สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 606

ด้วยปัจจัยไม่รู้ว่ายิ่งนอนเยอะจะยิ่งง่วงหรือเปล่า กินอิ่มได้ไม่นานนัก หร่วนซิงหว่านก็หาวออกมา รู้สึกว่าร่างกายไร้เรี่ยวแรง จึงนั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟา คอยจ้องมองนอกหน้าต่างอย่างมึนงง สายตาไม่ได้เพ่งจ้องจุดใด

โจวฉือเซินเบนสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ จับจ้องใบหน้าของเธอ พลางกระซิบพูด "ง่วงแล้ว?"

หร่วนซิงหว่านขยี้ดวงตาอันเหนื่อยล้า "ยังไหวค่ะ"

"ง่วงก็นอนสิ ถึงเวลากินข้าวเย็นเดี๋ยวผมเรียกคุณเอง"

หร่วนซิงหว่าน "..."

เธอบ่นพึมพำ "กินแล้วก็นอน ตื่นแล้วก็กิน ฉันไม่ใช่หมูนะ"

มุมปากโจวฉือเซินยกขึ้นเล็กน้อย พลางนำผ้าห่มผืนบางทางด้านข้างพาดลงบนขาทั้งสองข้างของเธอ "ถึงคุณจะเป็นหมู ก็เป็นหมูตัวที่น่ารักสวยที่สุด"

หร่วนซิงหว่านอดใจไม่ไหวจนยื่นเท้าออกไปเตะเขา "คุณอย่าพูดคำพูดเลี่ยนๆ แบบนี้อีกจะได้มั้ย"

โจวฉือเซินชูมือขึ้น พลางคว้าข้อเท้าของเธอเอาไว้อย่างง่ายดาย "ชมคุณยังไม่ดีเหรอ?"

"ขอบคุณ แต่ไม่จำเป็นค่ะ"

"ไม่ต้องเกรงใจ ควรทำครับ"

หร่วนซิงหว่านเกลียดจนกัดฟัน อยากจะดึงเท้ากลับมา ทว่าถูกเขาคว้าเอาไว้แน่น

โจวฉือเซินเหลือบมองน่องขาอันขาวผ่องของเธอ หัวคิ้วเลิกขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

วินาทีต่อมา เขาถลาตัวขึ้นด้านบน โดยกดขาของเธอเอาไว้ พลางกดมือของเธอทั้งสองข้างติดกับโซฟา นัยน์ตาถลำลึก น้ำเสียงแหบพร่าเล็กน้อย "ไม่นอน?"

พลันสัมผัสได้ถึงเจตนาของเขา หร่วนซิงหว่านด่าเขา "ไอ้เลว!"

โจวฉือเซินพูดตอบ "เลวคุณก็ชอบนี่"

"ใครชอบล่ะ ฉัน..."

เธอยังพูดไม่ทันจบ โจวฉือเซินเอามือวางลงบนหน้าอกทางซ้ายของเธอ

หร่วนซิงหว่านตะลึงทันที พลางตบหน้าเขาไปหนึ่งทีโดยไม่ลังเล

โจวฉือเซิน "..."

เขาตรึงฝ่ามือของเธอเอาไว้ใหม่ ปลายลิ้นเลียมุมปากอันแสบร้อน พลางทำเสียงเข้ม "หร่วนซิงหว่าน!"

หร่วนซิงหว่านถึงได้ตระหนักดีว่าเมื่อกี้ตนเองตบแรงไปหน่อย ทว่าใครจะรู้ว่ามันกลับทำให้เขาเกิดจิตวิตถารขึ้น นั่นคือจิตสำนึกในการปกป้องตนเอง

ดังนั้น เรี่ยวแรงเธอก็อ่อนลงเล็กน้อย "ก็...พูดกันแล้วนี่ไม่อนุญาตให้คุณมาแตะต้องฉัน คุณรนหาที่เองนะ"

"คุณเป็นคนพูดก่อน ว่าไม่ชอบผมนะ"

"ฉันพูดว่าไม่ชอบคุณ คุณก็เลยสามารถทำเรื่องชั่วช้าพรรค์นี้กับฉันได้เหรอ?"

โจวฉือเซินเก็บอารมณ์เอาไว้ "ผมอยากให้คุณได้ฟังเสียงหัวใจของตัวเอง"

จู่ๆหร่วนซิงหว่านถึงได้สติกลับมา ตำแหน่งมือเขาที่เพิ่งจะวางลงเมื่อครู่ เป็นตำแหน่งหัวใจของเขา

หร่วนซิงหว่าน "..."

โจวฉือเซินพูดต่อ "คุณไม่ได้ทำเรื่องที่เหมือนกันกับผม?"

หร่วนซิงหว่านพูดออกมาตรงๆ อย่างไร้เหตุผล "มันทำไม่ได้! ผู้หญิงผู้ชายมันแตกต่างกัน นี่คุณกำลังลามก!"

"ทุกคนต่างเสมอภาค"

คำพูดของหร่วนซิงหว่านติดอยู่ริมฝีปาก อยากจะด่าเขา

เธอขยับเล็กน้อย "คุณลุกขึ้น ฉันจะไปนอนแล้ว

"ผมดูคุณพลังงานเต็มเปี่ยม อย่าเพิ่งนอนเลยนะ"