สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 775

หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลมาแล้ว หร่วนซิงหว่านก็มุ่งหน้าตรงไปยังสถานที่หนึ่ง 

นี่คือที่อยู่ที่เซ่หรงได้ให้เธอไว้ ก่อนที่จะจากไป  บอกว่าถ้าเธอมีเรื่องอะไร ก็ไปหาเขาตามที่อยู่นี้

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง รถก็หยุดลงตรงด้านนอกของตรอกซอยขนาดเล็กตรอกหนึ่ง

เนื่องจากปากซอยแคบจนเกินไป ขับรถเข้าไปไม่ได้ หร่วนซิงหว่านจึงจอดรถไว้ที่ข้างทาง 

แม้ว่าจะเป็นตอนกลางวัน ปากซอยก็มีอันธพาลจำนวนไม่น้อยยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นหร่วนซิงหว่าน พวกเขาผิวปากอย่างกักขฬะอยู่หลายครั้ง  

และบนถนนสองสายของซอย ก็มีหญิงสาวจำนวนหนึ่งที่นุ่งน้อยห่มน้อยยืนอยู่ ใบหน้าสวยสดงดงาม มือพวกเธอไม่ห่างบุหรี่ 

เมื่อถึงเวลากลางคืน ไม่ยากที่จะจินตนาการว่าฉากตรงนี้คืออะไร 

หร่วนซิงหว่านเดินไปไม่กี่ก้าว ก็มีหญิงสาวยิ้มให้เธอแล้วตะโกนว่า "น้องสาว อยากหางานทำไหม?"

หร่วนซิงหว่านหยุดชะงักฝีเท้าลงเล็กน้อย แล้วหันหน้าเดินเข้าไปหาเธอ 

เมื่อเห็นเช่นนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าหญิงสาวกว้างเข้าไปอีก "คุณมาหาฉันน่ะถูกแล้ว คุณอยากได้งานแบบไหนล่ะ ฉันช่วยคุณหาได้หมดแหละ คุณสวยขนาดนี้ จะต้อง......"

หร่วนซิงหว่านพูดขัดเธอ "ฉันอยากถามข่าวเกี่ยวกับใครคนหนึ่ง"

รอยยิ้มบนใบหน้าหญิงสาวเจื่อนลงเล็กน้อย ท่าทางดูไม่ค่อยกระตือรือร้นเหมือนแต่ก่อน เพียงพูดอย่างอายๆ ว่า "หาคนเหรอ"

หร่วนซิงหว่านค้นกระเป๋าตัวเอง หยิบสร้อยเส้นหนึ่งออกมาจากด้านใน "อันนี้ฉันให้เธอ"

หญิงสาวมองดูสร้อยคอที่บรรจุหีบห่ออย่างสวยงาม และดูจะล้ำค่ามาก บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มออกมากี่ครั้ง "ถามข่าวคนเหรอ ได้เลยได้เลย คนบนถนนสายนี้ฉันรู้จักทุกคน คุณอยากถามข่าวของใครเหรอ?"

หร่วนซิงหว่านพูด "เซ่หรง"

ได้ยินดังนั้น สีหน้าของหญิงสาวก็เปลี่ยน บนใบหน้าก็ดูระแวดระวังขึ้นมา "คุณตามหาเขาทำไมเหรอ?"

"เขาให้ฉันมาหาเขาที่นี่ถ้าฉันมีเรื่องอะไร"

หญิงสาวถามว่า "คุณชื่ออะไร?"

"หร่วนซิงหว่าน"

หญิงสาวหันตัวเข้าไปในห้อง "คุณรออยู่ที่นี่สักครู่นะ"

"อืม"

หลังจากที่หญิงสาวกลับไป หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาหมายเลขหนึ่ง บอกสถานการณ์กับอีกฝ่าย ปลายสายพูดว่า "ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน"

"ฉันเห็นว่าเธอหน้าตาสวย แต่งตัวก็เหมือนคนมีเงิน น่าจะไม่ได้มาเพื่อหาเรื่องอะไร"

ปลายสายเงียบไปสองวิ "พี่หรงอยู่ที่กาสิโนใต้ดิน พาเธอเข้ามา"

หร่วนซิงหว่านยืนที่หน้าประตูอยู่สองสามนาที มองไปรอบๆ อย่างเงียบๆ

ผ่านไปไม่นานหญิงสาวก็เดินออกมาจากด้านใน บนคอสวมสร้อยเส้นนั้นที่หร่วนซิงหว่านเพิ่งให้เธอ 

เธอเดินและพลางพูดว่า "ไปเถอะ จะพาคุณไป"

ขณะเดินทาง หญิงสาวถามหร่วนซิงหว่าน "น้องสาว คุณกับเซ่หรงเป็นอะไรกันเหรอ?"

หร่วนซิงหว่านพูด "เพื่อนค่ะ"

เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวแปลกใจอยู่นิดหน่อย "เขามีเพื่อนแบบคุณด้วยเหรอเนี่ย?"

หร่วนซิงหว่านเพียงแค่ยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร 

หญิงสาวรู้สึกสงสัยใคร่รู้มากเกี่ยวกับตัวเธอ ถามอีกว่า "คุณทำงานอะไรเหรอ?"

"นักออกแบบ"

"แล้วสร้อยคอที่คุณให้มาเมื่อกี้เส้นนั้นคือแบรนด์อะไรเหรอ? สวยดีนะ คงแพงมากใช่ไหม?"

หร่วนซิงหว่านพูด "ฉันออกแบบเอง ไม่แพงหรอก"

ภายในดวงตาของหญิงสาวปรากฏความอิจฉายังปิดไม่มิด "อย่างนั้นคุณก็น่าทึ่งมากเลยอะ ฉันชอบสไตล์การออกแบบของคุณ วันหลังไปซื้อกับคุณได้ไหม?"

หร่วนซิงหว่านหยิบนามบัตรจากกระเป๋าออกมาส่งให้เธอ "ได้สิ บนนี้เป็นที่อยู่สตูดิโอฉัน ถ้าเธอต้องการ ก็เข้าไปหาได้เลย"

หญิงสาวรับนามบัตรไว้ ปากก็อ่านชื่อของสตูดิโอ "ดาวเต็มฟ้า"

"ชื่อก็เพราะ"