สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 706

เมื่อโจวฉือเซินและหร่วนซิงหว่านมาถึงหลินซื่อ เฉินเซียวก็รออยู่ที่นั่นก่อนแล้ว

เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า "ประธานโจว คุณหร่วน"

โจวฉือเซินพูด "ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง"

"เพิ่งจะสืบรู้ว่าอีเมลนั้นส่งมาจากหลินซื่อ หลี่ตั๋วนำคนไปค้นหาแล้วครับ"

โจวฉือเซินพูด "ไม่ต้องหาแล้ว"

เฉินเซียวไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร

หร่วนซิงหว่านพูดอธิบาย "หลินจื้ออานอยู่ที่หลินซื่อมาหลายปีขนาดนี้ ไม่มีใครรู้จักระบบอินเทอร์เน็ตและโครงสร้างของ

หลินซื่อดีไปกว่าเขา ในเมื่อเขาคิดที่จะส่งอีเมลที่นี่ได้ เขาก็สามารถคิดหาทางเอาตัวรอดได้แน่นอน"

ดังที่ได้คาดการณ์ เมื่อหลี่ตั๋วเจอคอมพิวเตอร์ที่ใช้ส่งอีเมลแล้ว พนักงานที่ออกไปทานข้าวก็เพิ่งกลับมาเผชิญกับทุกสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความสับสนงุนงง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเลย

ไม่นานฝ่ายรักษาความปลอดภัยก็นำกล้องวงจรปิดในช่วงกลางวันของวันนี้มาส่งถึงออฟฟิศของเฉินเซียวจากกล้องวงจร

ปิดสามารถเห็นได้ว่า ผู้ที่ลอบเข้ามาที่ตึกใหญ่หลินซื่อนั้นคล่องแคล่วว่องไว และเจ้าของแผ่นหลังก็ไม่ใช่หลินจื้ออาน

น่าจะเป็นลูกน้องของเขา

แต่ว่าคนคนนี้ ตลอดเวลาจนออกไป ตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่เผยใบหน้าออกมาเลย

และเมื่อดูระดับความคุ้นชินของเขาที่มีต่อหลินซื่อแล้ว แน่นอนว่าไม่ได้เข้ามาเป็นครั้งแรก

หลี่ตั๋วพูด "ตอนนี้ควรทำอย่างไรดีครับ ?ต้องแจ้งตำรวจไหม ?"

โจวฉือเซินพูด "เหตุผลที่พวกเขาเลือกที่จะมาส่งอีเมลจากที่หลินซื่อ มีอีกเหตุผลหนึ่ง"

หร่วนซิงหว่านมองไปยังเขา มีบางอย่างไม่เข้าใจ

โจวฉือเซินนิ้วเรียวยาวของเขาเคาะลงบนโต๊ะเบาๆ พูดอย่างช้าๆ ว่า "ก็เพื่อบอกพวกคุณว่า เขารู้ทุกความเคลื่อนไหวของพวกคุณ"

ดังนั้นการแจ้งตำรวจตอนนี้ จึงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุด

หร่วนซิงหว่านพูด "ถ้างั้น......"

โจวฉือเซินพูด "แม้ว่าคนที่ปรากฏจะไม่ใช่หลินจื้ออาน คนคนนี้เองก็ไม่ได้เผยใบหน้า แต่ก็ยังคงแน่ใจได้ว่า ตอนนี้หลินจื้ออานอยู่ที่หนานเฉิง"

เฉินเซียวถามว่า "ทำไมเหรอครับ?"

โจวฉือเซินชำเลืองมองเขา "ถ้านายต้องการเรียกค่าไถ่5 หมื่นล้านดอลลาร์ จะมอบให้คนอื่นง่ายๆ โดยที่ไม่ไปอยู่ตรงนั้นด้วยตัวเองเหรอ"

"แต่ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลยกว่าที่เขาจะหนีออกจากหนานเฉิงได้ เขากลับมาตอนนี้ไม่กลัวตัวเองหนีไปไม่รอดเหรอ ?"

"นั่นก็เป็นเพราะว่าคนส่วนใหญ่ต่างก็คิดแบบนี้เหมือนกันกับนาย ดังนั้นเขาจึงเสี่ยงที่จะกลับมาและ" โจวฉือเซินหยุดอยู่ครู่หนึ่ง จึงพูดต่อด้วยเสียงเบา "เขารู้สึกว่า ในเมื่อเขาสามารถหนีออกไปได้ครั้งหนึ่ง ครั้งที่สองก็สามารถหนีออกไปได้เหมือนกัน"

เฉินเซียวอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงจิ๊จ๊ะ เขายังมองแคบไป

โจวฉือเซินพูดต่อว่า "ตอนนี้ไปติดต่อธนาคารใหญ่ๆ ในแต่ละที่ แล้วปล่อยข่าวเกี่ยวกับการจำนองทรัพย์สินทั้งหมดในนามของหลินซื่อออกไป"

หร่วนซิงหว่านพูดเสียงเบา "แต่ว่าจากนิสัยขี้ระแวงของหลินจื้ออาน ถึงพวกเราจะทำแบบนี้จริงๆก็ไม่ใช่ว่าเขาจะเชื่อ......"

"เขาเชื่อหรือไม่เชื่อไม่สำคัญ สิ่งที่เขาต้องการอยากจะได้ มีเพียงแค่เงินก้อนนี้เท่านั้น" 

โจวฉือเซินพูด "อย่าลืมสิ ว่ายังมีคนที่คอยช่วยเขาอยู่อีกคนหนึ่ง ถึงแม้นี่จะเป็นกับดัก เขาเองก็ไม่ได้เสียหายอะไร"

หร่วนซิงหว่านเข้าใจแล้ว หลินจื้ออานตอนนี้กำลังเดิมพัน เดิมพันว่าพวกเขาจะใช้เงิน 5 หมื่นล้านดอลลาร์เพื่อแลกกับชีวิตของDanielหรือไม่

เดิมพันชนะ เขาก็ได้เงิน

เดิมพันแพ้ เขาก็หลบอยู่ในที่ลับ คนที่ถูกจับก็มีเพียงแค่คนที่ช่วยเขาเท่านั้น

หลี่ตั๋วพยักหน้า "ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้ครับ"

เมื่อเขาออกไปแล้ว โจวฉือเซินมองไปที่เฉินเซียว "นายก็อย่าทำตัวว่าง ไปสืบมาว่าคนคนนี้ มีที่มาอย่างไร ในเมื่อไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามาที่หลินซื่อ จะต้องมีบันทึกการเข้าและออกก่อนหน้าอย่างแน่นอน ไปเทียบทีละราย"

เฉินเซียว " ?"

ทุกวันนี้มีคนเข้าๆ ออกๆ หลินซื่อตั้งมากมาย นี่จะฆ่ากันชัดๆ

โจวฉือเซินพูด "มีปัญหาอะไรไหม"

"ไม่ ไม่มีครับ......"