สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 631

เพ้ยซานซานโบกมือให้หร่วนเฉิน: "ใช้ได้นะเนี่ยเสี่ยวเฉิน ช่วงนี้หล่อขึ้นอีกแล้ว มีสาวๆมาชอบนายเยอะขึ้นเรื่อยๆเลย"

หร่วนเฉิน: "......"

เขากำลังอยากจะพูดอะไร แต่สายตากลับตกไปอยู่บนร่างของเจียงชูหนิง ที่ยืนหน้าแดงระเรื่ออยู่ข้างๆเพ้ยซานซาน

หร่วนซิงหว่านออกมาจากด้านหลัง แนะนำให้รู้จัก: "เธอชื่อเจียงชูหนิง อายุพอๆกับนาย"

แล้วเธอก็พูดกับเจียงชูหนิง: "นี่น้องชายฉัน หร่วนเฉิน"

เจียงชูหนิงเอ่ยปากอย่างตะกุกตะกัก: "ส......สวัสดีค่ะ"

หร่วนเฉินพยักหน้าให้เล็กน้อย แสดงการตอบรับ

ตอนนี้ ข้างๆมีคนเดินผ่านมา เพ้ยซานซานจึงหลบ ทำให้โซเซนิดหน่อย

หร่วนซิงหว่านประคองเธอเอาไว้: "เข้าไปในห้องส่วนตัวก่อนเถอะ อีกเดี๋ยวคนจะเยอะขึ้นเรื่อยๆแล้ว"

หร่วนเฉินพูดขึ้น: "ไปกันเถอะ"

หร่วนซิงหว่านกับเพ้ยซานซานเดินอยู่ข้างหน้า แต่เพ้ยซานซานอดไม่ได้ที่จะหันกลับมามองอยู่หลายครั้ง แล้วพูดกับหร่วนซิงหว่านเบาๆ: "เจียงชูหนิงคงไม่ได้ถูกใจเสี่ยวเฉินของพวกเราขึ้นมาจริงๆหรอกใช่ไหม?"

ได้ฟังอย่างนี้ หร่วนซิงหว่านจึงหันกลับไปมอง

เจียงชูหนิงเดินขนาบข้างหร่วนเฉิน กุมมือทั้งคู่ไว้ด้วยกัน เห็นได้ชัดเจนเลยว่ากำลังประหม่าเหมือนมีอะไรแปลกๆอยู่นิดหน่อย

เพ้ยซานซานจึงพูดขึ้นอีก: "เมื่อก่อนที่ฉันอยู่ข้างนอกก็แค่ล้อเล่นเฉยๆ อย่าเป็นอย่างนั้นเชียวนะ แต่ถ้ามองอีกมุมหนึ่ง สาวน้อยอายุประมาณเธอนี่ หวั่นไหวกับหนุ่มหล่อๆได้ง่ายที่สุด แล้วก็โดนชายหนุ่มที่สไตล์คล้ายๆกันดึงดูดได้ง่ายๆด้วย เสี่ยวเฉินนี่ครอบครองไปทั้งหมดเลยนะ......"

หร่วนซิงหว่านหันกลับมา: "นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เจอกัน คงไม่ขนาดนั้นหรอก ไม่แน่เธออาจจะกลัวการเข้าสังคมก็ได้"

"วันนี้ฉันได้อยู่กับเธอทั้งวัน คำว่ากลัวการเข้าสังคมนี่ไม่เข้ากับเธอเลย"

หร่วนซิงหว่าน: "......"

เพ้ยซานซานพูดต่อ: "รักแรกพบน่ะก็เพราะเห็นว่าหน้าตาดีจึงอยากสานสัมพันธ์ต่อไม่ใช่เหรอไง ประธานโจวของเธอไม่ได้เป็นเพราะเธอสวยหรอกเหรอ ตอนแรกถึงได้......"

หร่วนซิงหว่านปิดปากของเธอ: "โอเคๆพอแล้วๆ"

เพ้ยซานซานหัวเราะออกมา ดึงมือของหร่วนซิงหว่านลง: "ก็ได้ๆ ฉันล้อเล่นหน่า ลูกสาวของตระกูลที่มีอิทธิพลอย่างเจียงชูหนิงนี่จะไม่เคยเจอผู้ชายหล่อๆได้ยังไง เจียงซ่างหานเองก็คงไม่ได้ด้อยไปกว่าเสี่ยวเฉินแน่ๆ เราไม่ต้องยุ่งเรื่องของคนอื่นดีกว่า คอยดูการเปลี่ยนแปลงอยู่เงียบๆนั่นแหละ"

ระหว่างที่พูด ก็เดินมาถึงหน้าห้องส่วนตัวแล้ว

พวกเขานั่งลงไป ก็มีบริกรเข้ามาช่วยรับออเดอร์ของพวกเขาในทันที

ในฐานะที่เจียงชูหนิงเป็นคนเจียงโจว จึงกินเผ็ดไม่ค่อยได้ ส่วนเพ้ยซานซานต้องกินเผ็ดให้น้อยลง จึงสั่งหม้อไฟยวนยางที่สามารถใส่น้ำซุปได้สองชนิด

หลังจากสั่งเสร็จ หร่วนเฉินพูดขึ้น: "โจวฉือเซินไม่มาเหรอ?"

หร่วนซิงหว่านตอบ: "เขายังมีเรื่องที่ต้องจัดการในบริษัทอีก คงไม่มาแล้ว"

หร่วนเฉินแค่อืมออกมา ไม่ได้พูดอะไรต่อ

วันนี้ที่เขามา เดิมทีอยากจะถามๆหร่วนซิงหว่านเรื่องลูกให้ชัดเจน แต่มีเจียงชูหนิงอยู่ เขาจึงไม่ได้เอ่ยปากออกมา

เดี๋ยวเอาไว้คุยกันอีกที

หร่วนซิงหว่านพลิกๆดูเครื่องดื่ม หลังจากถามพวกเขาว่าจะดื่มอะไร จึงถามเพ้ยซานซาน: "Daniel มาไหม?"

"ไม่รู้สิ ไม่รับโทรศัพท์ฉันน่ะ พวกเรากินกันไปเถอะ ไม่ต้องสนใจเขาหรอก เขาไม่มาก็ดี ไม่มาฉันจะได้กินเยอะอีกหน่อย"

หร่วนซิงหว่านยิ้มๆ ตอนนี้ มือถือก็ดังขึ้นพอดี

เป็นสวี่วานที่โทรเข้ามา เธอกำลังจะถึงหน้าประตูแล้ว จึงถามว่าพวกเขาอยู่ห้องไหน

หร่วนซิงหว่านพูดขึ้น: "ด้านในมันหายาก ฉันให้เสี่ยวเฉินไปรับเธอดีกว่า"

วางโทรศัพท์แล้ว หร่วนซิงหว่านจึงมองไปที่หร่วนเฉิน: "สวี่วานใกล้จะถึงหน้าประตูแล้ว นายไปรับเธอหน่อย"

หร่วนเฉินพยักหน้า แล้วลุกขึ้น

หลังจากเขาออกไป เพ้ยซานซานจึงพูดกับเจียงชูหนิงที่กำลังมองไปที่หน้าประตู: "น้องสาว มองอะไรเหรอ?"

เจียงชูหนิงจึงเคลื่อนสายตากลับมาทันที ส่ายหัว: "เปล่าค่ะ......ฉันแค่ดูว่าเมื่อไหร่อาหารจะมาเสิร์ฟ หิวนิดๆแล้วค่ะ"

หร่วนซิงหว่านพูดขึ้น: "ฉันสั่งของกินเล่นไปด้วย เดี๋ยวคงมาแล้ว"

เจียงชูหนิงยิ้มกว้างออกมา: "โอเคค่า!"