สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 667

สามชั่วโมงต่อมา เครื่องบินลงจอดที่ไครสต์เชิร์ช นิวซีแลนด์

เมื่อโทรศัพท์มือถือมีสัญญาณ หร่วนซิงหว่านก็ได้รับข้อความมากมาย

หนึ่งในนั้นมีภาพแคปหน้าจอจากข่าวที่เพ้ยซานซานส่งมา เกี่ยวกับที่พวกเขาเดินทางไปไอร์แลนด์

นอกเหนือจากอันนี้ เพ้ยซานซานส่งมาหาเธอสองสามข้อความ ถามว่าไอร์แลนด์สนุกไหม?

หร่วนซิงหว่านบอกว่าพวกเขาแค่มาเปลี่ยนเครื่องที่ไอร์แลนด์ ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว

หลังจากตอบเพ้ยซานซานเสร็จ หร่วนซิงหว่านก็ไปดูข้อความอื่นบ้าง มีข้อความทักทาย และข้อความที่ถามเลี่ยงๆว่าเกิดอะไรขึ้นกับโจวฉือเซินกันแน่

ไม่ใช่ข้อความสลักสำคัญอะไร

หร่วนซิงหว่านตอบไปง่ายๆ ก่อนจะออกจากหน้า เมื่อกำลังจะปิดมือถือ ก็พบว่าเฉิงเว่ยโทรมาหาเธอเมื่อสิบชั่วโมงที่แล้ว

นั่นน่าจะเป็นตอนที่เธออยู่บนเครื่องกำลังบินไปไอร์แลนด์ เมื่ออยู่ที่ไอร์แลนด์ เธอก็ไม่ได้เปิดโทรศัพท์เลย

เธอไม่ได้ติดต่อกับเฉิงเว่ยมาเป็นเวลานาน แล้วก็ไม่รู้ว่าในตอนนี้เขาโทรหาเธอมีเรื่องอะไร

ในขณะที่หร่วนซิงหว่านกำลังลังเลว่าควรโทรกลับไปหรือไม่นั้น โจวฉือเซินก็พูด "นอนที่นี่1คืน พรุ่งนี้ไปเทคาโป"

หร่วนซิงหว่านส่งเสียงตอบรับ และล็อคหน้าจอโทรศัพท์

โจวฉือเซินเหลือบมองชื่อบนหน้าจอ ก่อนจะเลียฟันอย่างไม่ส่งเสียง พูดอย่างสงบว่า "มีหลายคนทักหาคุณ?"

"มีบ้างค่ะ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องด่วน ฉันจัดการแล้ว"

โจวฉือเซินพูด "คนที่กำลังทักหาคุณในเวลานี้ ไม่มีเจตนาดีหรอก บล็อกไปได้เลย"

หร่วนซิงหว่านพูด "คงไม่หรอกค่ะ ทุกคนต่างก็เป็นห่วงคุณ"

"ห่วงผม?"

"ใช่สิคะ"

"ถ้างั้นทำไมไม่โทรหาผมละ?"

หร่วนซิงหว่าน "......"

เธอเพิ่งมาตอบสนองทีหลัง ว่าแท้จริงแล้วที่โจวฉือเซินพูดไม่ใช่เพื่อนทิ่ติดต่อเธอมาในวีแชท แต่เป็นเฉิงเว่ย

หร่วนซิงหว่านกลั้นขำ พูดอย่างจริงจังว่า "งั้นคุณก็ควรลองหาเหตุผลของตัวเอง"

โจวฉือเซินส่งเสียงไม่พอใจ ไม่สนใจเธอ

มุมปากของหร่วนซิงหว่านกดเป็นรอยยิ้มลึก เก็บสายตากลับมา พลางมองออกไปนอกหน้าต่างรถ

ไครสต์เชิร์ช เดิมชื่อไครสต์เชิร์ชเป็นเมืองใหญ่อันดับสามในนิวซีแลนด์ รองจากโอ๊กแลนด์และเวลลิงตัน เป็น 'เมืองแห่งสวน'ของนิวซีแลนด์และยังเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเกาะทางใต้ของนิวซีแลนด์อีกด้วย

ที่นี่มีกลิ่นอายของอังกฤษที่เข้มข้น เป็นเมืองที่มีความเป็นอังกฤษที่สุด ที่อยู่นอกประเทศอังกฤษ

ท้องถนนเต็มไปด้วยสถาปัตยกรรมที่สวยงามสง่าของศตวรรษที่สิบเก้า

เมื่อมาถึงโรงแรม ผู้ชายที่มารับที่ไอร์แลนด์ก่อนหน้า ก็นำสัมภาระของพวกเขามาให้ ก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็ว

หร่วนซิงหว่านยืนอยู่บนระเบียง มองไปยังทิวทัศน์บนท้องถนน หลับตาลง และเพลิดเพลินไปกับสายลมที่พัดผ่านโชยมาเบาๆ

ได้ออกมาท่องเที่ยว ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายลงจริงๆ

โจวฉือเซินโอบเอวของเธอจากด้านหลัง วางมือบนราวระเบียง และพูดข้างหูว่า "ชอบที่นี่ไหม?"

หร่วนซิงหว่านลืมตา ก่อนพูด "ตอนแรกบอกกับฉันตรงๆก็ได้ค่ะว่าจะมาที่นี่ ให้ฉันเลือกทำไมคะ"

โจวฉือเซินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "คุณเลือกที่ที่คุณอยากไป แต่นี่ผมเลือกที่ที่อยากพาคุณมา ไม่ขัดกันนี่"

"ฉัน......"

"คุณเคยพูดไม่ใช่เหรอ ผู้หญิงชอบพูดเอาเรื่องเก่ามาพูดที่สุด ถ้าผมพาคุณออกมาเที่ยว แต่กลับพาไปในที่ที่คุณไม่ชอบ ชั่วชีวิตนี้คุณคงเอาเรื่องนี้กลับมาพูดไม่หยุด"

หร่วนซิงหว่าน "......"

นี่เขาชักจะโอเวอร์ไปหน่อยไหม?

โจวฉือเซินพูด "นั่งเครื่องบินมาหนึ่งวัน ไม่ไปอาบน้ำเหรอ?"

"คุณไม่ปล่อยฉันจะไปอาบได้ยังไง"