สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 551

ท่านใหญ่โจวพูดอย่างโมโหว่า : "เธอมีท่าทางแบบนี้ คุณฆ่าเธอซะดีกว่าอีก!"

โจวฉือเซินพูดอย่างสงบนิ่งว่า : "ฉันไม่ทำเรื่องที่ผิดกฎหมาย ถ้าหากคุณอยากช่วยให้เธอหลุดพ้น ลงมือจัดการด้วยตัวเองได้เลย"

"นี่แกพูดจาเหี้ยๆอะไร!"

"ทุกคนล้วนแต่ควรที่จะชดใช้กับสิ่งที่ตัวเองเคยกระทำมาก่อน ไม่ใช่เหรอ"

โจงเสียนจับโซฟา หลังจากที่ปรับอารมณ์เรียบร้อยแล้ว พูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า : "คุณคิดว่าคุณดีแค่ไหนกันเชียว"

โจวฉือเซินยิ้มครู่หนึ่ง : "เดิมที่ฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไรอยู่แล้ว ถ้าใครอยากจะแก้แค้นเพื่อเธอ ฉันก็รออย่างเคารพทุกเมื่อ "

ท่านใหญ่โจวโมโหจนถอยหลังลงไปสองก้าว จับที่หน้าอก : "ได้ๆๆ......ก่อนหน้านี้ฉันประเมินแกต่ำไป ตอนนี้แกหลงระเริงเช่นนี้ สักวันหนึ่งก็จะได้รับผลกรรม โจวฉือเซิน เรื่องที่ทำให้ฉันเสียใจภายหลังมากที่สุด ก็คือรับลูกนอกสมรสอย่างแกกลับมายังตระกูลโจว เป็นอย่างที่คิดไว้สันดานชั่วๆที่ฝังลึกในกระดูก ไม่ว่ายังไงก็เปลี่ยนไม่ได้ !"

"นี่คือความหลงระเริง?งั้นเรื่องที่ฉันจะทำต่อจากนี้ จะไม่ใช่เรื่องที่ผิดหลักทำนองคลองธรรมเหรอ"

"แก......"

ท่านใหญ่โจวยังไม่ทันพูดจบ คนที่โจวฉือเซินพามาก็กรูกันเข้ามาแล้ว เดินไปในห้องหนังสือเลย

ท่านใหญ่โจวพูดว่า : "แกคิดที่จะทำอะไร!"

โจวฉือเซินพูดอย่างนิ่งๆว่า : "วางใจเถอะ ไม่มีทางทำอะไรท่านอยู่แล้ว เพียงแค่ขอยืมใช้ตราประทับของท่านหน่อย"

"อย่าแม้แต่จะคิด!"

ในเวลานี้ ลูกน้องของท่านใหญ่โจวได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวทั้งหมดก็บุกเข้ามาแล้ว คนของทั้งสองฝ่ายต่างฝ่ายต่างไม่ยอมอ่อนข้อให้กันอยู่ในห้องรับแขก

นี่ก็เป็นการทะเลาะที่ใหญ่โตขนาดนี้ครั้งแรก หลังจากที่โจวฉือเซินและตระกูลโจวแตกหักกัน

ท่านใหญ่โจวก็ยิ่งจะโมโหขึ้นอีก ให้ทุกคนมาที่นี่เลย ขอเพียงแค่คนของโจวฉือเซินก้าวเดินไปอีกก้าวหนึ่ง ชกต่อยกันข้างในก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ที่นี่คือตระกูลโจว เป็นอาณาบริเวณของเขา!

เด็กอกตัญญูคนนี้ยังจะก่อกบฏงั้นเหรอ?

โจวฉือเซินนั่งอยู่บนโซฟา นิ้วมือเคาะๆที่เข่าเบาๆ ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง หลินหนานพูด : "ประธานโจว คนที่ใช้งานได้ที่อยู่ในมือของท่านประธาน ล้วนแต่อยู่ที่นี่หมดแล้ว "

โจวฉือเซินกวาดสายตามองรอบๆ : "เริ่มเลย"

ท่านใหญ่โจวได้ยินแล้วในใจก็ตกใจ เหมือนว่าคิดไม่ถึงว่า เขาจะกล้าลงมือจริงๆ

และตอนที่เขากำลังเตรียมที่จะออกไปจากที่นี่ กลับพบว่าลูกน้องเหล่านั้นของโจวฉือเซิน เพียงแค่หยิบมือถือขึ้นมา ถ่ายภาพพวกเขาติดต่อกันกว่าหลายภาพแล้ว

รอหลังจากที่คนของท่านใหญ่โจวมีปฏิกิริยากลับมา แต่ละคนต่างก็รีบยื่นมือออกไปบดบังใบหน้า แต่ว่าก็ถูกถ่ายรูปไว้ไม่น้อยแล้ว

ท่านใหญ่โจวตกตะลึง นี่กำลังทำอะไร?

โจวฉือเซินลุกขึ้นยืน : "พอแล้ว ดูท่าทางแบบนี้ คงจะยืมตราประทับไม่ได้แล้ว งั้นฉันขอตัวก่อนนะ"

"หยุด!แกคิดอยากจะทำอะไรกันแน่!"

โจวฉือเซินกวาดสายตากลับมามองแล้ว : "คุณพูดถูก ตอนนี้ฉันหลงระเริงขนาดนี้ สักวันหนึ่งจะต้องได้รับผลกรรม เพราะงั้นต้องจดจำไว้ก่อน ในอนาคตจะได้รู้เอาไว้ว่าตายในเงื้อมมือของใคร"

พูดจบ โจวฉือเซินก้าวเท้าออกจากห้องรับแขกแล้ว

หลินหนานและพวกลูกน้อง ก็ตามเขาออกไปด้วย

รอหลังจากที่พวกเขาออกไปแล้ว คนที่อยู่ข้างๆท่านใหญ่โจวพูดว่า : "คุณท่าน ตอนนี้พวกเรา......"

ท่านใหญ่โจวพูดอย่างหงุดหงิดว่า : "ลงไปให้หมด"

พูดแล้ว ก็พูดสั่งด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า : "จับตามองที่สวนหลังบ้านไว้หน่อยนะ"

เขามักจะรู้สึกว่าที่โจวฉือเซินมาในครั้งนี้ไม่ได้ธรรมดาขนาดนั้น

ลูกน้องตอบรับพร้อมออกไป