สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 499

โจวฉือเซินเคาะพวงมาลัยเบาๆ ด้วยนิ้วยาวของเขาแล้วพูดเบา ๆ "นั่นเป็นเพราะ ไม่มีใครเคยคิดจะทำสิ่งนี้มาก่อน"

หร่วนซิงหว่านตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดนี้ แล้วเธอก็ตอบสนองทันที

ตอนหลินจื้ออานอยู่ในหลินซื่อ ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าจ้าวจิ้งทำอะไร แต่เป็นเพราะเขาไม่มีอำนาจอะไรเลย และเหตุผลที่ จ้าวจิ้งหยิ่งผยองขนาดนั้น บางทีอาจจะมีคนคอยหนุนอยู่เบื้องหลังก็ได้

ถ้าเป็นเช่นนั้น จ้าวจิ้งก็ไม่มีอะไรน่ากลัว

นั่นยังคงเป็นหลินซื่อของหลินจื้ออาน คงไม่มีใครจะยั่วยุอย่างเปิดเผย

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง หร่วนซิงหว่านก็พูดว่า "ฉันรู้แล้วว่าต้องทำอย่างไร"

โจวฉือเซินจั๊กจี้ที่ยกมุมปากเล็กน้อย แล้วหันไปมองเธอ "ต้องการให้ฉันช่วย"

หร่วนซิงหว่านกล่าวว่า "ไม่ต้อง ฉันจัดการได้ คุณทำงานของโจวซื่อกรุ๊ปเถอะ"

นิ่งไปชั่วคราว หร่วนซิงหว่านก็พูดขึ้นมาว่า "ครั้งที่แล้วคุณกลับมากลางดึก ไปทำอะไรมา? ไหนคุณบอกว่ากลับมาแล้วจะเล่าให้ฉันฟังไง"

แต่สองวันที่ผ่านเกิดเรื่องมากมาย เธอเกือบลืมแล้ว

"ไม่มีอะไร ก็แค่เจอตัวหลินจืออี้แล้ว"

"ไปเจอที่ไหน"

โจวฉือเซินเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า "เจอก็ดีแล้ว ส่วนไปเจอที่ไหนนั้นไม่สำคัญ"

หร่วนซิงหว่านหน้าบึ้ง ขี้เกียจหาเรื่องเขา "แล้วตอนนี้เธอเป็นอย่างไรบ้าง"

"ในคุก สติไม่ค่อยปกติ"

หร่วนซิงหว่านเม้มปาก "เธอหยิ่งยโสมาโดยตลอด ตอนนี้ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น สำหรับเธอแล้ว เป็นความจริงที่ไม่สามารถยอมรับมันได้"

โจวฉือเซินกล่าว "สมน้ำหน้าเธอ"

"แล้ว........ หลินจื้ออานล่ะ ยังไม่ได้ข่าวอะไรอีกหรือ?"

"ยัง"

หร่วนซิงหว่านกล่าวอีกครั้ง "ผลตรวจ DNAของ หร่วนจุนและเสี่ยวเฉินออกมาหรือยัง?"

โจวฉือเซินเลียริมฝีปากและไม่ได้พูดอะไร

มื่อหร่วนซิงหว่านเห็นเช่นนี้ก็รู้สึกว่า ต้องไม่ใช่ข่าวดี

ถ้าเป็นอย่างที่เธอเดา โจวฉือเซินก็คงจะบอกเธอไปนานแล้ว

ในเมื่อเขาไม่อยากพูด คิดว่า........น่าจะเป็นเช่นนั้น

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที โจวฉือเซินก็พูดว่า "ตอนนี้หร่วนจุนเสียชีวิตแล้ว และชื่อของเขาจะไม่ปรากฏในโลกนี้อีกต่อไป เขากับหร่วนเฉินจะเกี่ยวข้องกันหรือไม่ก็ไม่สำคัญแล้ว"

หร่วนซิงหว่านเข้าใจได้ว่า นี่คือการปลอบใจ

เธอพิงบนที่นั่งแล้วพูดช้าๆ "ฉันแค่ไม่เข้าใจ ในเมื่อเสี่ยวเฉินเป็นลูกชายแท้ๆของเขา ทำไมเขาถึงยังพูดคำที่เลวทรามเช่นนี้ออกมาได้ ราวกับว่าเพียงแค่ได้ทำลายชีวิตของเสี่ยวเฉิน เขาก็จะมีความสุขมาก "

"คนที่ติดการพนัน คุณสามารถคาดหวังให้เขามีจิตใจอันสูงส่งได้อีกหรอ"

"แต่... เสือร้ายยังไม่กินลูกตัวเอง แม้จะเป็นคนที่เลวทรามที่สุด ก็จะไม่โหดร้ายกับลูกชายตัวเองขนาดนี้มั้ง"

หลังจากหร่วนซิงหว่านพูดจบ ไม่รู้ว่าคิดถึงอะไรอยู่

หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที ก็พูดขึ้นทันทีว่า "เรื่องแบบนี้ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ถือว่าฉันไม่เคยพูด"

โจวฉือเซิน "?"

ระยะทางที่เหลือ หร่วนซิงหว่านมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างใจลอย และไม่ได้สนใจโจวฉือเซิน

ขมับของโจวฉือเซินเต้นเล็กน้อย ท้ายที่สุด เขาเป็นคนผิดเอง จึงไม่ได้พูดอะไรอีก

หลังจากออกจากลิฟต์แล้ว หร่วนซิงหว่านก็มองไปที่ประตูถัดไปและถามว่า "ดูเหมือนว่าห้องนี้จะมีเด็กอยู่ด้วยหนึ่งคน คุณพบเขาเมื่อตอนคุณออกจากห้องมา"

สีหน้าของโจวฉือเซินไม่เปลี่ยนแปลง และตอบด้วยน้ำเสียงที่เบา "ไม่"

หร่วนซิงหว่านตอบรับ "อ้อ" แล้วเดินตามเขาเข้าไปในห้อง

หลังจากออกจากห้องอาบน้ำ หร่วนซิงหว่านนั่งไขว่ห้างบนโซฟา ส่งข้อความถึงเพ้ยซานซาน และถามถึงความคืบหน้าในการนัดบอดของเธอ