สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 659

แม้ว่าหร่วนซิงหว่านจะปฏิเสธค่าเปิดปากของโจวฉือเซิน แต่ในตอนที่เธอมานอนบนเตียง ในใจก็พอจะเดาบทสรุปคร่าวๆได้

ก็เหมือนอย่างที่สวี่วานพูดมา ฉินหยู่ฮุยไม่มีทางเขียนจดหมายขอโทษปุบปับแบบนี้หรอก

แต่ว่าเรื่องนี้ โจวฉือเซินไม่ได้เป็นคนสั่งให้หลินหนานไปจัดการ และในตอนนี้เขาก็พูดถึงเสี่ยวเฉินเป็นนัยๆ

ถ้าเธอเดาไม่ผิดล่ะก็ เสี่ยวเฉินน่าจะเป็นคนไปหาฉินหยู่ฮุย

แต่ไม่รู้ว่าตกลงแล้วเขาทำยังไงกันแน่ ถึงทำให้ฉินหยู่ฮุยยอมเขียนจดหมายขอโทษแบบนี้ คงต้องรอถามพรุ่งนี้เอาอย่างเดียวแล้วล่ะ

ในขณะที่หร่วนซิงหว่านกำลังคิดอะไรเพลินๆ ก็ถูกลากเข้าไปในอ้อมกอด

โจวฉือเซินเอ่ยพูด "ยังไม่นอนเหรอ?"

"กำลังจะ......"

เธอพูดยังไม่ทันจบ โจวฉือเซินก็ปิดริมฝีปากของเธอเอาไว้ เมื่อจูบเสร็จ เสียงทุ้มแหบของเขาก็ดังขึ้นมาว่า "นอนไม่หลับก็ไม่ต้องนอนมันแล้ว"

หร่วนซิงหว่าน "........."

ใครบอกว่าเธอนอนไม่หลับ

ภายในห้องนอน อุณหภูมิค่อยๆสูงขึ้น

ทันใดนั้นหร่วนซิงหว่านก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เอ่ยถามทั้งที่ยังหอบว่า "พรุ่งนี้คุณจะกลับมากินข้าวเย็นด้วยไหม?"

"ไม่ล่ะ พวกคุณกินเลย"

"คุณบอกว่า......งานจะเสร็จแล้วไม่ใช่เหรอ?"

โจวฉือเซินตอบอืมเบาๆ พร้อมจูบลงบนนิ้วมือของเธอ "อีกสามวัน ก็ประชุมผู้บริหารแล้ว"

หร่วนซิงหว่านไม่ได้ถามต่อ เพียงแค่โอบคอเขาเอาไว้

ค่อนคืนหลังจากนั้น พายุก็พลันก่อตัว จนกระทั่งถึงวันรุ่งขึ้น ท้องฟ้ายามเช้าก็เต็มไปด้วยสายหมอก ลมพัดพาเม็ดฝนปรอยๆ

ในตอนที่สวี่วานมาถึงกองถ่ายรายการ อานหญ่าถิงก็มาถึงที่นั่นก่อนแล้ว เปรียบเทียบกับวันก่อนๆ วันนี้อีกฝ่ายดูเงียบแปลกๆ เหลือบตามามองสวี่วานแค่แวบเดียว จากนั้นก็ผละสายตาหนี แล้วก้มหน้าเล่นโทรศัพท์

ผู้ช่วยของสวี่วานพูดเสียงเบาว่า "ในใจของอานหญ่าถิงตอนนี้ต้องกลัวมากแน่ๆ ผู้ชายเลวๆคนนั้นกับภรรยาเก่าของเขาออกมาแก้ข่าวและขอโทษกันติดๆ คนขี้ขุดอย่างเธอ ไม่ได้อะไรเลย แถมยังมีกลิ่นเหม็นติดตัวด้วย"

"อย่างน้อยเธอก็น่าจะเงียบไปสักระยะล่ะนะ"

สวี่วานพูดจบก็มองไปรอบๆ กระนั้นก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของหร่วนเฉิน

เธอละสายตากลับมา กำลังจะหยิบโทรศัพท์ ผู้ช่วยก็พูดว่า "พี่สวี่วานมองหาหร่วนเฉินอยู่เหรอ?"

สวี่วานชะงัก "ฉัน......"

คำพูดติดอยู่ที่ปาก แต่ไม่รู้ว่าควรพูดยังไงออกไปดี

ผู้ช่วยเอ่ยขึ้น "ตอนที่เดินเข้ามา ฉันได้ยินทีมงานพูดว่า หน้าเขามีแผล ผู้กำกับก็เลยให้เขาไปแต่งหน้าเพิ่มเผื่อมันจะกลบรอยแผลได้"

สวี่วานขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว "ทำไมได้แผลล่ะ?"

"ไม่รู้อะ ก็......"

ผู้ช่วยพูดยังไม่จบ หร่วนเฉินกับผู้กำกับก็เดินเข้ามา

เครื่องสำอางกลบได้แค่รอยช้ำเท่านั้น แผลบนจมูกและปากยังคงเห็นได้ชัด

ผู้กำเลยปรึกษากับทีมงานว่าต้องถ่ายอะไรยังไง

หลังจากที่เริ่มถ่ายทำมา หร่วนเฉินก็ได้กลายเป็นตัวหลักของทีมไปแล้ว

วันนี้เขามาเพื่อเล่าคร่าวๆให้ผู้กำกับฟัง และว่าจะขอลา

จริงๆไม่อยู่อัดรายการก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้ แต่ผู้กำกับคิดว่า เขายังอยู่ในสภาพที่พอไหว ไม่มีความจำเป็นอะไรขนาดนั้น

หลังจากที่ผู้กำกับกับทีมงานปรึกษากันเสร็จ ก็ตัดสินใจว่าจะถ่ายไปก่อน พอถึงตอนนั้นถ้ารูปหลุดออกไป แล้วดึงดูดความสนใจของผู้คน ก็ค่อยหาทางจัดการทีหลัง

ไม่นาน การถ่ายทำก็ได้เริ่มขึ้น

หลายครั้งที่สวี่วานหันไปมองหร่วนเฉิน และเธอก็เหม่อลอยทุกครั้ง

ทีมงานคิดว่าเธอยังจิตตกกับเรื่องเมื่อวานอยู่ จึงไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่สั่งพักเบรก ให้พวกเขาไปพักผ่อน

สวี่วานเดินไปอีกด้าน พร้อมกับสูดหายใจแล้วหยิบแก้วน้ำขึ้นมา

ผู้ช่วยกระซิบเสียงเบาว่า "พี่สวี่วาน พี่ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?"

สวี่วานบีบจมูก "ไม่นะ"