สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 78

ก่อนที่จี้หวยเจี้ยนจะเดินจากไป เขามองโจวฉือเซินอยู่ครู่หนึ่ง ไม่แน่ใจว่าเขารู้เรื่องการตั้งครรภ์ของหร่วนซิงหว่านแล้วหรือยัง

"คุณชายจี้" โจวฉือเซินเรียกเขาไว้ด้วยน้ำเสียงที่เมินเฉย "ผมหวังว่าเรื่องในวันนี้จะไม่เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองนะ"

จี้หวยเจี้ยนหยุดฝีเท้าลงชั่วขณะ ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะถามว่า "ที่ประธานโจวพูดอย่างนี้ เป็นเพราะว่าเป็นห่วงโจวอานอานเหรอครับ?"

โจวฉือเซินไม่ได้ตอบอะไรแต่ถามกลับไปว่า "ไม่ว่ายังไงเธอก็เรียกผมว่าพี่ชาย หรือว่าผมไม่สมควรเป็นห่วงเธอ?"

"ถ้าอย่างนั้นผมก็คงคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ถึงแม้ว่าประธานโจวจะไม่ใช่สามีที่ดี แต่อย่างน้อยก็เป็นพี่ชายที่ดีคนหนึ่ง"

สีหน้าของโจวฉือเซินขรึมขึ้นมา และมองเขาอย่างเย็นชา

จี้หวยเจี้ยนพยักหน้าเล็กน้อย แล้วหันหลังเดินจากไป

โจวฉือเซินหันศีรษะกลับมา เห็นโจวอานอานยืนอยู่ไม่ไกล และท่านใหญ่โจวกับโจงเสียนก็นั่งอยู่บนโซฟา สีหน้าของพวกเขาล้วนแต่ดูไม่ค่อยสู้ดีนัก

เดิมทีเรื่องนี้ควรจะเป็นความผิดของจี้หวยเจี้ยน แต่โวยวายตั้งขนาดนี้แล้ว โจวอานอานก็เอาหลักฐานออกมาไม่ได้ กลับทำให้ดูเหมือนว่าบ้านตระกูลโจวเอาแต่ก่อกวนโดยไม่มีเหตุผลเสียอย่างนั้น

ท่านใหญ่โจวจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า "อานอาน เธอพูดเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบให้ฉันฟังสักรอบซิ ตกลงว่าจี้หวยเจี้ยนปฏิเสธที่จะยอมรับ หรือว่าเธอยังจงใจหาเรื่องเขาอย่างไม่มีเหตุผลกันแน่!"

"หนู......"

โจวฉือเซินก็อยู่ที่นี่ด้วย โจวอานอานจึงไม่กล้าทำอะไรกำเริบเสิบสานอีก โชคดีที่ในเวลานี้โจวจู้นเหนียนได้เอ่ยปากพูดช่วยชีวิตเธอออกมาว่า "อานอานอายุยังน้อย และเอาความรู้สึกเป็นที่ตั้งมากเกินไป จึงหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดบางอย่างไม่ได้ โชคดีที่เรื่องต่างๆได้มีการอธิบายอย่างชัดเจนแล้ว และทางตระกูลจี้ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกแล้วด้วย"

ในขณะที่พูดเช่นนั้น โจวจุ้นเหนียนก็พูดกับโจวอานอานอีกครั้งว่า "อานอาน คราวหน้าจะทำอย่างนี้อีกไม่ได้แล้วนะ เธอกับคุณชายจี้เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ถ้าเธออยากเดินไปพร้อมกับเขาต่อไปนานๆ หากมีความขัดแย้งอะไรกันก็ให้ไปแก้ปัญหากันสองคนก็พอแล้ว ไม่ต้องมาเอะอะโวยวายให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายไม่สบายใจอีกแล้วนะ"

โจวอานอานก้มหน้าลงด้วยความน้อยใจ แล้วพูดว่า "เข้าใจแล้วค่ะ"

พอโจวจู้นเหนียนได้พูดเช่นนี้ออกไปแล้ว ท่านใหญ่โจวก็ไม่โมโหขึ้นมาอีกเช่นกัน แล้วข่มความเดือดดาลที่อยู่ในท้องเอาไว้ไม่ให้ลุกลามออกมา หลังจากที่ทำเสียงฮึดฮัดออกมาหนึ่งครั้งอย่างเย็นชา เขาก็ขึ้นไปชั้นบนพร้อมกับไม้เท้า

หลังจากที่เขาเดินจากไป โจงเสียนก็เดินตามเขาขึ้นไป เหลือบมองโจวอานอาน และเหลือบมองโจวฉือเซิน แล้วจากไปโดยเหมือนกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่

โจวจู้นเหนียนพูดว่า "อานอาน เธอส่งพี่กลับไปที่ห้องหน่อยสิ"

โจวอานอานเหมือนกับถูกนิรโทษกรรม จึงรับตอบตกลงไป แล้วดันรถเข็นของโจวจุ้นเนียนเข้าไปในลิฟต์

แต่พอเธอรู้สึกผ่อนคลายลงมาแล้ว ก็ได้พบกับโจวฉือเซินระหว่างทางกลับห้อง

"พี่......พี่ชาย......"

โจวฉือเซินล้วงมือข้างหนึ่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกง และทำสีหน้าที่ดูไม่ค่อยอบอุ่นเท่าไหร่นัก แล้วพูดว่า "ตามฉันมา"

ใขณะที่กำลังเดินตามโจวฉือเซินไปจนถึงสวนดอกไม้ โจวอานอานก็กัดริมฝีปากล่าง และอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากพูดว่า "พี่คะ ฉันไม่ได้พูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับเธอเลยนะ แล้วก็ไม่ได้บอกลุงกับน้าด้วยว่าเธอเป็นใคร จริงๆแล้วฉัน......"

โจวฉือเซินพูดขัดจังหวะเธออย่างเย็นชาว่า "เธอรู้ว่าเธอท้องตั้งแต่เมื่อไหร่"

โจวอานอานคงไม่คิดว่าสิ่งที่เขาถามจะเป็นคำถามนี้ เธอก็เลยยิ่งรู้สึกประหม่ามากขึ้นในทันที และไม่สามารถพูดออกไปได้ว่าในงานวันเกิดของน้า หร่วนซิงหว่านบังเอิญตกลงไปในน้ำในวันนั้นพอดี ญาติผู้พี่จะต้องสงสัยในตัวเธออย่าแน่นอน

เธอจึงรีบพูดออกมาว่า "ก็เมื่อสองวันก่อน ฉันได้ยินพี่หวยเจี้ยนพูด......"

สีหน้าของโจวฉือเซินยังคงไม่เปลี่ยนแปลง "จี้หวยเจี้ยนเป็นคนบอกเธอด้วยตัวเองอย่างนั้นเหรอ?"

โจวอานอานกัดปลายลิ้นไปมา แล้วพยักหน้าอย่างแรง "เขาบอกว่าหร่วนซิงหว่านกำลังตั้งครรภ์ลูกของเขา และถึงแม้ว่าเขาจะหมั้นกับฉัน เขาก็จะไม่ทิ้งเธอค่ะ"

โจวฉือเซินยืนอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานาน โดยไม่มีอารมณ์ใดปรากฏให้เห็นบนใบหน้าที่เคร่งขรึมของเขาเลย และเขาก็ไม่รู้ว่าเขาควรจะเชื่อดีหรือไม่

"พี่คะ......" โจวอานอานลองถามหยั่งเชิงดูว่า "ถ้าเด็กที่อยู่ในท้องของเธอคนนั้นเป็นลูกของพี่หวยเจี้ยน พี่อยากจะให้เธอคลอดออกมาไหมคะ?"

โจวฉือเซินเอียงตามองเธอ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็งออกมาว่า "เธอจะคลอดหรือไม่ มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน"

"เปล่า...ไม่มีอะไรหรอก ฉันเห็นว่าช่วงนี้พี่ทำดีกับเธอมาก และยังนึกว่าพวกพี่จะแต่งงานกันใหม่อีกรอบด้วยซ้ำ"

โจวฉือเซินหัวเราะเยาะ แล้วสาวเท้ายาวๆเดินจากไปโดยไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำ

หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เขาก็หยุดฝีเท้าลงอย่างกะทันหัน แล้วกล่าวเตือนโดยไม่หันศีรษะกลับมาว่า "นอกจากเธอแล้ว ฉันไม่ต้องการให้ใครในตระกูลโจวรู้เรื่องการตั้งครรภ์ของเธอแม้แต่คนเดียว"