สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 18

บทที่ 18 ตบหน้า

หลี่หยู้หลันมองเซี่ยซีหวั่นด้วยสายตาที่โหดเหี้ยม เขารู้สึกแต่แรกแล้วว่ากระโปรงเจ้าหญิงMOOตัวนี้ออกแบบมาเพื่อเซี่ยซีหวั่นโดยเฉพาะ บุคลิกภาพของเธอสดใสและสวยงามอยู่แล้ว ถึงแม้จะไม่ได้ทำอะไร ก็สามารถกลายเป็นจุดสนใจได้อย่างง่ายดาย

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะตระกูลเซี่ยมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อสิบปีก่อน ตอนนี้เซี่ยซีหวั่นก็คงจะเป็นไฮโซสาวอันดับหนึ่งของเมืองไห่ไปแล้ว

สมัยนั้นเซี่ยซีหวั่นกับเย่หลิงยิ่งใหญ่กันมาก รถส่วนตัวของตระกูลพวกเธอต่างล้อมรอบไปด้วยตระกูลของผู้ชายที่มีฐานะร่ำรวยเข้าออกตลอด ทุกคนต่างอยากเห็นหน้าของใต้หวั่นเหนือหลิงว่าจะงดงามขนาดไหน

ใต้หวั่นเหนือหลิง…

หลี่หยู้หลันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ รีบปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เหมือนคนใจดี ตอนนี้สาวไฮโซอันดับหนึ่งของเมืองไห่คือลูกสาวของเธอเซี่ยเหยียนเหยียน！

หลี่หยู้หลันเดินไปข้างหน้า และเข้าไปจับมือของเซี่ยซีหวั่นอย่างสนิทสนม “ซีหวั่น หนูเปลี่ยนกระโปรงเรียบร้อยแล้ว มา น้าแนะนำเพื่อนให้หนูรู้จัก…รอแป๊บนะ ทำไมกระโปรงที่หนูใส่ช่างคุ้นตาขนาดนี้ นี่ไม่ใช่…กระโปรงเจ้าหญิงที่เสี่ยวแด๋จะใส่ในคืนนี้ไม่ใช่เหรอ？”

เซี่ยซีหวั่นไม่แสดงอาการใดๆออกมาบนใบหน้า เธอรู้ว่าละครเรื่องใหญ่กำลังจะเริ่มแสดงแล้ว

เซี่ยเสี่ยวแด๋มองไปที่เซี่ยซีหวั่น，“ซีหวั่น เธอใส่กระโปรงเจ้าหญิงของฉันทำไม วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน กระโปรงเจ้าหญิงMOOตัวนี้เป็นของขวัญวันเกิดที่แม่ให้ฉัน”

เวลานี้ขงเจินเอ๋อรีบเอ่ยปากพูดขึ้นมาทันที“เซี่ยซีหวั่น เธอทำเกินไปแล้ว วันนี้เป็นวันเกิดของเสี่ยวแด๋ เธอจะแย่งแม้กระทั่งกระโปรงเจ้าหญิงของตัวนี้เลยเหรอ？”

บรรดาคุณหนูไฮโซพวกนี้ทุกคนต่างรู้ว่าเซี่ยเสี่ยวแด๋มีกระโปรงเจ้าหญิงMOOอยู่ตัวหนึ่ง ดังนั้นจึงมีการสนทนาขึ้นทันที

——เซี่ยซีหวั่นคนนี้ทำอะไรกัน เธอต้องการแย่งกระโปรงเจ้าหญิง MOOของเสี่ยวแด๋เพื่อที่ตัวเองจะได้เป็นจุดเด่นในงานpartyเหรอ นี่มันเห็นแก่ตัวและจอมปลอมเกินไปแล้ว

——ฉันคิดว่าเธอเพิ่งกลับมาจากชนบท เมื่อเห็นกระโปรงเจ้าหญิงMOOคงจะตะลึงมาก จึงอยากได้มาเป็นเจ้าของ เป็นแค่ผู้หญิงบ้านนอกที่เปิดเผยตัวตนไม่ได้ ขายขี้หน้าจริงๆ！

สายตาของทุกคนต่างมองไปที่เซี่ยซีหวั่นอย่างไม่เป็นมิตร

เวลานี้เซี่ยเจิ้นกั๋วเดินมาหา เพราะมีประสบการณ์เรื่องก่อนหน้านี้มาแล้ว เขาจึงไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาดแล้วทำให้ตัวเขาเองขายขี้หน้า ดังนั้นสีหน้าที่มองไปที่เซี่ยซีหวั่นนั้นจึงไม่พอใจเท่าใดนัก จึงพูดเตือนออกมา “ซีหวั่น วันนี้เป็นวันเกิดของเสี่ยวแด๋ หนูแย่งแม้กระทั่งกระโปรงเจ้าหญิงของเธอเลยเหรอ？ หลายปีมานี้ที่ส่งหนูไปอยู่ที่ชนบท หนูไม่ได้รับการศึกษาอะไรเลยเหรอ รีบขึ้นไปข้างบนเปลี่ยนกระโปรง แล้วไม่ต้องลงมาอีกแล้วนะ”

เซี่ยเจิ้นกั๋วที่เป็นพ่อเดินมาสั่งสอนเซี่ยซีหวั่นต่อว่าเธอไม่มีการศึกษา และยังรังเกียจเธอกลัวทำให้ขายหน้าสั่งไม่ให้เธอลงมาอีก ซึ่งการกระทำนี้ทำให้หลี่หยู้หลันกับเซี่ยเสี่ยวแด๋ดีใจมาก

เสี่ยวแด๋หยิกไปที่น่องของตัวเองหนึ่งครั้ง ทำให้ดวงตาแดงก่ำขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และทำท่าอยากร้องไห้เหมือนตัวเองรู้สึกผิด “พ่อ เรื่องนี้ให้มันแล้วกันไปเถอะ ยังไงหนูกับซีหวั่นก็เป็นพี่น้องกัน วันเกิดของหนูก็อยากให้ทุกคนมีความสุข กระโปรงเจ้าหญิงตัวนี้หนูขอยกให้ซีหวั่นก็แล้วกัน”

ขณะที่พูดอยู่นั้นเซี่ยเสี่ยวแด๋เก่งมากสามารถบีบน้ำตาตัวเองให้ไหลออกมาได้สองหยด

เวลานี้บรรดาคุณหนูไฮโซและคุณนายไฮโซทั้งหลายต่างมองเซี่ยซีหวั่นด้วยสายตาที่ดูถูก

——วันนี้เป็นวันเกิดของเสี่ยวแด๋แท้ๆ เซี่ยซีหวั่นคนนี้จงใจมาก่อเรื่องที่งานเลี้ยงนี้หรือเปล่า ถึงทำให้เสี่ยวแด๋ร้องไห้

——เป็นเพราะว่าเสี่ยวแด๋ใจดีเกินไป ถ้าเป็นฉันจะให้เซี่ยซีหวั่นถอดกระโปรงเจ้าหญิงMOOออกมาแน่นอน

——รีบไปกันเถอะ ไม่อยากเห็นหน้าเธอล่ะ！

ในงานเลี้ยงได้ควบคุมสถานการณ์ทุกอย่างไว้เรียบร้อย กระโปรงเจ้าหญิงMOOตัวนี้ใส่อยู่ที่ตัวของเซี่ยซีหวั่นหลักฐานชัดเจน ทำให้หลี่หยู้หลันรู้สึกพอใจมาก

หลี่หยู้หลันแกล้งพูดออกมาด้วยความลำบากใจ “ซีหวั่น ถ้าอย่างนั้นหนูขึ้นไปข้างบนก่อนเถอะ…”