สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 443

ที่จริงแล้วการกลับมาที่ตระกูลหลินของหร่วนซิงหว่านครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องพิเศษอะไร เธอเพิ่งไปพักค้างคืนที่โจวฉือเซินเมื่อคืนนี้ เธอกลัวว่าตามนิสัยที่หวาดระแวงของหลินจื้อหย่วนแล้ว คงคิดว่าเธอไม่กลับมาแล้ว จึงพาคนของเขาได้วนแบบนี้ไปแล้วหนึ่งรอบ

แต่ก็ดีแล้ว เธอเองก็บังเอิญเช่นกัน ที่รู้ถึงที่ที่หลินจื้อหย่วนขังหร่วนจุนไว้

ในใจมีแผนจะทำอะไร

หลังจากออกจากห้อง หร่วนซิงหว่านเพิ่งเดินไปได้สองก้าว สายตาก็ถูกประตูห้องนอนของหลินจื้อหย่วนดึงดูดไว้

สัญชาตญาณบอกเธอ ว่าในตู้นิรภัย ไม่เพียงมีแต่นาฬิกาพก แต่ยังต้องมีสิ่งที่สำคัญกว่านี้

แต่เธอเคยเข้าไปมาแล้วครั้งหนึ่ง ครั้งนั้นเธอโชคดีมาก และไม่อาจจะไปเสี่ยงอันตรายได้อีก

หร่วนซิงหว่านถอนความคิด และหันหลังเดินจากไป

เมื่อมาถึงสตูดิโอ หร่วนซิงหว่านเห็นDanielก็อยู่ จึงยิ้มทักทายพวกเขา และเดินเข้าไปในห้องทำงาน

เพ้ยซานซานฉวยโอกาสนี้หลุดพ้นจากDaniel จึงได้ตามเข้าไป

หร่วนซิงหว่านเพิ่งนั่งลง ก็เห็นเธอเดินเข้ามา จึงถามขึ้นทันทีว่า "เป็นอะไรไป"

เพ้ยซานซานคว่ำหน้าลงบนโต๊ะตรงข้ามเธอ ถอนหายใจ "ไม่รู้สิ แค่รู้สึกว่าเขาน่ารำคาญจริงๆ"

หร่วนซิงหว่านถามว่า "น่ารำคาญ? "

เพ้ยซานซานพยักหน้า และพูดอย่างมั่นใจว่า "น่ารำคาญ"

"น่ารำคาญแบบไหน?"

"ก็คือ......" เพ้ยซานซานคิดอยู่ครู่หนึ่ง "พอเขาเข้ามาใกล้ฉัน ฉันก็รู้สึกรำคาญ พอเขาพูดกับฉัน ฉันก็รำคาญ ตอนที่เขาดีกับฉัน ฉันยิ่งรำคาญมากขึ้น"

หร่วนซิงหว่านหัวเราะ และพูดช้าๆ ว่า "ฉันเคยมีช่วงเวลาแบบนี้มาก่อน"

ดวงตาของเพ้ยซานซานเป็นประกาย และรู้สึกว่าได้พบเพื่อนที่รู้ใจแล้ว "เมื่อไหร่?"

"เมื่อตอนที่โจวฉือเซินเริ่มตามจีบฉัน"

เพ้ยซานซาน "......"

ที่จริงแล้วยังรวมเวลานั้นด้วย หร่วนซิงหว่านก็ไม่ได้ปฏิเสธ ว่าที่เธอรู้สึกรำคาญนั้น เป็นเพราะโจวฉือเซินทำให้อารมณ์ของเธอสับสนมาก ด้านหนึ่งเธออยากจะอยู่ห่างๆ จากเขาให้ไกลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่อีกด้านหนึ่งกลับเพราะสิ่งที่เขาทำเพื่อเธอเหล่านั้น ที่ทำให้รู้สึกหวั่นไหวไม่อาจหยุดได้

นั่นเป็นเหตุผลที่มีความรู้สึกแบบนั้น

ส่วนเพ้ยซานซานรู้สึกรำคาญ อาจเป็นเพราะ ทั้งๆ ที่เธอชอบDaniel แต่กลัวว่าจะถูกทำร้าย ดังนั้นเพราะเขาเริ่มเข้าใกล้เธอ จึงได้ตกอยู่ในความขัดแย้งแบบนี้

เพ้ยซานซานหยอกล้อเครื่องประดับบนโต๊ะของเธอ พลางถอนหายใจต่อ "ฉันแค่รู้สึกว่า คนอย่างเขาไว้ใจไม่ได้"

Danielยังมีความลับอีกมากมาย ดังนั้นหร่วนซิงหว่านจึงไม่คิดจะโน้มน้าวอะไรกับเธอ

ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องความรู้สึก ยังไงก็พูดไม่ชัดเจนอยู่แล้ว

ไม่แน่ว่าเพราะโอกาสบางอย่าง ที่ทำให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกัน

ผ่านไปครู่หนึ่ง เพ้ยซานซานก็พูดขึ้นมาว่า "จริงสิ ช่วงนี้เสี่ยวเฉินทำอะไรอยู่น่ะ ทำไมฉันรู้สึกว่าเขายุ่งมากอยู่ตลอดเวลา"

หร่วนซิงหว่านกล่าว "ฉันลืมบอกเธอไป เขาเซ็นสัญญากับบริษัทโทรทัศน์แล้ว"

เพ้ยซานซานรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที "จริงเหรอ? "

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า "จริงสิ ผ่านมาสักพักแล้วล่ะ"

"แล้วบริษัทที่เขาเซ็นสัญญานั้น คงไม่ใช่บริษัทภายใต้โจวซื่อหรอกนะ?"

"น่าจะ......ไม่ใช่ ฉันไม่ได้ถามอะไรมาก ถ้าใช่ โจวฉือเซินคงจะบอกฉันเอง"

เพ้ยซานซานกล่าวต่อว่า "งั้นตอนนี้เขาเริ่มถ่ายทำแล้วเหรอ หรือว่าทำอะไรอยู่อีก"

หร่วนซิงหว่านพูด "ยังไม่มั้ง ฉันขอให้เขาอย่าทำให้การเรียนของเขาล่าช้าก็พอแล้ว"

"ต้องแบบนี้สิ" เพ้ยซานซานพูดอย่างตื่นเต้น "เสี่ยวเฉินหล่อมากขนาดนั้น ไม่เปิดตัวก็น่าเสียดาย หน้าตาของบ้านพวกเธอเกินมาตรฐานไปแล้วนะ ตอนนี้ยังเพิ่มโจวฉือเซินมาอีกคน พูดตามตรงนะ ใบหน้าของอิตาบ้านั้นก็ดูไม่เลวด้วย ต่อไปต้องดูลูกของพวกเธอ จะดูดีมากแค่ไหน ยังไงซะฉันก็ไม่สนใจ ฉันต้องเป็นแม่บุญธรรมของเขาคนเดียว! "