สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 51

บทที่ 51 ฟาดเธอด้วยแส้

หลัวฟู่มาแล้ว มีคนคุ้มกะลาหัวหลี่หยู้หลันแล้ว สถานการณ์ก็ไม่เหมือนเดิมในทันที

เซี่ยเจิ้นกั๋วทิ้งเซี่ยซีหวั่นในทันทีแล้วเดินไปหาหลัวฟู่ ผู้คนก็ล้วนกลายเป็นคนนอบน้อมถ่อมตน "พ่อบุญธรรมครับ ขอบคุณท่านที่ได้สละเวลาอันมีค่ามาร่วมงาน พวกเรากำลังรอท่านอยู่ครับ"

หลัวฟู่เป็นคนอ้วนท้วม ใบหน้ามีความฉลาดอย่างนักธุรกิจ เขาตบมือของหลี่หยู้หลันเบาๆ "เจิ้นกั๋ว ผมได้ยินมาว่าช่วงนี้มีคนรังแกหยู้หลัน ทำให้หยู้หลันไม่มีความสุข ผมยกลูกสาวให้แต่งงานกับคุณ คือการให้คุณทำให้เธอมีความสุข แต่ไม่ใช่ปล่อยให้เธอต้องผิดหวังเสียใจ คุณเข้าใจความหมายนี้หรือไม่"

เซี่ยเจิ้นกั๋วตัวแข็งทื่อ เขาเพิ่งสัญญากับเซี่ยซีหวั่น และตอนนี้ก็ถูกหลัวฟู่ข่มขู่อีก ใบหน้าของเขาเหมือนดึงคันธนูจากทั้งซ้ายและขวา แล้วตบหน้าของเขาอย่างจัง

เซี่ยเจิ้นกั๋วเป็นคนที่รักหน้าตาของตนเป็นอย่างมาก ในตอนนี้ไม่สามารถสนใจเรื่องเหล่านี้ได้อีกต่อไป เขาต้องการเพียงให้หลัวฟู่ช่วยแก้ปัญหาเรื่องเงินทุนก่อน

“ครับ พ่อบุญธรรม ผมจะดีกับหยู้หลันมากๆครับ ความสัมพันธ์ของผมกับหยู้หลันจะไม่มีวันได้รับผลกระทบจากข่าวลือจากโลกภายนอก วันครบรอบแต่งงานนี้เป็นข้อพิสูจน์ที่ดีที่สุดครับ” เซี่ยเจิ้นกั๋วหลับตาและพูดยอมทุกอย่าง

หลัวฟู่มองไปที่หลี่หยู้หลัน “หยู้หลัน ลูกคิดอย่างไร”

หางของหลี่หยู้หลันกำลังจะลอยขึ้นไปบนฟ้าแล้ว เมื่อก่อนเธอรู้สึกหดหู่แค่ไหน ตอนนี้เธอก็รู้สึกได้ใจมากขึ้นเท่านั้น เธอมองไปที่ เซี่ยเจิ้นกั๋ว และพูดอย่างไม่เต็มใจว่า“เช่นนั้นก็ดูความประพฤติต่อจากนี้ของเขาแล้วกันค่ะ”

"เจิ้นกั๋ว คุณได้ยินไหม ต่อไปต้องประพฤติตัวให้ดีๆ เพื่อให้ลูกสาวของผมพอใจ" หลัวฟู่กล่าว

"ครับๆ" เซี่ยเจิ้นกั๋วพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

หลัวฟู่มีตำแหน่งที่สูง และเป็นนายทุนรายใหญ่ นักธุรกิจที่ร่ำรวยแต่จะคนภายในที่งานก็รีบไปข้างหน้า และพูดคุยกับหลัวฟู่

หลี่หยู้หลันจับแขนของหลัวฟู่ตลอดโดยไม่ยอมปล่อย เธอแสดงให้เซี่ยซีหวั่นและบรรดาภรรยาของคนที่ร่ำรวยที่ไม่สนใจเธอก่อนหน้านี้ได้เห็น

ใบหน้าบรรดาภรรยาคนที่ร่ำรวยไม่ค่อยดีนัก

เซี่ยเสี่ยวแด๋รู้สึกมีความสุขมาก เธอมองไปยังเซี่ยซีหวั่น และพูดประชดประชันว่า "เซี่ยซีหวั่น เห็นหรือยัง เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแม่ฉันแม้แต่น้อย พอท่านปู่ของฉันมา ทุกคนรวมทั้งพ่อของฉันก็ต้องก้มหัวให้แม่ของฉัน"

เซี่ยซีหวั่นมองไปที่หลี่หยู้หลันและหลัวฟู่ที่ยืนอยู่ในที่ที่มีแสงสว่างจ้าและได้รับคำชมเชยจากทุกคน เธอก็รู้สึกตลกมาก "แม่ของเธอ หาที่พึ่งที่ยอดเยี่ยมเป็นพ่อบุญธรรม มันน่าทึ่งจริงๆ ฉันรู้สึกละอายใจที่เทียบไม่ติดเลย”

เซี่ยเสี่ยวแด๋ไม่คาดคิดว่าเซี่ยซีหวั่นจะพูดแบบนี้ เธอรู้สึกราวกับว่าเธอเอากำปั้นทุบฝ้าย และไม่ได้ออกแรง

ในเวลานี้มีเสียงเปียโนไพเราะดังขึ้นในห้องโถง และถึงเวลาเต้นรำแล้ว

ขณะที่ตัวเอกอย่างเซี่ยเจิ้นกั๋วก้าวไปข้างหน้า สุภาพบุรุษก็ยื่นมือออกมา “คุณผู้หญิง คุณช่วยเต้นรำกับผมได้ไหม”

หลี่หยู้หลันที่ได้รับเชิญรู้สึกโล่งใจจริงๆ ในช่วงเวลานี้ความสัมพันธ์ของเซี่ยเจิ้นกั๋วกับเธอลดลง และบ่อยครั้งไม่ได้กลับบ้านตลอดทั้งคืน แล้วยังตบเธอในที่สาธารณะอีก ตอนนี้เธอได้โอกาสแล้ว แน่นอนว่าหลี่หยู้หลันจะจัดการเขาเป็นอย่างดีเลย และให้เซี่ยซีหวั่นดูว่าพ่อของเธอพอใจตนเองแค่ไหน

หลี่หยู้หลันมองไปที่หลัวฟู่โดยตรง "พ่อคะ ให้ลูกเต้นรำกับพ่อสำหรับการเต้นรำครั้งแรกนี้นะคะ"

แม้ว่าหลัวฟู่จะเป็นพ่อบุญธรรมแค่ในนาม แต่ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ไม่ได้ธรรมดา เขามองไปที่คิ้วที่มีเสน่ห์ของหลี่หยู้หลัน บวกกับที่ไม่ได้เจอกันมานานแล้ว หลัวฟู่จึงรีบเอื้อมมือไปกอดหลี่หยู้หลัน "ได้ ก็ตามที่ลูกต้องการแล้วกัน"

หลัวฟู่กอดหลี่หยู้หลันและเข้าไปในฟลอร์เต้นรำ และเริ่มเต้นรำ

เซี่ยเจิ้นกั๋วก็ยืนตัวแข็งอยู่ที่เดิม "... "

กล้าโกรธแต่ไม่กล้าพูด

หลัวฟู่เต้นรำกับหลี่หยู้หลัน “หยู้หลัน นี่คือผู้ชายที่คุณเลือกในตอนแรก ทำไมผมถึงคิดว่าเขาช่างไร้ประโยชน์จริงๆ..”

หลี่หยู้หลันมองไปที่หลัวฟู่ “ถ้าฉันไม่แต่งงานกับเขา จะให้ฉันแต่งงานกับพ่อเหรอคะ เสือตัวเมียในบ้านของคุณจะไม่กินฉันเลยหรือคะ”

หลัวฟู่รู้สึกไม่มั่นคงกับออร่าของเธอ บีบเอวของเธออย่างแรงหนึ่งที “คืนนี้ มาหาผมที่ห้องในโรงแรมนี้นะครับ”