สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 1

บทที่ 1 แต่งงานแทนเพื่อเติมความยินดีมีสุข

ปีพ.ศ.2015 ฤดูใบไม้ร่วง เซี่ยซีหวั่นนั่งอยู่ในรถไฟ ที่ออกเดินทางชนบทไปยังเมืองไห่

เธอถูกทิ้งไว้ในชนบทตอนเธออายุ9ขวบ และถูกรับตัวกลับมาในวันนี้ ซึ่งสาเหตุที่รับเธอกลับมามีอยู่อย่างเดียว นั่นก็คือตระกูลเซี่ยจะส่งลูกสาวแต่งไปที่รีสอร์ทโยวหลานเพื่อเติมความยินดีมีสุข

ได้ยินมาว่าเจ้าบ่าวที่อยู่ในรีสอร์ทโยวหลานคนนั้นป่วยหนักจนหมดหนทางเยียวยารักษาแล้ว ซึ่งตระกูลเซี่ยมีลูกสาวสองคน ต่างก็ไม่ยอมแต่ง ดังนั้นตระกูลเซี่ยจึงรับตัวลูกสาวที่ฝากเลี้ยงไว้ในชนบทตลอดกลับมา เพื่อให้เธอแต่งงานแทนลูกสาวของเขาเพื่อเติมความยินดีมีสุขแทน

เซี่ยซีหวั่นนั่งอยู่บนตู้นอน และอ่านหนังสือที่ถืออยู่ในมือของเธอ และในขณะนี้เองจู่ ๆประตูก็ถูกเปิดออก ลมหนาวด้านนอกโชยเข้ามาพร้อมกับกลิ่นคาวเลือด

เซี่ยซีหวั่นเงยหน้าขึ้น จากนั้นก็เห็นร่างที่สูงใหญ่ร่างหนึ่งล้มเข้ามาจากด้านนอก

และเป็นลมหมดสติไป

ไม่นาน ผู้ชายที่สวมใส่เสื้อสีดำหลายคนก็พุ่งเข้ามา“ลูกพี่ ตอนนี้ไม่มีใคร ส่งเขาลงไปปรโลกโดยตรงเลย”

“ใครบอกว่าไม่มีคน?”

ชายแผลเป็นที่เป็นผู้นำมองไปที่เซี่ยซีหวั่น

เซี่ยซีหวั่นคาดไม่ถึงว่าจะเกิดอุบัติเหตุเช่นนี้ขึ้น ชายหนุ่มคนนี้ที่จู่ ๆล้มเข้ามาในรถทำให้เธอได้รับอันตรายถึงชีวิต และภายในสายตาของชายแผลเป็นก็เต็มไปด้วยเจตนาที่ต้องการฆ่า ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขาอยากฆ่าเธอทิ้งเพื่อปิดปาก

เซี่ยซีหวั่นเหลือบมองไปยังอาวุธที่อยู่ในมือของพวกเขาอย่างสงบ จากนั้นก็รีบร้องขอความเมตตาด้วยความตื่นตระหนก“อย่าทำร้ายฉัน ฉันไม่เห็นเหตุการณ์อะไรทั้งนั้น”

ชายแผลเป็นก้าวเท้าเข้ามาหาเธอ และมองไปที่ใบหน้าอันเรียวเล็กของเซี่ยซีหวั่น ซึ่งเธอสวมผ้าคลุมหน้าไว้ ดังนั้นจึงมองไม่เห็นใบหน้าของเธอ เห็นเพียงแต่ดวงตาคู่หนึ่งที่ถูกเปิดเผยอยู่ด้านนอกเท่านั้น

ดวงตาคู่นั้นสว่างและสดใสมาก และในขณะที่ดวงตาของเธอแกว่งไปมา ก็สง่างามมากเช่นกัน

ชายแผลเป็นไม่เคยเห็นดวงตาที่สวยงามและสะดุดตาเช่นนี้มาก่อน จึงทำให้จิตวิญญาณของเขาถูกสะกดในทันที และบวกกับช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาไม่ได้สัมผัสผู้หญิงเลย จึงทำให้เขามีความคิดชั่วร้ายขึ้นมาในทันที

“สาวสวย พวกเราไม่ทำร้ายคุณก็ได้ แต่คุณต้องทำหน้าที่ดูแลพี่น้องพวกนี้ให้ดี”

ขนตาที่ยาวของเซี่ยซีหวั่นสั่นสะท้าน จากนั้นเธอก็พูดขึ้นด้วยท่าทีที่น่าสงสารว่า“ฉันไม่อยากตาย ฉันกลัวมาก ขอแค่พวกคุณไม่ทำร้ายฉัน แล้วฉันจะดูแลพวกคุณให้ดีที่สุด”

การร้องขอที่นุ่มนวลและอ่อนโยนของหญิงสาวทำให้ชายแผลเป็นทนไม่ได้อีกต่อไป จึงพุ่งตัวเข้าไปกดร่างของเซี่ยซีหวั่นไว้ใต้ร่างของเขาโดยตรง

“ลูกพี่ ลูกพี่เอาก่อนเลย พวกผมส่งชายคนนี้ไปสวรรค์ก่อน จากนั้นลูกพี่คอยให้พวกผมเล่นสนุกกับเธอหน่อย”

ท่ามกลางคำพูดที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่หยาบคายและผู้หญิงที่อ่อนโยน ชายแผลเป็นวางอาวุธในมือของเขาลง จากนั้นก็ยื่นมือไปปลดกระดุมเสื้อของเซี่ยซีหวั่น

แต่ในวินาทีต่อมา ก็เห็นมือขาวๆเล็ก ๆที่เรียวยาวของเธอโผล่ออกมา

ชายแผลเป็นเงยหน้าขึ้นมา ก็จ้องเข้ากับดวงตาที่สว่างและสดใสคู่นั้นของหญิงสาว และตอนนี้ในดวงตาของเธอก็ลดความหวาดกลัวและอ่อนแอนั้นออกไป จนหลงเหลือแต่เพียงดวงตาที่กะพริบอย่างเย็นชาของเธอ

“คุณ!”

ชายแผลเป็นจะอ้าปากพูด แต่เซี่ยซีหวั่นยกของเธอมือขึ้นมา จากนั้นใช้เข็มที่แหลมคมที่อยู่ในมือของเธอแทงเข้าไปในสมองของชายแผลเป็น

ดวงตาของชายแผลเป็นปิดลง แล้วล้มลงกับพื้นโดยตรง

“ลูกพี่!”

กลุ่มคนเสื้อดำตะลึง และจะก้าวเข้ามาด้านหน้า แต่ทันใดนี้เองชายหนุ่มที่เป็นลมล้มหมดสติอยู่ตรงพื้นก่อนหน้านี้ก็ลืมตาขึ้นมา แล้วยื่นมือของเขาออกไปแย่งอาวุธที่อยู่ในมือของกลุ่มคนเสื้อดำมา

แล้วกลุ่มคนเสื้อดำก็ล้มลงกับพื้นทีละคน จนหมด

มันดุเดือดและรวดเร็วมากจนทำให้คนเตรียมตัวไม่ทัน

เซี่ยซีหวั่นลุกขึ้นนั่ง ซึ่งเธอรู้แต่แรกแล้วว่าชายคนนี้แสร้งทำเป็นหมดสติ และเลือดที่อยู่บนร่างกายของเขาก็เป็นเลือดของคนอื่น