สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 654

หร่วนซิงหว่านกำแก้วน้ำไว้ ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก

เจียงหยุนจู๋มองเก้าอี้ตัวยาว เอ่ยถามหร่วนซิงหว่านว่า "ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ?"

หร่วนซิงหว่านเอ่ยพูด "ได้ค่ะ นี่มันเก้าอี้สาธารณะอยู่แล้ว"

เจียงหยุนจู๋จัดเสื้อผ้า แล้วนั่งลงช้าๆ "คุณหร่วนเป็นนักออกแบบอัญมณี คงจะคุ้นเคยกับอัญมณีในนิทรรศการเป็นอย่างดีเลยสินะครับ"

"คุณเจียงก็พูดเกินไป มีอีกหลายชิ้นเหมือนกันที่ฉันยังไม่เคยเห็นมาก่อน" พูดจบ หร่วนซิงหว่านก็พูดขึ้นมาอีกว่า "รถของคุณเจียงซ่อมเสร็จหรือยังคะ?"

เจียงหยุนจู๋ "เสร็จแล้วครับ สีถลอกแค่นี้เอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร คุณหร่วนไม่ต้องคิดมากหรอกครับ"

เงียบอยู่ชั่วครู่ หร่วนซิงหว่านก็เอ่ยพูดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย "ฉันจำได้ คุณเจียงเคยบอกว่าที่คุณมาหนานเฉิงเป็นเพราะได้ยินว่าก่อนหน้านั้นมีเรื่องเกิดขึ้นที่เมืองเจียงโจว ไม่ทราบว่าคุณเจียงสอบถามเรื่องที่อยากรู้ไปแล้วหรือยัง"

เจียงหยุนจู๋ไม่คิดว่าว่าเธอจะถามออกมาตรงๆ จึงนิ่งอยู่สักพักถึงได้พูดยิ้มๆว่า "เหมือนคุณหร่วนกำลังบอกอะไรนัยๆนะครับ"

หร่วนซิงหว่านเอ่ยพูด "ฉันแค่คิดว่าไม่จำเป็นต้องอ้อมค้อม ไม่ว่าจะเป็นคุณเจียงหรือว่าฉันต่างก็รู้กันดี ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองเจียงโจวมันเกี่ยวข้องกับใคร ในเมื่อคุณเจียงมาเพื่อวัตถุประสงค์นี้ ฉันเลยรู้สึกว่า จำเป็นต้องถามให้มันชัดเจน"

"ใช่ คุณหร่วนพูดถูก ที่ผมมาหนานเฉิง เพราะอยากรู้รายละเอียดเรื่องราวจริงๆนั่นแหละครับ แต่ว่าตอนนี้ ผมรู้แล้วล่ะครับว่าอะไรเป็นอะไร เรื่องที่เคยสงสัยก่อนหน้า ก็มีคำตอบแล้วเหมือนกัน"

"แต่ว่าคุณหร่วนไม่ต้องห่วงนะ ผมมาหนานเฉิง ไม่ใช่เพราะคิดจะทำอะไรโจวซื่อกรุ๊ปหรือโจวฉือเซินทั้งนั้น ผมก็แค่มีแพลนว่าอยากขยับขยายธุรกิจที่หนานเฉิงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ที่มาในครั้งนี้ก็ถือโอกาสมาเจรจาเรื่องร่วมงานด้วย ช่วงนี้มีติดต่อโปรเจ็คอยู่สองสามที่พอดี รอให้ทุกอย่างลงตัว ผมก็จะไปจากหนานเฉิงแล้วล่ะครับ"

หร่วนซิงหว่านเม้มริมฝีปาก "ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้มีเจตนาจะไล่คุณ"

เจียงหยุนจู๋แย้มยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน "ผมเข้าใจ และก็รู้ดีว่าหลังจากที่คุณหร่วนเผชิญเรื่องมามากมาย มันคงเลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดความระแวงกับคนไม่คุ้นเคย เรื่องพวกนี้มันเป็นปกติของมนุษย์อยู่แล้วครับ หลังจากที่ผมกลับ อย่างเดียวที่เป็นห่วงก็คือหนิงหนิงนี่แหละครับ เธอไม่ท่าทีว่าจะยอมกลับเมืองเจียงโจวเลย อาจจะต้องรบกวนคุณหร่วนไปสักระยะแล้วล่ะครับ"

ทั้งสองนั่งอยู่ข้างนอกพักใหญ่ ทันใดนั้นก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในงาน เพราะเริ่มมีคนส่งเสียงฮือฮาออกมา

หร่วนซิงหว่านนึกขึ้นมาได้ว่าเจียงชูหนิงยังอยู่ข้างใน จึงรีบลุกขึ้น กำลังจะไปดูว่ามีอะไร

เธอเพิ่งเดินมาถึงตรงทางเข้า ก็ได้ยินเสียงคนรอบข้างถกเถียงอะไรบางอย่างกันเสียงเบา

"ยัยเด็กนี้ต้องเป็นแฟนคลับของสวี่วานแน่ๆ ทั้งๆที่รู้ว่าอานหญ่าถิงจงใจชัดๆ แต่เธอก็ยังติดกลับ อานหญ่าถิงอยู่สูงจะตาย ขนาดสวี่วานยังยอมหลีกทางให้เธอเดินเลย"

"ถ้าไม่ใช่ว่ายัยเด็กนี้ยังเด็กอยู่ ก็คงเป็นแฟนคลับที่รักสวี่วานมากจริงๆ ถึงได้กล้าขนาดนี้ ถ้าเป็นคนอื่นนะ ไม่มีใครกล้าตะคอกใส่อานหญ่าถิงต่อหน้าคนเยอะๆแบบนี้หรอก"

"ใช่ๆ จะว่าไปแล้ว ก็น่าอิจฉาสวี่วานเหมือนกันเนอะ ฉันเองก็อยากมีแฟนคลับไว้คอยทวงความยุติธรรมให้ฉันแบบนี้บ้างเหมือนกัน"

หร่วนซิงหว่านหันไปมองสองคนที่กำลังพูดกัน จึงพบว่าเป็นดาราทั้งนั้น แม้ว่าจะไม่ดัง แต่ก็พอคุ้นหน้าคุ้นตาพวกเธอในหนังหลายๆเรื่องอยู่บ้าง

ยัยเด็กที่พวกเธอพูดถึง น่าจะหมายถึงเจียงชูหนิง

หร่วนซิงหว่านเร่งฝีเท้า เดินเข้าไปในงานนิทรรศการ