สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 525

เมื่อหร่วนซิงหว่านถึงสตูดิโอ เพ้ยซานซานก็กำลังยืนอยู่ตรงประตู จะอาเจียนไม่อาเจียน อ้าปากหน้าซีดไร้สีเลือด

หร่วนซิงหว่านเดินเข้าไป ลูบหลังเธอเบาๆ "ซานซาน เธอยังโอเคไหม"

เพ้ยซานซานหันศีรษะไป ด้วยน้ำเสียงอ่อนแอ "ซิงซิง เธอมาเหรอ ฉันไม่เป็นไร สองวันนี้ชินแล้วล่ะ"

"เข้าไปข้างในก่อนเถอะ"

เข้ามาในห้องทำงาน หร่วนซิงหว่านออกไปรินน้ำหนึ่งแก้วให้เพ้ยซานซาน แล้วถามขึ้น "สองวันนี้อ้วกหนักมาเลยเหรอ"

เพ้ยซานซานฟุบบนโต๊ะ พยักหน้าเบาๆ "ข้าวก็กินไม่ลง กินแล้วก็อ้วก"

ขณะที่พูด เธอก็ถอนหายใจยาวเหยียด "ในที่สุดตอนนี้ฉันก็เข้าใจความรู้สึกตอนเธอท้องแล้ว มันเจ็บปวดมากจริงๆ ชีวิตนี้ฉันไม่อยากมีลูกแล้ว"

หร่วนซิงหว่านยิ้ม นั่งฝั่งตรงข้ามเธอ "จริงๆ ท้องช่วงแรกจะค่อนข้างลำบาก พอลูกในท้องโตขึ้น ก็จะยิ่งรู้สึกยอดเยี่ยมขึ้นเรื่อยๆ"

เพ้ยซานซานหยิบน้ำตรงหน้าขึ้นมาดื่มสองอึก "ช่างเถอะ ฉันอาจจะไม่รู้สึกถึงความยอดเยี่ยมนี้ก็ได้ แค่อยากให้ผ่านครึ่งเดือนไปไวๆ จะได้จบ จะได้เสร็จเร็วหน่อย"

หร่วนซิงหว่านชะงักไปก่อนพูดขึ้น "เธอ......คุยกับDanielแล้วใช่ไหม"

"คุยแล้ว เขาบอกว่าเขาขอคิดสักหน่อย เดาว่าคงตกใจเหมือนกันล่ะมั้ง" เพ้ยซานซานพูดขึ้น "ผู้ชายน่ะ พูดจาสวยหรู โตๆ กันหมดแล้ว เข้าใจความหมายแฝงนะ ยังไงพอครึ่งเดือนมาถึง เรื่องนี้ก็ถือว่าจบสิ้น"

ได้ยินดังนั้น หร่วนซิงหว่านก็เม้มปากเบาๆ ไม่ได้ตัดสินมากนัก

นี่คือเรื่องระหว่างพวกเขาสองคน ตอนนี้เธอพูดอะไรไม่ได้ แค่ต้องรอถึงตอนนั้น ถึงจะรู้ว่าเป็นอย่างไร

"ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว" เพ้ยซานซานพูดอีกครั้ง "วันนี้เธอมาสตูดิโอ ที่หลินซื่อไม่มีเรื่องอะไรใช่ไหม?"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า "โครงการเริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว ปัจจุบันค่อนข้างราบรื่น แต่สำหรับเรื่องธุรกิจฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจ เสิ่นจื่อซีช่วยฉันอยู่"

ได้ยินชื่อเสิ่นจื่อซี เพ้ยซานซานก็คิดสักพัก "คุณชายผู้ลากมากดีที่ดูไม่น่าเชื่อถือตอนอยู่บาร์คราวก่อนใช่ไหม?"

หร่วนซิงหว่านยิ้ม "เขานั่นแหละ"

เพ้ยซานซานถอนหายใจ "อย่างที่คิดไว้เลย คนพวกนี้ดูไม่น่าเชื่อถือ แต่ความจริงเก่งกว่า ไม่เหมือนฉัน ดูแล้วไม่น่าเชื่อถือ ความจริงยิ่งไม่น่าเชื่อถือ"

หร่วนซิงหว่านรู้ว่าคนท้องจะอารมณ์อ่อนไหวง่ายมาก ลูบศีรษะเธอ "เอาล่ะ กลางวันอยากกินอะไร ฉันเลี้ยงเธอ"

"เธอไม่ไปกินกับประธานโจวเหรอ?"

"เขามารับฉันตอนเย็น"

เพ้ยซานซานถูมือ "งั้นฉันไม่เกรงใจแล้วนะ หลายวันนี้ไม่อยากอาหารเลย ฉันต้องกินอาหารมื้อใหญ่เรียกน้ำย่อย"

"ได้"

ในเวลาเดียวกัน ณ บ้านตระกูลโจว

หลังจากท่านใหญ่โจวได้ข่าวว่าโจวฉือเซินกลับมา ก็สีหน้ามัวหมอง โบกมือบ่งบอกให้คนรับใช้ลงไป

นั่งในห้องทำงานอยู่ไม่กี่นาที ก็ยันไม้เท้าออกไป

ภายในห้องรับแขก โจวฉือเซินนั่งโซฟา ใบหน้าเย็นชามองไม่ออกถึงอารมณ์ใดๆ

ท่านใหญ่โจวเดินไปนั่งตรงข้ามเขา เอ่ยปากอย่างเยาะเย้ย "แกเกลียดครอบครัวนี้มากไม่ใช่เหรอ กลับมาทำไมอีก"

โจวฉือเซินสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง เอ่ยปากอย่างไม่รีบร้อน "คุณวางแผนซับซ้อนเชิญหร่วนซิงหว่านมา ผมนึกว่าคุณอยากเจอผมซะอีก นี่ก็มาเองโดยไม่ได้รับเชิญ"