยู่ด้วยกันไปนานแล้ว ไม่แน่ว่าลูกก็โตจนวิ่งได้แล้ว!”

โจวฉือเซินถูกถากถาง “เธอยังคงคิดถึงเขาอยู่จริงๆ”

“ฉันไม่คิดถึงเขาหรือว่าจะให้คิดถึงนายเหรอ ประธานโจวนายอย่าลืมสิ พวกเราหย่ากันแล้ว ต่อให้ฉันวางแผนที่จะทำอะไรกับจี้หวยเจี้ยน นายก็ยุ่งไม่ได้ ฉัน......อุ๊บ!”

โจวฉือเซินก้มหน้าลงปิดริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง ปิดกั้นคำพูดที่เหลือของเธอกลับไปหมด

หร่วนซิงหว่านยื่นมืออยากจะผลักเขาออก กลับถูกเขากดไว้บนกำแพง

มือของโจวฉือเซินที่บีบคางเธออยู่ใช้แรงเล็กน้อย บังคับให้เธอเปิดปาก ปลายลิ้นแงะเปิดริมฝีปากของเธออย่างง่ายดาย

หร่วนซิงหว่านตาแดงขึ้นทันที ผู้ชายหมาๆคนนี้รังแกเธอระหว่างแต่งงานก็ช่างมัน หย่ากันแล้วยังหน้าด้านแบบนี้ เธอแบกรับมาพอแล้ว!

หร่วนซิงหว่านดิ้นรนย่างสิ้นหวัง ไม่นานกลิ่นสนิมก็ฟุ้งกระจายอยู่ระหว่างลิ้นฟันของทั้งสอง

ริมฝีปากของโจวฉือเซินค่อยๆออกจากเธอ แต่มือยังคงควบคุมเธอไว้ น้ำเสียงมืดมนลงเล็กน้อย “ปรนนิบัติเธอไม่สบายเหรอ กัดฉันแรงขนาดนี้”

หร่วนซิงหว่านควบคุมร่างกายที่สั่นเทาของตัวเอง พูดอย่างเย็นชา “ถ้าประธานโจวเป็นเพราะขาดการร่วมเพศมานาน ทำให้จิตใจคึกคักเกินไป ถึงได้ทำเรื่องที่ยิ่งกว่าสัตว์ร้ายแบบนี้ งั้นฉันคิดว่านายควรไปหาคนมาระบาย”

เขาพูด “นี่ฉันก็มาหาเธอแล้วไม่ใช่เหรอ”

หร่วนซิงหว่านสูดลมหายใจ ผู้ชายหมาๆคนนี้ยังพูดได้อย่างตามเหตุตามผล!

เธอวนเวียนอยู่ที่ริมขอบที่ถูกเขาทำให้โมโหแทบตาย “ประธานโจว หวังว่านายจะสามารถควบคุมพฤติกรรมสัตว์ร้ายของนายได้ พวกเราหย่ากันแล้ว ฉันไม่มีภาระผูกพันในฐานะสามีภรรยา นายเป็นแบบนี้อีกฉันฟ้องนายได้”

โจวฉือเซินขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ “อย่าพูดคำว่า‘หย่า’กับฉัน”

หร่วนซิงหว่านพูด “เราได้ยุติความสัมพันธ์ทางกฎหมายที่สร้างขึ้นโดยชายหญิงบนพื้นฐานที่เท่าเทียมกันและสมัครใจ”

“……”

โจวฉือเซินใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดรอยเลือดที่รกสายตาตรงมุมปากเธอ “ทำไมก่อนหน้านี้ไม่รู้เลยว่าเธอปากเก่งขนาดนี้”

“นั่นเพราะก่อนหน้านี้นายไม่เข้าใจฉัน”

“แต่งงานกับฉันทำให้เธอแสดงออกได้เต็มที่?”

หร่วนซิงหว่าน “……”

ผู้ชายหมาๆคนนี้ป่วยเหรอ วินาทีก่อนทั้งดุร้ายทั้งรุนแรง วินาทีต่อมาก็มาพูดเรื่องตลกเย็นชาที่ไม่ตลกเลยแม้แต่น้อยกับเธอ

ไม่รอให้หร่วนซิงหว่านเอ่ยปาก โจวฉือเซินพูดขึ้นอีก “หร่วนซิงหว่าน มีคนบอกว่าฉันชอบเธอ”

“……”

“เธอเชื่อไหม?”

“……”

“แม้แต่ตัวฉันเองยังไม่เชื่อ หรือจะพูดว่า เธอคิดว่ามีความเป็นไปได้แบบนี้ไหม?”