"ฉือเซิน"
ในตอนนี้เอง เสียงของโจวจู้นเหนียนก็ดังมาจากข้างหลัง
จอนยิ้ม "ผมมีธุระขอตัวก่อนนะครับ ไม่รบกวนพวกคุณดีกว่า"
พูดจบ เขาก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว
ทันทีที่จอนออกไป ผู้ช่วยของโจวจู้นเหนียนก็เข็นรถเข็นเข้ามาปรากฏตัวอยู่ข้างพวกเขา "เมื่อกี้คือใครกัน?"
"ไม่รู้จัก"
โจวจู้นเหนียนหันหน้ากลับมา "เมื่อกี้เกิดเรื่องผิดพลาดในงานประมูล ฉันจัดการไม่ดีเอง"
พูดจบ เขาก็หันหลังไปหยิบกล่องแหวนจากมือผู้ช่วย "แหวนวงนี้ พวกนายเอาไปเถอะ"
โจวฉือเซินรับมา "ผมจะโอนเงินทั้งหมดเข้าบัญชีโจวซื่อกรุ๊ป"
โจวจู้นเหนียนหัวเราะ "ฉือเซิน ทำไมนายต้องคิดเล็กคิดน้อยกับฉัน?"
"ผมทำตามความถูกต้อง"
"แต่ระหว่างเรา ไม่ควรคิดเล็กคิดน้อยเพราะเรื่องพวกนี้" เขาหยุดชะงักไปพักหนึ่ง โจวจู้นเหนียนพูด "นายได้ยินข่าวลือพวกนั้น? ล้วนแต่เป็นข่าวลือที่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่ต้องไปสนใจ"
โจวฉือเซินพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน "พี่คิดว่ามันเป็นข่าวปลอมเหรอ?"
"แน่นอนสิ"
"แต่ฉันคิดว่า มันไม่ใช่ข่าวลือ ทุกอย่างดูมีเงื่อนงำ"
โจวจู้นเหนียนเงียบไปพักหนึ่ง แต่ก็ไม่พูดอะไร
เจียงหยุนจู๋เห็นแบบนี้ เขาก็กอบกู้สถานการณ์ "ผมก็ได้ยินข่าวลือพวกนี้ครับ แต่ว่ามันเหลวไหลเกินไป ผมรับประกันได้ว่า ตระกูลเจียงไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นแน่นอน ต้องมีคนจงใจทำให้ประธานโจวและคุณชายใหญ่ขัดแย้งกันแน่นอนครับ"
ทันทีที่เจียงหยุนจู๋พูดจบ เจียงซ่างหานก็พูดว่า "คุณออกมาจากตระกูลเจียงตั้งแต่สิบปีก่อนแล้ว คุณจะรับประกันได้ยังไง?"
เจียงชูหนิงเห็นว่าเขาโจมตีคุณลุงอีกแล้ว กำลังจะอ้าปากบอกให้เขามาลงที่เธอแทน แต่กลับถูกหร่วนซิงหว่านจับเอาไว้แล้วส่ายหน้าให้เธอเบาๆ
เจียงซ่างหานพูดแบบนั้นออกมา บรรยากาศในห้องโถงก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด
รอยยิ้มบนใบหน้าของเจียงหยุนจู๋ก็แข็งทื่อ
ผ่านไปพักหนึ่ง โจวจู้นเหนียนก็ถอนหายใจเบาๆ "ฉือเซิน เราบอกว่าความแค้นทั้งหมดมันหายไปหมดแล้วไม่ใช่เหรอ?"
โจวฉือเซินพูด "ผมเคยบอกแบบนั้น"
เขาหยุดชะงักแล้วมองไปที่โจวจู้นเหนียน "แต่บางคนอยากจะเล่นละครเรื่องนี้ให้จบ"
โจวฉือเซินหันกลับมามองโจวจู้นเหนียนอีกครั้ง เขาเม้มริมฝีปากที่บอบบาง ผ่านไปสองสามวินาทีแล้วพูดว่า "ไปกันเถอะ"
เขารับแหวนมาใส่ในกระเป๋าเสื้อ จากนั้นก็จับมือหร่วนซิงหว่านเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามอง
"อา..."
เจียงชูหนิงพึ่งจะอ้าปากพูด ก็ถูกจับแขนลากออกไปข้างนอก
หลังจากที่พวกเขาหายไปจากหน้าประตูห้องโถงแล้ว โจวจู้นเหนียนก็พูดว่า "ใครเป็นคนปล่อยข่าวลือ"
เจียงหยุนจู๋หรี่ตาและพูดช้าๆ "ไม่ใช่เราแน่นอนครับ"
ข้างหลัง ผู้ช่วยของโจวจู้นเหนียนพูด "สองสามวันก่อน หลินหนานแอบเปิดเผยข่าวนี้ให้ผมรู้ ถ้าเดาไม่ผิด โจวฉือเซินน่าจะเป็นคนให้เขาทำแบบนี้ครับ"
"หลินหนานล่ะ?"
"เขากำลังจัดการฉินหยู่ฮุยอยู่ครับ"
โจวจู้นเหนียนหันรถเข็นกลับมาแล้วหัวเราะ "ดูเหมือนว่าฉันไม่จำเป็นต้องไปจัดการแล้ว"
......
หลังจากออกมาจากโรงแรม เจียงชูหนิงพยายามเบียดเข้าไปข้างๆหร่วนซิงหว่าน กอดแขนแล้วอ้อนเธอ "พี่ซิงหว่านคะ ฉันกลับไปกับพี่ได้ไหม?"
หร่วนซิงหว่านมองไปที่โจวฉือเซิน เขาพูดแค่ว่า "ไม่ได้"
เจียงชูหนิงหันกลับไปมอง ชี้ไปที่แผ่นหลังของเจียงซ่างหานที่ดูไม่สนใจเธอ "แต่เขาไปแล้ว!"
"งั้นคุณก็ไปหาคุณอารองของคุณสิ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว
เอาอีกแล้ว รวบรัดตัดจบในสามบทสุดท้าย ตัดทิ้งดื้อๆ ไม่เล่าว่าพี่กับพ่อพระเอกเป็นยังไง และตระกูลของหนิงหนิงเป็นไงกัน น้าชั่วของหนิงหนิงตายจริงไหม...