สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 58

ณ คลับมู่สื้อ

เจียงย่านเพิ่งเข้ามาในห้องได้ไม่ทันไร ก็เห็นโจวฉือเซินนั่งดื่มคนเดียวอยู่ก่อนแล้ว ห้องทั้งห้องเงียบจนน่าแปลกใจ

เขาเดินไปนั่งลงตรงข้ามกับโจวฉือเซิน พร้อมกับเทเหล้าให้ตัวเอง “เกิดอะไรขึ้น?”

โจวฉือเซินเงียบ

แต่เจียงย่านตาไวเห็นแผลบนริมฝีปากของเขา จึงส่งเสียงจิ๊ปากออกมาอย่างอดไม่ได้ ไม่ต้องถามก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

ทั้งสองนั่งดื่มเงียบๆอยู่สักพัก เจียงย่านก็พูดขึ้นมาว่า “ก็แค่ยอมรับว่าชอบเธอ มันยากมากหรือไง?”

มือที่ถือแก้วเหล้าอยู่พลันชะงัก จากนั้นโจวฉือเซินก็เหลือบตาขึ้นมามองอย่างเย็นชา “นายพูดอะไร?”

“ไม่ใช่ว่าฉันกำลังพูดอะไร แต่ในใจของนายกำลังคิดอะไรอยู่ต่างหาก ปากของนายเอาแต่บอกว่าเกลียดเมียตัวเอง แต่สิ่งที่นายทำกำลังบอกว่านายชอบเธออยู่ไม่รู้หรือไง”

“ไม่ใช่”

“งั้นนายให้คนจับตามองจี้หวยเจี้ยนไปทำไม”

ผ่านไปสักพัก โจวฉือเซินถึงได้พูดเสียงนิ่งออกมาว่า “เธอหาทางหย่ากับฉัน เพราะอยากแต่งเข้าตระกูลจี้ นายคิดว่าฉันจะปล่อยให้เธอได้โอกาสนั้นไปเหรอ?”

เจียงย่าน “............”

งั้นนายก็หูหนวกตาบอดต่อไปเถอะงั้น

……

เมื่อโจวอานอานกลับมาถึงบ้านใหญ่ตระกูลโจว ก็เริ่มทำลายข้าวของ สิ่งไหนโยนได้ก็โยน

คนใช้ยืนอยู่หน้าประตูไม่กล้าเข้าไปห้าม จึงรีบไปเรียกโจงเสียนแทน

โจงเสียนได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วมุ่น “ใครขัดใจเธออีก?”

“ไม่รู้ค่ะ คุณหนูอานอานกลับมาถึงก็เป็นอย่างนี้เลย”

โจงเสียนเอ่ยขึ้นว่า “คุณท่านท่านกลับมาหรือยัง”

“ยังค่ะ”

โจงเสียนตอบอืมเบาๆ จากนั้นก็ลุกขึ้น “ฉันจะไปดูเอง บอกคนไปเก็บกวาดห้องของเธอด้วยแล้วกัน”

ช่วงปีที่ผ่านมานี้โจวอานอานเจ้าอารมณ์ขึ้นทุกวัน ถึงยังไงเธอก็ไม่ได้นามสกุลโจวจริงๆ ดังนั้นความอดทนของท่านใหญ่โจวนับวันก็ยิ่งลดลงเรื่อยๆ ถ้าไม่ใช่เพราะครั้งนี้ต้องผูกดวงกับตระกูลจี้ คาดว่าเขาคงไล่เธอออกไปตั้งนานแล้ว

โจงเสียนเดินมาถึงห้องของโจวอานอาน เมื่อเห็นสภาพในห้องก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที “นี่มันอะไร?”

เมื่อโจวอานอานเห็นเธอก็เริ่มร้องไห้อย่างน้อยอกน้อยใจ “คุณป้า......”

“อย่าร้อง บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้น”

“วันนี้ฉันไปหาพี่หวยเจี้ยน แต่ว่าผู้หญิงคนนั้นมายุ่งกับเขาอีกแล้ว”

สีหน้าของโจงเสียนขรึมลง “ผู้หญิงคนไหน?”

โจวอานอานอึกอัก “คือ.....พี่ฉือเซินไม่ให้ฉันพูด”

“เขาไม่ให้แกพูด แกก็จะไม่พูดงั้นเหรอ? งั้นแกก็อย่ามางอแงอยู่ตรงนี้”

“คุณป้า ฉันบอกก็ได้ค่ะ” โจวอานอานกัดริมฝีปาก “หร่วนซิงหว่านค่ะ”

โจงเสียนขมวดคิ้ว “เป็นเธอได้ยังไง?”

“ฉันก็ไม่รู้......ตั้งแต่ที่หย่ากับพี่ฉือเซิน เธอก็มายุ่งกับพี่หวยเจี้ยนตลอด อีกอย่างไม่รู้ว่าพี่ฉือเซินหมายความว่ายังไง ฉันก็แค่ด่าผู้หญิงคนนั้นไม่กี่คำเอง แต่เขากลับมาว่าฉันซะงั้น”

โจงเสียนยิ้มเยาะออกมา “ก็ศีลเสมอกันดีนี่”

“คุณป้า.........”

“เอาล่ะ” โจงเสียนเอ่ยตัดบท “อานอาน แกก็อายุไม่ใช่น้อยๆแล้ว ถึงวัยที่ควรระงับอารมณ์เป็นแล้ว ถ้าในอนาคตแต่งเข้าตระกูลจี้ แล้วแกยังมีนิสัยแบบนี้ จี้หวยเจี้ยนจะมาชอบแกยังไง”

ได้ยินแบบนั้น ดวงตาของโจวอานอานก็เป็นประกาย “คุณป้า เรื่องนี้คุณป้าช่วยฉันได้ไหมคะ?”