สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 700

กลับมาที่ห้องโถงจัดงานเลี้ยง เหลืออีกไม่กี่นาทีงานก็จะเริ่มแล้ว โจวจู้นเหนียนก็แยกตัวออกไปจากพวกเขา

สวี่วานสูดหายใจเข้าแล้วพูดกับหร่วนซิงหว่าน "ขอบคุณนะคะ"

หร่วนซิงหว่านจับมือเธอแล้วพูดว่า "ขอบคุณอะไรกัน เธอไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว"

โชคดีตอนที่เธอตามฉินหยู่ฮุยไป เธอเห็นพนักงานเสิร์ฟเดินผ่านมา จึงขอกุญแจจากเขา

และก็โชคดีที่เธอไปทัน

สวี่วานเหลือบมองไปข้างหลังแล้วพูดเบาๆ "คนที่อยู่ข้างประธานโจวคือใครกันคะ? ทำไมหน้าตาเหมือนเขาเลย?"

หร่วนซิงหว่านพูด "เรื่องนี้ค่อนข้างซับซ้อน เดี๋ยวฉันค่อยเล่าให้เธอฟัง"

สวี่วานพยักหน้า "โอเคค่ะ"

ในตอนนี้เอง ไม่รู้ว่าเจียงชูหนิงโผล่ออกมาจากไหน เธอเข้ามาแทรกตรงกลางแล้วพูดเบาๆ "พูดอะไรกันอยู่คะ?"

หร่วนซิงหว่านยิ้ม "ไม่มีอะไร ชมเธอไง"

"ชมฉัน?"

"ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอวิ่งเร็ว ไปเรียกโจวฉือเซินมา ไม่งั้นวันนี้ไอ้สารเลวนั่นก็คงจะหนีไปได้"

เจียงชูหนิงเขินอาย เธอหน้าแดง "จริง... จริงเหรอคะ?"

สวี่วานพูด "จริงสิ ต่อไปเธออยากได้อะไรก็บอกฉันได้เลย"

ในตอนนี้เอง งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ เมื่อพิธีกรขึ้นมาบนเวที สวี่วานก็ต้องไปเตรียมตัว

หลังจากที่เธอออกไป หร่วนซิงหว่านก็มองไปที่โจวฉือเซิน "เมื่อกี้คุณบอกให้หลินหนานไปทำอะไรคะ?"

โจวฉือเซินเลิกคิ้วแล้วพูดช้าๆ "คุณรู้ไหมว่าทำไมฉินหยู่ฮุยโดนหร่วนเฉินต่อยขนาดนั้นแล้ว แต่ยังไม่ยอมแพ้ที่จะไปหาสวี่วานไหม?"

ได้ยินแบบนี้ หร่วนซิงหว่านก็ไม่เข้าใจ "ทำไมเหรอคะ?"

"ไซต์ก่อสร้างรีสอร์ตที่ถล่มเมื่อสี่ปีก่อน เป็นฝีมือของเขา ตอนนี้เขาถูกคนจับจุดอ่อน ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามปิดเรื่องนี้ไว้ แต่ไม่ช้าก็เร็วมันก็จะถูกเปิดเผย และหลังจากหย่ากับภรรยาของเขา อดีตภรรยาของเขาแบ่งทรัพย์สินก้อนใหญ่ไปหมด คุณคิดว่า ตอนนี้ขาดแคลนอะไรมากที่สุด?"

หร่วนซิงหว่านตกใจ "เงิน?"

"ใช่ นั่นเป็นสาเหตุที่ช่วงนี้เขามาตีสนิทกับโจวซื่อกรุ๊ป อยากได้โปรเจ็กต์ใหม่ของโจวซื่อกรุ๊ป และสวี่วาน ตอนนี้เธอกำลังดัง ไม่ว่าจะเป็นค่าตัว ชื่อเสียงหรืออิทธิพล ล้วนแต่เป็นประโยชน์ต่อเขา"

หร่วนซิงหว่านอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว "เขาน่ารังเกียจเกินไปแล้ว"

"เขาพยายามเข้าใกล้สวี่วานตั้งหลายครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จ แล้วยังไม่เคยทำร้ายสวี่วาน ถึงแม้ว่าเราจะแจ้งความ เขาก็คงรอดออกมาอย่างง่ายดาย"

หร่วนซิงหว่านแม้นปากเบาๆ ถึงแม้ว่าความจริงจะโหดร้าย แต่มันก็เป็นแบบนี้จริงๆ

ฉินหยู่ฮุยเป็นคนเจ้าเล่ห์ ความคิดปกติ ไม่มีทางทำอะไรเขาได้

เจียงชูหนิงฟังอยู่ตั้งนาน แต่ก็ไม่ค่อยเข้าใจ เธอโผล่หน้าออกมา "งั้นตอนนี้เราจะทำยังไง หรือจะปล่อยให้ไอ้สารเลวคนนั้นรังแกพี่สวี่วานเหรอคะ?"

โจวฉือเซินหันหน้าไปมอง "คุณไม่ไปหาคุณลุงของคุณเหรอ?"

"เอ่อ... ฉันหาเขาไม่เจอ คุณอย่างขัดจังหวะสิ รีบพูดเร็วว่าเราจะทำยังไง"

โจวฉือเซินยกมือขึ้นแล้วผลักหัวเธอออกไป "เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กไม่ต้องยุ่ง"

เจียงชูหนิง "..."

เจียงชูหนิงเบะปาก หันหน้าออกไปมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆด้วยสายตาอ้อนวอน แต่เจียงซ่างหานก็แค่เหลือบมองเธออย่างไม่สะทกสะท้าน สีหน้านิ่งเงียบ

หาพวกผิดคนแล้ว