สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 531

หลังจากเดินช้อปปิ้งเสร็จแล้ว หร่วนซิงหว่านก็ได้ตรงไปที่โจวซื่อกรุ๊ป

เมื่อเธอเดินไปถึงประตูห้องทำงานประธานก็พบเข้ากับหลินหนานที่ออกมาจากด้านในพอดี

หลินหนานปิดแฟ้มเอกสารลงแล้วเอ่ยทักทายว่า "สวัสดีครับคุณหร่วน"

หร่วนซิงหว่านตอบว่า "โจวฉือเซินยุ่งอยู่เหรอคะ?"

"ก็......ไม่ได้ยุ่งมากครับ เพียงแค่ผู้รับผิดชอบของบริษัทย่อยต่างๆ เข้ามารายงานผลเท่านั้น อีกประมาณหนึ่งชั่วโมงก็คงเสร็จครับ"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า "ถ้าอย่างนั้นฉันรอข้างนอกแล้วกันค่ะ"

หลินหนานพูดว่า "ผมจะพาคุณหร่วนไปที่ห้องรับรองครับ"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันรู้ว่าไปทางไหน คุณจัดการธุระของตัวเองเถอะค่ะ ฉันไปเองได้"

ตอนนี้หลินหนานมีเรื่องต้องทำมากมายจริงๆ ดังนั้นเขาจึงรับคำแล้วรีบจากไป

หร่วนซิงหว่านนั่งอยู่ในห้องรับรอง ผ่านไปไม่นานผู้ช่วยคนหนึ่งก็ได้รินน้ำเข้ามาให้เธอ

ตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว ไฟทั้งสองข้างถนนประดับประดาค่ำคืนอันเงียบเหงาให้กลายเป็นชีวิตชีวาขึ้นมา

ดวงไฟเหล่านั้นเรียงร้อยกันเป็นสาย ส่องสว่างเป็นประกายแวววาว

หร่วนซิงหว่านรออยู่ประมาณสองชั่วโมง แต่ห้องรับรองก็ไม่มีทีท่าว่าใครจะผลักประตูเข้ามาสักคน

ดูเหมือนว่าโจวฉือเซินจะยังไม่เสร็จธุระของเขา

เธอก้มลงมองดูเวลา แล้วลุกขึ้นเดินไปทางห้องผู้ช่วย เอ่ยถามขึ้นว่า "ผู้รับผิดชอบบริษัทย่อยไปแล้วหรือยังคะ?"

ผู้ช่วยตอบว่า "เพิ่งจะเดินทางจากไปเมื่อไม่กี่นาทีนี้เองคะ"

หร่วนซิงหว่านจึงยิ้มขึ้นแล้วตอบว่า "ขอบคุณค่ะ"

เธอยืนอยู่ที่ประตูห้องทำงานของประธาน หร่วนซิงหว่านยื่นมือออกไปเคาะประตูจากนั้นก็เปิดประตูเข้าไป

ภายในห้องทำงาน โจวฉือเซินยืนอยู่ตรงหน้าต่าง เขากำลังโทรศัพท์อยู่ เมื่อหันมาเห็นเธอจึงได้ส่งสายตาเป็นความหมายว่าให้เธอรอก่อน

หร่วนซิงหว่านนั่งลงบนโซฟา เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเล่นเพื่อฆ่าเวลา

ผ่านไปไม่นาน โจวฉือเซินก็เดินมานั่งข้างกายเธอ เขายื่นมือมาโอบเอวของเธอเอาไว้แล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงต่ำทุ้มว่า "คุณไปช้อปปิ้งไม่ใช่เหรอครับ?"

"ก็ฉันช้อปปิ้งเสร็จแล้วนี่คะ" หร่วนซิงหว่านพูดขึ้นว่า "คุณจะเสร็จธุระดึกมากมั้ยคะ"

โจวฉือเซินตอบว่า "จะให้เสร็จตอนนี้เลยก็ได้"

ไม่รอให้หร่วนซิงหว่านพูดอะไรออกมา เขาก็ใช้ศีรษะพิงไปที่บ่าของเธอ "เหนื่อยจัง"

หร่วนซิงหว่านพูดขึ้นว่า "ให้ฉันนวดให้ไหมคะ?"

"ไม่ต้องหรอกครับ ให้ผมกอดคุณอย่างนี้ก็พอแล้ว"

ทั้งสองนิ่งเงียบไปชั่วครู่ หร่วนซิงหว่านจึงได้พูดขึ้นว่า "เรื่องในวันนี้ฉันได้ยินมาหมดแล้วนะคะ โจวฉือเซิน......"

"ครับ?"

"เรื่องของโจงเสียน คุณอย่าไปสนใจเลย"

โจวฉือเซินเอียงศีรษะมองดูเธอ "หมายความว่ายังไงครับ?"

หร่วนซิงหว่านพูดขึ้นอย่างตั้งอกตั้งใจว่า "เรื่องนี้เดิมที่ก็เป็นเพียงแค่ปัญหาระหว่างฉันกับเธอ ให้ฉันจัดการก็พอแล้วค่ะ ถ้าอย่างนั้น คุณกับโจวจู้นเหนียนก็ไม่ต้อง......"

"คุณคิดอะไรอยู่?" โจวฉือเซินถามขึ้น "หร่วนซิงหว่าน นี่ไม่ใช่เป็นปัญหาส่วนตัวระหว่างคุณกับหล่อน การที่หล่อนเข้ามายุ่งกับคุณ นั่นก็เป็นเพราะหล่อนต้องการจัดการผม หรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะผม"

"แต่ว่า......"

โจวฉือเซินรีบพูดขึ้นขัดเธอว่า "ไม่มีแต่ทั้งนั้น คุณจัดการเรื่องในสตูดิโอของคุณไปให้ดีก็พอ ไม่ต้องมาคิดเรื่องพวกนี้หรอก"