สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 666

เมื่อถึงสนามบิน หร่วนซิงหว่านก็ค่อยเข้าใจ ว่าที่โจวฉือเซินพูดว่าจะเวลาไหนก็ได้ นั่นมีความหมายว่าอะไร

เขาถามพนักงานว่า "ตอนนี้ไฟลท์บินไปต่างประเทศที่เร็วที่สุด คือที่ไหน"

พนักงานตอบ "ไอร์แลนด์ค่ะ กำลังเช็คอิน"

"ไปนี่"

หลังจากพนักงานขานตอบ ก็พาพวกเขาเข้าไปยังช่องทางVIP

หร่วนซิงหว่านเดินข้างโจวฉือเซิน ถามเสียงเบาว่า "เราไม่ไปเซมปอร์นากันเหรอคะ?"

มุมปากของโจวฉือเซินโค้งเป็นรอยยิ้ม จูงมือเธอไม่พูดไม่จา

ข้างหลัง ผู้โดยสารสองสามคนที่จำพวกเขาได้ ต่างก็ทยอยเอามือถือออกมถ่ายรูปกัน

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็มีพาดหัวข่าวออกมา----

#อดีตCEOโจวซื่อพาว่าที่เจ้าสาวไปเที่ยวพักผ่อนที่ไอร์แลนด์ จับมือหวานผึ้งตอมที่สนามบิน ทำให้คนรอบๆอิจฉาหนัก!#

......

ในขณะเดียวกัน โรงแรม

จอนวางโทรศัพท์ลง หัวเราะเยาะอย่างไม่พอใจออกมา "คิดไม่ถึงว่าโจวฉือเซินจะไม่เสียดาย เอาโจวซื่อไปไว้ในมือคนอื่น"

Freyaจิบไวน์ในมือ ก่อนจะพูดช้าๆ "เขาตัดสินใจได้ง่ายๆ เป็นสิ่งที่เราไม่เคยคาดคิดมาก่อน ดูเหมือนว่าสิ่งที่เราทำมาก่อนหน้านี้ ดูท่าจะไร้ประโยชน์"

"แม้ว่าเราจะดำเนินแผนนี้โดยกระชับเป้าหมายนี้ไว้เสมอมา แต่ใครจะไปคิดละว่า เขาจะออกจากโจวซื่อและมอบอำนาจให้คนอื่นไปจริงๆ ทุกย่างก้าวเขา เหนือความคาดหมายของเรา"

ในขณะที่สองคนพูดคุยกัน เจียงหยุนจู๋ที่ยืนสูบซิการ์อยู่ข้างเตียง พ่นควันออกมาพลางหรี่ตาลง

ผ่านไปนาน เขาจึงค่อยหมุนกายเดินมา "ที่พวกนายไม่คิดว่าเขาจะทำอย่างนี้จริงๆ ก็เพราะโจวฉือเซินในสายตาพวกนาย เป็นคนที่ต่อกรได้ยากเสมอมามีเพียงแค่คนที่เข้าใจเขาจริงๆเท่านั้น ถึงจะสามารถวางแผนนี้ได้ ทำให้ทุกย่างก้าว อยู่ในแผนของเขาทั้งหมด"

ทันทีที่พูดจบ Freyaกับจอนก็ไม่ได้พูดอะไร สีหน้าที่ดูผ่อนคลายในตอนแรก เคร่งขรึมขึ้นมาในฉับพลัน

ดูท่าพันธมิตรของพวกเขา จะไม่ได้ง่ายขนาดนั้น

จากเมืองหนานเฉิงถึงเมืองเจียงโจว และจากเมืองเจียงโจวสู่เมืองหนานเฉิง ความร่วมมือของพวกเขาเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้

แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ส่วนที่สำคัญที่สุด ยังคงอยู่ในมือของท่านผู้นั้น

ก่อนหน้าเป็นเวลานานแล้ว ที่เขาได้วางแผนนี้อยู่เงียบๆ สงบเงียบไม่สะทกสะท้าน ครุ่นคิดอย่างรอบคอบเป็นที่สุด

ไม่ว่าตรงกลางจะเกิดอะไร ก็ทำให้ทุกอย่างพัฒนาไปในทิศทางที่เขาได้จัดวางเอาไว้

แม้แต่ผลลัพธ์สุดท้ายและทางเลือกของโจวฉือเซินก็อยู่ในความคาดหมายของเขาเช่นกัน

มีพันธมิตรอย่างนี้ จะทำให้คนกลัวจนขนลุกในทีหลัง

คาดว่าจอนคงไม่มีอารมณ์อยู่ที่นี่ต่อเพื่อนเฉลิมฉลอง จึงหาข้ออ้างจากไป

Freyaมองไปทางเจียงหยุนจู๋ "ตอนนี้เราควรทำอะไรหน่อยไหม?"

เจียงหยุนจู๋นั่งตรงข้ามเธอ พลางถือแก้วไวน์ พูดอย่างไม่เร่งรีบว่า "ไม่ต้องหรอก สถานการณ์ตอนนี้ เป็นเรื่องดีสำหรับเรา ยิ่งไปกว่านั้น การร่วมมือกันยังไม่จบ เขายังไม่ได้ในสิ่งที่เขาต้องการจริงๆ"

เจียงหยุนจู๋พูดอย่างชัดเจนว่า "เราทุกคนมีเป้าหมายเดียวกัน"

"แต่......ถ้าจบเรื่องนี้ แล้วเขาหันมาเล่นงานคุณแทนจะทำยังไง?"

เจียงหยุนจู๋หัวเราะอย่างไม่แยแส "เจียงซ่างหานไม่ได้จัดการด้วยง่ายขนาดนั้น รอเวลาที่ทั้งสองต่อสู้กันและบาดเจ็บจนไม่มีแรงแล้ว ฉันจะเข้าไปกอบโกยผลประโยชน์จากทั้งสองฝ่าย"

Freyaหยิบซิการ์ขึ้นมาจุดไฟ หรี่ตาลง "ถ้าคุณไม่ได้บอกความจริงกับเขาเมื่อ7ปีที่แล้ว วันนี้พวกเราจะได้ดูโชว์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้จากที่ไหนอีก"

เจียงหยุนจู๋ยิ้มโดยไม่พูดอะไร เงยหน้าดื่มไวน์ในแก้วจนหมด

......

เมื่อเครื่องบินลงจอดที่สนามบินดับลิน ก็เป็นเวลาสองทุ่มพอดีที่ไอร์แลนด์ เมืองทั้งเมืองสว่างไสวสวยงามในยามราตรี

เมื่อพวกเขาออกมาจากสนามบิน ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาหา "ประธานโจว ทุกอย่างพร้อมแล้วครับ"

โจวฉือเซินพยักหน้า หันไปถามหร่วนซิงหว่านว่า "หิวไหม เราไปกินอะไรกันก่อนไหม?"