สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 758

พอกลับมาถึงบ้านแล้ว เพ้ยซานซานก็กลิ่นสุกี้เต็มตัวของตัวเอง ก็เลยไปอาบน้ำเลย

เธออาบน้ำเสร็จออกมา ก็มานอนกกอยู่บนโซฟาแล้วถือโทรศัพท์เอาไว้

บนหน้าจอแสดงให้เห็นว่า เมื่อสิบนาทีก่อนโจงเหวินป๋อได้ส่งข้อความมาให้เธอข้อความหนึ่ง

โจงเหวินป๋อ : [ซานซาน จากการคบหากันในช่วงที่ผ่านมา คุณก็น่าจะรู้จักตัวผมในเบื้องต้นแล้ว ไม่รู้ว่าคุณมีความคิดเห็นต่อผมยังไงบ้าง แต่ผมรู้สึกว่าคุณเป็นเด็กผู้หญิงที่ดีมากคนหนึ่ง ผมรู้ว่าถ้าคนสองคนจะเป็นแฟนกันละก็ แค่ความรู้จักกันแค่นี้ มันยังไม่เพียงพอ แต่ว่าการคบหาเป็นแฟนกันมันก็เป็นขั้นตอนของการทำความรู้จักกันอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าคุณจะยินดีหรือเปล่า ที่จะก้าวไปข้างหน้ากับผม จากพื้นฐานปัจจุบันนี้หรือเปล่า]

โจงเหวินป๋อ : [ซานซาน คุณยินดีที่จะมาเป็นแฟนของผมไหมครับ?]

เพ้ยซานซานจ้องมองข้อความท่อนบนนี้ แล้วเงียบขรึมไปนาน

เธอกดออกมาจากหน้าสนทนาของโจงเหวินป๋อ แล้วเลื่อนลงไปอยู่นาน ก็หารูปโปรไฟล์ของDanielเจอ แล้วกดเข้าไป

แล้วค่อย ๆ ค้นหาบันทึกการสนทนาในอดีตของพวกเขา

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เพ้ยซานซานก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ทีหนึ่ง แล้วก็กดลบทิ้งไปอย่างคล่องแคล่ว

เธอย้อนกลับไปที่หน้าสนทนาของโจงเหวินป๋ออีกครั้ง แล้วก็ค่อย ๆ กดพิมพ์ไปทีละตัวทีละตัวอักษร......

เพ้ยซานซาน : [ได้ซิ]

พอส่งข้อความออกไปแล้ว เพ้ยซานซานก็วางโทรศัพท์ลง แล้วก็นอนฟุบอยู่บนโซฟา

ถือซะว่าเป็นการให้โอกาสตัวเองได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้งละกัน

......

ในขณะเดียวกัน ที่ห้องข้าง ๆ

หร่วนซิงหว่านกำลังเก็บข้าวของอยู่ ในขณะที่เอาเสื้อผ้าในกระเป๋าเดินทางออกมานั้น ของเล่นชิ้นเล็ก ๆ ชิ้นหนึ่งก็ตกลงมาบนพื้น

เธอวางเสื้อผ้าไว้อีกข้างหนึ่ง แล้วค่อย ๆ นั่งลงบนพื้น แล้วเก็บของเล่นขึ้นมา

เมื่อคืน ตอนที่เธอกำลังจัดกระเป๋าเดินทางนั้น เจ้าตัวเล็กก็มาเล่นอยู่ข้าง ๆ เธอ และเขาก็น่าจะเป็นคนใส่เข้ามาในตอนนั้น

หร่วนซิงหว่านกำของเล่นไว้ จ้องมองไปอย่างเหม่อลอย และนั่งอยู่บนพื้นไปนานถึงได้ลุกขึ้นมาและเดินเข้าห้องน้ำไป

พออาบน้ำเสร็จออกมาแล้ว หร่วนซิงหว่านก็เปิดกระเป๋าอันเล็กอีกอันออกมา แล้วเอากล่องออกมาจากข้างในอันหนึ่ง

ข้างในกล่องนั้น มียาสมุนไพรจีนอยู่หลายสิบห่อ

รวมทั้งเข็มฉีดยาและยาอีกกองหนึ่ง

ของพวกนี้ล้วนเป็นของที่เจียงหยวนแอบเอามาให้เธอก่อนที่จะจากมา

นี่เป็นปริมาณยาของหนึ่งสัปดาห์

ยาจีนดื่มวันละสองครั้ง แล้วยาฉีดก็ฉีดวันละครั้ง

ยาต้องกินยังไง ต้องฉีดยังไง เจียงหยวนได้สอนเธอมาซ้ำ ๆ หลายครั้งแล้ว

หร่วนซิงหว่านสูดลมหายใจเข้าทีหนึ่ง แล้วก็เอาของทั้งหมดไปเก็บไว้ในชั้นด้านในสุดของตู้เย็น แล้วก็ใช้กล่องเก็บอาหารอีกหลายใบวางขวางเอาไว้

โจวฉือเซินเองก็พอจะรู้ฝีมือการทำอาหารของตัวเองดี อย่างมากสุดก็แค่ล้าง ๆ ถ้วย ต้มโจ๊กบ้างเล็กน้อย ถึงแม้ว่าจะไม่เคยสำเร็จเลยสักครั้ง แต่ว่าความเป็นไปได้ที่เขาจะเปิดตู้เย็นออกนั้นก็มีแค่ร้อยละศูนย์จุดหนึ่งเท่านั้น

แล้วบวกกับมีของบังเอาไว้อีก เขาจะต้องไม่มีทางพบเห็นแน่นอน

หร่วนซิงหว่านอุ่นยาไปซองหนึ่ง พอดื่มเสร็จแล้วไม่นาน ก็รู้สึกง่วงขึ้นมาเลย

ดูท่ายาอันนี้น่าจะมียานอนหลับผสมอยู่ด้วยแน่เลย

พอหัวของหร่วนซิงหว่านแตะลงบนหมอน ไม่นานก็นอนหลับไปเลย

นอนตื่นนี้นอนหลับอย่างสนิทมาก แถมแม้แต่โจวฉือเซินกลับมาเมื่อไหร่ เธอก็ยังไม่รู้เรื่องเลย

พอเธอลืมตาขึ้นมานั้น ท้องฟ้าด้านนอกก็สว่างจ้าแล้ว ดวงอาทิตย์ขึ้นสูงอยู่บนท้องฟ้าแล้ว

เธอบิดขี้เกียจเล็กน้อย แล้วก็หมุนตัวไปด้วยความเคยชิน ก็เห็นโจวฉือเซินยังหลับตาอยู่ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าตื่นหรือยัง

ไม่ต้องคิดอะไรหร่วนซิงหว่านก็รู้ว่าเขาน่าจะกลับมาดึกมาก ก็เลยไม่ได้ปลุกเขา แต่กลับชิดเข้าไป แล้วจุ๊บที่จมูกที่สูงโด่งของเขาทีหนึ่ง ในตอนที่กำลังจะลุกขึ้นมานั้น ที่เอวก็โดนคนมากอดเอาไว้

น้ำเสียงที่แหบแห้งของชายหนุ่มแฝงไว้ด้วยความง่วงงุน "แอบจุ๊บผมอีกแล้วเหรอ?"

หร่วนซิงหว่านนอนคว่ำอยู่บนอกกว้างของเขา มุมปากคลี่ยิ้มขึ้นมา "ฉันจุ๊บอย่างเปิดเผยต่างหาก"

โจวฉือเซินค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา เรียวปากประกบเข้ากับปากของเธอ "อรุณสวัสดิ์"