สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 246

บ้านใหญ่ตระกูลโจว

ลูกน้องกล่าวว่า "พวกเราค้นหามาสองวันแล้ว และยังได้ขอให้ทีมกู้ภัยมืออาชีพทำการค้นหาในพื้นที่ทะเลบริเวณนั้น แต่ยังไม่มีเบาะแสของคุณหนูอานอาน คิดว่าน่าจะ....... "

ก่อนที่เขาจะกล่าวจบ ท่านใหญ่โจวก็โบกมือเพื่อให้เขาออกไปด้วยท่าทางที่หงุดหงิด

แม่ของโจวอานอานร้องไห้จนเป็นลมอยู่บนโซฟาแล้ว "ต้องเป็นลูกนอกสมรสคนนั้น ต้องเป็นเขาแน่นอน อานอานเคยทำกรรมอะไรไว้ อายุยังน้อย ทั้งที่เธอไม่ได้ทำอะไรเลย จนถึงตอนนี้ไม่รู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว ฉันมีลูกสาวแค่คนเดียว แล้วฉันจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร?"

ท่านใหญ่โจวนั่งบนโซฟา ขมวดคิ้วและกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า "ผมบอกพวกคุณแล้วว่าอย่าไปล่วงเกินเขา แต่พวกคุณก็ไม่เชื่อ ตอนนี้เป็นไงล่ะ! ถ้าอานอานอยู่ในบ้านตระกูลโจว อยู่ในเมืองหนานเฉิง เขาไม่สามารถทำอะไรเธอต่อหน้าต่อตาผมได้ พวกคุณดื้อร้านที่จะส่งเธอออกไปเอง ซึ่งเป็นการให้โอกาสเขาได้ลงมือ"

"ฉันไม่สนหรอก ฉันต้องให้ลูกนอกสมรสคนนั้นชดใช้ด้วยชีวิต! แม้ว่าจะต้องแลกด้วยทุกอย่าง ฉันก็จะไม่ปล่อยเขาไป!"

โจวจู้นเหนียนกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า "ชีวิตของอานอานก็คือชีวิต แล้วชีวิตของเด็กสองคนที่ยังไม่เกิดของฉือเซินไม่ใช่ชีวิตหรือ?"

หลังจากได้ยินคำพูดประโยคนี้ แม่ของโจวอานอานก็กล่าวอย่างไม่ลดราวาศอกว่า "จู้นเหนียนคุณพูดอะไร? อานอานเป็นน้องสาวของคุณน่ะ จนถึงตอนนี้คุณยังเข้าข้างลูกนอกสมรสคนนั้นอยู่อีกหรือ?!"

"ก่อนหน้านั้นผมเคยเตือนอานอานหลายครั้งแล้ว และการที่เธอมาถึงจุดนี้ก็โทษใครไม่ได้"

แม่ของโจวอานอานลุกขึ้นยืนทันที ความเจ็บปวดจากการสูญเสียลูกสาวทำให้ขาดสติ เธอหัวเราะเยาะอย่างบ้าคลั่ง "ถ้าเป็นตามที่คุณพูด การที่คุณต้องกลายเป็นคนพิการ ก็พูดได้เพียงว่าคุณโชคร้าย ไม่สามารถโทษใครได้!"

โจงเสียนกล่าวอย่างเย็นชาว่า "หยุดได้หรือยัง?"

"คุณฟังสิ่งที่ลูกชายของคุณพูดสิ ฉันจะบอกพวกคุณว่าลูกสาวของฉันตายไปแล้ว ฉันไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ถ้าจะตายทุกคนก็ตายพร้อมกัน! การให้คนทั้งตระกูลโจวตายเป็นเพื่อนฉัน ฉันก็ไม่ได้ขาดทุน!"

พ่อของโจวอานอานซึ่งเงียบมาตลอดได้ไปดึงเธอ "เอาล่ะ ตอนนี้มีเรื่องสำคัญเร่งด่วนที่ต้องจัดการทันที ควรรีบหาอานอานให้เจอก่อนแล้วค่อยว่ากัน"

แม่ของโจวอานอานผลักมือของเขาออก "จะหาอะไรอีก! คุณตาบอดหรือว่าหูหนวก? ลูกสาวของคุณตายไปแล้วถูกลูกนอกสมรสคนนั้นฆ่าตายไปแล้ว!"

โจงเสียนกล่าวว่า "ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนทำแล้วยังไงล่ะ? คุณมีหลักฐานหรือ? แทนที่จะคร่ำครวญอยู่ที่นี่ สู้คิดหาวิธีล้างแค้นให้อานอานไม่ดีกว่าหรือ?"

แม่ของโจวอานอานยิ้มเยาะเย้ย "ในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้ว ในสายตาของพวกคุณชีวิตของอานอานไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึง พวกคุณหลอกใช้เธอตั้งแต่ต้นจนจบ! ความแค้นนี้ ฉันต้องล้างแค้นคืนอย่างแน่นอน!"

เธอเอากระเป๋า แล้วก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

พ่อของโจวอานอานทำได้เพียงแค่ยิ้มให้ท่านใหญ่โจวและโจงเสียน และไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี จากนั้นจึงรีบเดินตามออกไป

หลังจากที่พวกเขาจากไปแล้ว บ้านหลังใหญ่ก็เงียบสงัด

ท่านใหญ่โจวใช้ไม้เท้าค้ำยัน ขมวดคิ้วและคิดไตร่ตรอง

เขาไม่คิดว่าโจวฉือเซินจะทำเช่นนี้ และการไปคราวนี้ของโจวอานอาน สามารถกล่าวได้ว่าเป็นความลับสุดยอด นอกจากเขาและหลินจื้อหย่วนแล้ว แทบไม่มีใครรู้ และเพื่อหลีกเลี่ยงอิทธิพลของโจวฉือเซิน ยังอ้อมไปทางเมืองอานเฉิง ไม่คาดคิดว่าเขาก็ยังรู้การเคลื่อนไหว

ดูเหมือนว่าลูกชายคนนี้ของเขา จะรับมือได้ยากขึ้นเรื่อยๆ

ขณะนี้ มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา แล้วกระซิบข้างหูโจงเสียน

โจงเสียนถามว่า "คุณแน่ใจหรือ?"

ผู้ชายคนนั้นกล่าวว่า "แน่ใจ ถึงแม้ว่าตอนที่พวกเราไปถึงที่นั่น คนจะย้ายออกไปแล้ว แต่เป็นเธอจริงๆ "

"ส่งคนไปสอบถามคนรอบๆ ดูว่าจะมีเบาะแสอะไรเพิ่มเติมอีกไหม"

หลังจากที่ผู้ชายคนนั้นออกไปแล้ว ท่านใหญ่โจวก็ขมวดคิ้วและกล่าวว่า "เกิดอะไรขึ้น?"

โจงเสียนกล่าวอย่างเย็นชาว่า "หาสวี่เยว่พบแล้ว"

สีหน้าของท่านใหญ่โจวดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด "คุณตามหาเธอทำไม?"

"ฉันมีแผนของฉัน ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ"

โจวฉือเซินเป็นคนที่หยิ่งทะนง และคิดว่าตนเองถูกเสมอ และไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา เธอต้องการดูว่าถ้าเขาเห็นสวี่เยว่ตายต่อหน้าแล้ว เขาจะทำอะไรได้

หลังจากที่โจงเสียนใช้คำพูดดักท่านใหญ่โจวไว้ แม้ว่าเขาจะไม่พอใจ แต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ กล่าวตามตรงก็คือ ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดอยู่บนเรือลำเดียวกัน ถึงแม้ว่าตระกูลโจงจะตกต่ำ แต่สุดท้ายก็ยังคงต้องสนับสนุนพวกเขาอย่างต่อเนื่องอยู่ดี

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขาใช้ข้อต่อรองของตนเองไปกับเรื่องการแต่งงานของโจวจู้นเหนียนและหลินจืออี้

ผ่านไปครู่หนึ่ง ท่านใหญ่โจวกล่าวว่า "ผมไม่ได้ห่วงเรื่องนั้น เรื่องการหมั้นของจู้นเหนียนได้จัดการเรียบร้อยแล้ว มันคือวันที่ 15 เดือนหน้า"

ก่อนที่โจวจู้นเหนียนจะตอบ เขาก็กล่าวอีกครั้งว่า "คุณในฐานะลูกชายคนโตของตระกูลโจว ถึงเวลาที่คุณจะต้องแบกภาระความรับผิดชอบแล้ว คุณควรรู้ว่าการแต่งงานครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวของคุณ แต่เกี่ยวข้องกับอนาคตตระกูลโจว"

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที โจวจู้นเหนียนก็กล่าวอย่างจำใจว่า "เลือดที่ไหลอยู่ในร่างกายของโจวฉือเซินเป็นเลือดของตระกูลโจว เขาไม่ใช่ศัตรูของพวกเรา"

ท่านใหญ่โจวกระแทกไม้ค้ำยันลงบนพื้นอย่างแรง "เป็นเพราะร่างกายของเขามีเลือดของตระกูลโจวนั่นแหละ ยิ่งเป็นภัยคุกคามต่อพวกเรามากขึ้น! พวกเราไม่สามารถควบคุมเขาได้นานแล้ว และไม่มีเรื่องอะไรที่เขาไม่สามารถทำได้ ตอนนี้เขาสามารถลงมือกับอานอานได้ คิดว่าใครจะเป็นรายต่อไป"

โจวจู้นเหนียนหลับตาลง และไม่พูดอะไรอีก

ท่านใหญ่โจวยืนขึ้นและกล่าวว่า "เรื่องนี้สรุปเช่นนี้ พวกเราจำเป็นต้องยืมพลังอำนาจของตระกูลหลิน ถึงจะสามารถนำโจวซื่อกรุ๊ปกลับมาได้ มิเช่นนั้น จุดจบของโจวอานอานนั้นจะเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น"

หลังจากที่ท่านใหญ่โจวจากไปแล้ว โจงเสียนก็กล่าวว่า "จืออี้เติบโตขึ้นมาพร้อมกับคุณ ถ้าพวกคุณแต่งงานกัน ฉันก็วางใจ"

โจวจู้นเหนียนหัวเราะเยาะเย้ยตนเอง "คุณคิดว่าเธอจะเต็มใจแต่งงานกับคนพิการอย่างผมหรือ?"

สีหน้าของโจงเสียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย และอารมณ์ของเธอก็ปั่นป่วนอีกครั้ง "เนื่องจากการแต่งงานได้กำเนิดแล้ว มันก็หมายความว่าเธอเต็ม ไม่มีอะไรที่คุณไม่สามารถเทียบลูกนอกสมรสคนนั้นได้หรอก แล้วเธอจะไม่ยินยอมได้อย่างไร!"

"ไม่ต้องมาปลอบผมหรอก ผมรู้สถานการณ์ของตนเองดี"

หลังจากกล่าวจบ โจวจู้นเหนียนไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป จึงนั่งรถเข็นออกไป

......

ในร้านอาหาร หลังจากหร่วนซิงหว่านสั่งอาหารเสร็จแล้ว ก็ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถือของตนเอง ไม่อยากสนใจอิตาบ้าที่นั่งอยู่ตรงข้ามแม้สักนิด

โจวฉือเซินใช้นิ้วเคาะแก้วน้ำ ดวงตาสีดำของเขาจับจ้องไปที่เธอครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

ผ่านไปครู่หนึ่ง หร่วนซิงหว่านก็ไม่สามารถแสร้งทำเป็นไม่เห็นได้อีกต่อไป เธอวางโทรศัพท์ลงแล้วกล่าวว่า "ประธานโจว มีอะไรต้องการพูดกับฉันไหม?"

โจวฉือเซินยกน้ำขึ้นมาดื่ม แล้วกล่าวเบาๆ ว่า "ผมมีเรื่องอยากจะพูดมากมาย แต่คุณอาจไม่อยากฟัง"

"......"

หร่วนซิงหว่านรู้สึกว่าประโยคนี้คุ้นหูมาก

เธอกล่าวว่า "งั้นก็ช่างเถอะ ฉันไม่อยากฟังจริงๆ "

โจวฉือเซินกล่าวว่า "ช่วงนี้ผมจะส่งคนคอยติดตามคุณ และคุณอย่าไปไหนคนเดียว ถ้ามีเรื่องอะไรก็โทรหาผม"

"ทำไม?"

โจวฉือเซินนิ่งเงียบ และกล่าวอย่างช้าๆ ว่า "สำหรับเรื่องโจวอานอาน พวกเขาอาจจะระบายความโกรธแค้นมาที่ตัวคุณ"

หร่วนซิงหว่าน " ? "