สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 698

สวี่วานเดาถูก ฉินหยู่ฮุยไม่มีทางไปหามหาลัย แล้วยิ่งไม่มีทางไปรายงานสื่อ

เพราะถ้าเรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ มีคนขายหนังสือตอบรับ ก็ต้องมีคนซื้อหนังสือตอบรับ

และธุรกรรมแบบนี้ ไม่ได้เริ่มจากหร่วนเฉินแน่นอน

ถ้าฉินหยู่ฮุยเลือกที่จะเปิดเผย ไม่รู้ว่าเขาจะทำให้ชื่อเสียงและผลประโยชน์ของใครเสียหายบ้าง

พวกเขาไม่ปล่อยเขาไปแน่นอน

ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่เอาเรื่องนี้มาขู่เธอ

ฉินหยู่ฮุยเยาะเย้ย "ตอนนี้คุณกล้าพูดกับผมแบบนี้ ก็เพราะว่ามีโจวซื่อกรุ๊ปคอยสนับสนุนคุณ แต่โจวฉือเซินไม่เกี่ยวข้องอะไรกับโจวซื่อกรุ๊ปแล้ว แล้วผม ก็กำลังจะร่วมมือกับโจวซื่อกรุ๊ป คุณคิดว่าระหว่างเรา เจียงหยุนจู๋จะเข้าข้างใคร สำหรับไอ้หมอนั้น ไม่มีโจวซื่อกรุ๊ป เขาก็ไม่มีอะไรทั้งนั้น ผมอยากจะฆ่าเขา มันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร"

สวี่วานสีหน้าไม่สะทกสะท้าน "งั้นคุณก็ลองดูสิ ก่อนที่จะเกิดอะไรขึ้นกับเขา ฉันจะทำให้คุณพ่ายแพ้อย่างราบคาบ"

ฉินหยู่ฮุยสีหน้ามืดมน กำลังจะเดินเข้าไป ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมา

เขาหยุดชะงัก สีหน้าก็ดูแย่ลงเรื่อยๆ

หลังจากข้างนอกเงียบไป ประตูก็ถูกเปิดออก

หร่วนซิงหว่านปรากฏขึ้นมาที่ประตู เธอเหลือบมองฉินหยู่ฮุยแล้วรีบเดินเข้าไปหาสวี่วาน "ไม่เป็นไรใช่ไหม?"

สวี่วานส่ายหน้า "ฉันไม่เป็นไร"

ฉินหยู่ฮุยเห็นว่าสถานการณ์ไม่เหมือนกับที่ตัวเองคิดไว้ กำลังจะออกไป แต่ใครจะรู้ว่าเขาเดินไปสองก้าว ก็มีรูปร่างที่เคร่งขรึมสองคนปรากฏตัวขึ้นมาที่ประตู

แวบแรกนึกว่าตัวเองตาลาย

โจวฉือเซินยืนอยู่ที่นั่นแล้วพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน "ประธานฉินมาทำอะไรที่นี่ครับ?"

ฉินหยู่ฮุยถอนหายใจด้วยแล้วพูดช้าๆว่า "ผมมาระลึกความหลังกับสวี่วาน ในเมื่อประธานโจวมีธุระกับเธอ งั้นผมขอตัวก่อนครับ"

"จะรีบไปไหน" โจวฉือเซินพูด "ผมไม่ได้เจอประธานฉินมานานแล้ว ในเมื่อไม่ได้เจอกันตั้งนาน เราอยู่คุยกันดีกว่า"

พูดจบ เขาก็เดินเข้าไปในห้องแต่งตัวแล้วนั่งลงบนโซฟา

หลังจากที่เขาเดินเข้าไป เจียงชูหนิงก็เบียดออกมา กำลังจะเดินไปข้างหน้าก็ถูกคนดึกเอาไว้

เธอหันหน้ากลับไปด้วยความไม่พอใจ สบตากับสายตาที่เย็นชาของเจียงซ่างหาน เธอก็กลืนคำที่ติดอยู่ที่ปากลงไปในท้อง

เจียงซ่างหานมองมาที่เธอ เธอก็เข้าใจทันที จากนั้นก็ออกไปกับเขาอย่างไม่เต็มใจ

ฉินหยู่ฮุยยืนอยู่ที่ตรงนั้นด้วยสีหน้าที่ดูแย่ อยากออกไปแต่ออกไปไม่ได้

โจวฉือเซินนั่งนิ่ง "ทำไมกัน ประธานฉินไม่อยากระลึกความหลังกับผมเหรอครับ?"

ฉินหยู่ฮุยถูกโจวฉือเซินกดหัวมาตลอด อยากร่วมมือกับโจวซื่อกรุ๊ป ก็ถูกเขาปฏิเสธตลอด

สถานการณ์ตอนนี้ มันยิ่งทำให้เขาไม่พอใจ

ทำไมเขาต้องก้มหัวให้โจวฉือเซินตลอด?

หรือเขายังคิดว่า ตัวเองเป็นท่านประธานโจวซื่อกรุ๊ปที่น่าเกรงขราม เรียกลมเรียกฝนได้อย่างนั้นเหรอ?

ฉินหยู่ฮุยพูดอย่างไม่เกรงใจ "ที่ผมมาที่นี่วันนี้ ก็เพราะมาคุยเรื่องร่วมมือกับประธานคนปัจจุบันของโจวซื่อกรุ๊ป ไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ"

โจวฉือเซินพูด "ประธานฉินพูดแบบนี้ก็ไม่สนุกสิครับ คุณมาหาสวี่วานเพื่อระลึกความหลัง แต่ผมกลับระลึกความหลังกับคุณไม่ได้? ประธานฉินกีดกันทางเพศนิครับ"

"แต่ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ"

โจวฉือเซินอ๋ออย่างไม่สะทกสะท้าน จากนั้นก็พูดช้าๆ "ที่แท้ประธานฉินก็รู้ว่าระลึกความหลังต้องได้รับความยินยอมจากอีกฝ่าย"