สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 335

นอกจากทดสอบไหวพริบของนักออกแบบแล้ว ยังทดสอบความสามารถในการสังเกต รวมไปถึงการจับสังเกตรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ

นั่นหมายความว่า หลังจากการแข่งขันสิ้นสุดลง เวทีที่พวกเขาจัดหาให้ จะยิ่งดีกว่าเดิม

หร่วนซิงหว่านมองไปรอบๆ ในตอนที่ละสายตากลับมา กลับสบเข้ากับนัยน์ตาดำขลับคู่หนึ่ง

"......."

เธอเอ่ยพูดเสียงเบา "คุณมาทำอะไรที่นี่?"

โจวฉือเซินพาดแขนบนพนักเก้าอี้ของเธอ ยักคิ้วแล้วพูดว่า "โจวซื่อเป็นผู้รับจัดทำการแข่งขันในครั้งนี้ ผมไม่ได้บอกคุณเหรอ?"

หร่วนซิงหว่านมองมาที่เขาพร้อมกับยิ้มแกนๆ "อาจเป็นเพราะผู้ดีอย่างประธานโจวมัวแต่วางท่าเยอะจนลืมบอกล่ะมั้งคะ"

ตาหมาบ้านี่ต้องจงใจแน่ๆ

และในตอนนี้เอง เสียงของผู้ดำเนินรายการก็ดังมาจากเวทีอีกครั้ง

พวกเขาเปลี่ยนกติกาอย่างกะทันหัน โดยเชิญคุณหนูในเมืองหนานเฉิง มาเป็นกรรมการร่วมกัน คะแนนที่มาจากพวกเธอ คิดเป็นสิบเปอร์เซ็นต์จากการแข่งกัน

พวกคุณหนูลูกผู้ดีเหล่านี้ เกิดมาจากกองเงินกองทอง มีมาตรฐานสูงเป็นของตัวเองในการเลือกเครื่องประดับเพชรพลอย

หร่วนซิงหว่านมองตามสายตาของผู้ดำเนินรายการ ใบหน้าเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย

ดีจังเลยนะ

เธอเริ่มจะสงสัยแล้วล่ะ ว่ากติกาที่เพิ่มมาใหม่นี้ จงใจเพิ่มเข้ามาเพื่อขัดขาเธอหรือเปล่า

เพราะท่ามกลางบรรดาคุณหนูลูกผู้ดีเหล่านั้น เธอเห็นหลินจืออี้กับจ้าวเชียนเชียนก่อนใครเลยล่ะ

เหมือนพระเจ้าเปิดหน้าต่างให้เธอ แล้วเอาท่อแอร์มาวางตันไว้ตรงหน้า

คงมีสีสันและตื่นเต้นน่าดู

โจวฉือเซินมองตามสายตาของเธอไป จึงรู้ว่าเธอกังวลเรื่องอะไรอยู่ เอ่ยพูดอย่างเนิบนาบว่า "ผลงานของคุณเป็นที่ยอมรับของผู้จัด ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่ส่งบัตรเชิญไปให้คุณหรอก ต่อให้สองคนนั้นจะให้คะแนนคุณต่ำ ก็ไม่มีผลอะไรมาก อีกอย่าง มีผมอยู่ด้วยทั้งคนนะ"

หร่วนซิงหว่านยังคงยิ้มบางๆ "งั้นประธานโจวคิดว่า ทำไมพวกเธอต้องให้คะแนนฉันต่ำด้วยล่ะ"

โจวฉือเอ่ยพูดเหมือนกำลังพูดเรื่องดินฟ้าอากาศ "อาจจะเป็นเพราะอิจฉาที่คุณสวยล่ะมั้ง"

หร่วนซิงหว่าน "......."

ตาหมาบ้านี่หาทางลงให้ตัวเองเก่งจริงๆเลยนะ

การแข่งขันรอบแรกถูกกำหนดขึ้นอีกสองวันข้างหน้า โจทย์จะรวบรวมส่งให้ในคืนวันพรุ่งนี้

หลังจากประกาศกติกาจบ จากนั้นก็เป็นการพบปะขนาดเล็ก นักออกแบบหลายคนต่างก็ยุ่งอยู่กับการทักทายคณะกรรมการ เพื่อสร้างคอนเนกชัน

กรรมการเหล่านี้ต่างก็เป็นตัวพ่อตัวแม่ในแวดวงเครื่องประดับ ต่อให้สุดท้ายแล้วไม่ได้รางวัล ได้สร้างความคุ้นหน้าคุ้นตากับกรรมการเหล่านี้ก็ยังดี

ดูเผินๆแล้วอาจจะเหมือนการถามสารทุกข์สุกดิบตามมารยาท แต่ความจริงกลับแฝงไปด้วยผลประโยชน์ไม่รู้ตั้งเท่าไหร่

เดิมทีหร่วนซิงหว่านว่าจะกลับเลย แต่คิดขึ้นมาได้ว่าทางผู้จัดส่งบัตรเชิญมาให้เธอ ไม่ควรที่จะกลับไปทั้งอย่างนี้ จึงตัดสินใจลุกขึ้นไปขอบคุณสักหน่อย

ผู้จัดที่รับผิดชอบการแข่งขันในครั้งนี้ชื่อว่าหลุยส์ เมื่อหร่วนซิงหว่านหาเขาเจอ ก็พบว่าเขากำลังพูดคุยอยู่กับกรรมการคนอื่น

หร่วนซิงหว่านหยุดยืนอยู่นิ่งๆ ไม่ทันได้เอ่ยทักทาย หลุยส์ก็หันมองมา แย้มยิ้มพร้อมเอ่ยทักทายเธอเป็นภาษาอังกฤษ "คุณคงคือRuanสินะ ดูดีเหมือนในรูปเลยนะครับ"

หร่วนซิงหว่านคิดไม่ถึงว่าเขาจะจำเธอได้ จึงยิ้มแล้วตอบกลับไปเป็นภาษาอังกฤษ "ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่เชิญฉันเข้าร่วมการแข่งขันในครั้งนี้ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากเลยค่ะ"

"ไม่ต้องเกรงใจครับ" หลุยส์เอ่ยพูดพร้อมกับ มองไปยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ "ถ้าไม่ใช่เพราะประธานโจวเอาผลงานของคุณมาให้ผมดู ผมก็คงไม่รู้ว่ามีนักออกแบบที่ทั้งเก่งทั้งมีพรสวรรค์ที่เกือบจะถูกกลบแล้วล่ะครับ ผมคาดหวังที่ได้จะเห็นผลงานของคุณในครั้งนี้มากๆเลยครับ"

หลุยส์พูดพร้อมกับผงกหัวให้โจวฉือเซินเล็กน้อย

ในตอนที่หร่วนซิงหว่านหันไปมอง กลับพบว่าชายหนุ่มกำลังยักคิ้วใส่เธอ

หลังจากทักทายกับหลุยส์พอหอมปากหอมคอ หร่วนซิงหว่านก็ลากโจวฉือเซินมาอีกด้าน เอ่ยถามว่า "ที่ฉันได้รับบัตรเชิญเข้าร่วมแข่งขันในครั้งนี้ เป็นเพราะคุณเหรอ?"

โจวฉือเซินยื่นมือไปหยิบแก้มแชมเปญมาสองใบ แล้วส่งให้เธอใบหนึ่ง "ผมก็แค่เอาผลงานของคุณให้เขาดูแค่นั้นเอง จะเชิญหรือไม่เชิญขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเขา"

หร่วนซิงหว่านรู้ แม้ตาหมาบ้าจะพูดแบบนี้ แต่ในใจของเขายังเอาแต่โทษตัวเองเรื่องที่เธอไม่ได้ที่หนึ่งในการแข่งขันนักออกแบบหน้าใหม่

ไม่อย่างนั้นก็คงไม่หาเหตุผลอ้อมโลกมาชดใช้ให้เธอตอนที่เธอยังอยู่ที่เครื่องประดับเซิ่งกวางกรุ๊ปหรอก แม้ว่าในตอนนั้นทุกคนที่อยู่ใกล้ชิดเธอ ต่างก็คิดว่าเขามุ่งความสนใจไปที่ซูซือเวย

หร่วนซิงหว่านคิดอยู่สักพักถึงได้หยั่งเชิงถามว่า "นี่คงไม่ใช่ของขวัญที่ระลึกแต่งงานปีที่สามที่คุณอยากให้ฉันหรอกใช่ไหม?"

โจวฉือเซินหัวเราะออกมาเบาๆ เงยหน้าดื่มแชมเปญในมือ เอ่ยพูดช้าๆว่า "จะเป็นอย่างนั้นได้ยังไง"

นิ่งไปสักพัก เขาก็มองมาที่หร่วนซิงหว่าน เลิกคิ้วขึ้น นัยน์ตาดำขลับทอประกายแวววาว ดูน่าหลงใหล "คาดหวังเหรอ?"

หร่วนซิงหว่านรู้สึกเหมือนถูกสายตาของเขาแผดเผา จึงรีบหลบสายตา แล้วกระแอมไอออกมา "ฉันก็ไม่ได้.....คาดหวังสักหน่อย ก็แค่อยากรู้แค่นั้นเอง"

ตาหมาบ้าพูดเอง ว่าจะส่งของขวัญแต่งงานปีที่สามชดใช้ให้เธอนี่นา

ตอนนี้ของขวัญในปีแรกและปีที่สองก็ให้มาแล้ว เหลือแต่ปีที่สามนี่แหละ ที่ยังยืดเยื้อมานาน

โจวฉือเซินเอ่ยขึ้น "ไม่ต้องรีบหรอกน่า ผมกำลังเตรียม รับรองว่าเป็นของขวัญที่คุณต้องชอบแน่นอน"

หร่วนซิงหว่านไม่เชื่อ "ชอบแค่ไหน?"

โจวฉือเซินโน้มตัวลงไป กระซิบเสียงเบาข้างหูของเธอ

หร่วนซิงหว่านพลันหน้าแดงระเรื่อ ยกมือขึ้นไปปิดปากเขาเอาไว้ทันที "หุบปากไปเลยนะ!!!"

ตาหมาบ้านี่เล่นทะลึ่งอะไรต่อหน้าคนมากมายเนี่ย!

โจวฉือเซินกระตุกยิ้มมุมปาก ริมฝีปากบางจุมพิตลงบนฝ่ามือของเธอ

หร่วนซิงหว่านหน้าแดงกว่าเดิม รีบชักมือกลับมาด้วยความรวดเร็ว รู้สึกเหมือนแขนชาไปหมด

ในตอนนี้เอง หลินซือก็เดินถือแก้วไวน์เข้ามา "สวัสดี ประธานโจว Ruan"

ตั้งแต่ที่ออกมาจากเครื่องประดับเซิ่งกวางกรุ๊ป หร่วนซิงหว่านก็ไม่ได้เจอหลินซือเป็นเวลานาน จึงโบกมือทักทาย พร้อมเอ่ยพูดยิ้มๆ "บรรณาธิการหลิน"

โจวฉือเซินไม่สบอารมณ์กับรอยยิ้มนี้ของเธอเป็นอย่างมาก

รอยยิ้มนี้ เป็นรอยยิ้มที่เขาเคยเห็นหร่วนซิงหว่านยิ้มให้จี้หวยเจี้ยน ยิ้มให้เฉิงเว่ย และยิ้มให้หลินซือ รวมไปถึงใครอีกหลายคน

แต่เขากลับแทบจะไม่เคยเห็นเธอยิ้มให้เขาแบบนี้เลยสักครั้ง

หลินซือยังไม่ทันได้พูดอะไร โจวฉือเซินก็เนียนมายืนข้างหน้าหร่วนซิงหว่าน บดบังสายตาของเขา

หลินซือ "......."

หร่วนซิงหว่านสังเกตเห็นการกระทำของโจวฉือเซิน จึงถือโอกาสวางแก้วแชมเปญลง แล้วขยับออกห่างจากเขา หันมาคุยกับหลินซือต่อ

ดูตาหมาบ้าใจแคบนี่สิ วันๆเอาแต่พูดว่าเธอหึงอยู่ได้ ไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่หึงมากกว่ากัน

ริมฝีปากบางของโจวฉือเซินเม้มเข้าหากัน บ่งบอกว่าเขาไม่พอใจ

ขณะเดียวกันนั้นเอง หลินหนานก็เดินเข้ามา "ประธานโจว หลุยส์เชิญคุณไปหาน่ะครับ เขาอยากปรึกษาเรื่องการวางแผนหลังจากการแข่งขันจบกับคุณอีกครัั้ง"

โจวฉือเซินตอบอืม แล้วหันไปมองหร่วนซิงหว่าน "รอผมอยู่นี่"

เขาเดินออกไปได้ไม่นาน สีหน้าของหลินซือก็พลันเคร่งขรึม " เวินเฉี่ยนก็เข้าร่วมการแข่งขันด้วย รู้ใช่ไหม?"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้าเบาๆ "เมื่อกี้ฉันเห็นเธออยู่"

หลินซือเอ่ยพูดเสียงเบา "ผมเองก็เพิ่งรู้เมื่อกี้ ว่าในบรรดาคณะกรรมการการแข่งขันครั้งนี้ หนึ่งในนั้นเป็นอาจารย์ของเธอด้วย"