สาวโก๊ะทะลุมิติ มาใช้ชีวิตในยุคโบราณ นิยาย บท 24

หลังจากที่ตากดินให้แห้งจนครบ 7 วันแล้ว ฟางเหนียงกับเจิ้งเจี๋ยได้ผสมปุ๋ยคอกกับดินเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองก็ลงมือปลูกผักกันทันที นางจะปลูกมะเขือเทศ ผักกาดขาว กะหล่ำปลี พริก นางแบ่งพื้นที่ให้เป็น 4 แปลงแล้วทำการปลูกผักแต่ละชนิดลงไปในแต่ละแปลง และนางก็ได้ทำแปลงเล็กๆ ไว้เพาะกล้าด้วย

แปลงแรกคือการปลูกผักกาดขาว นางเพาะกล้าในแปลงเล็กที่เตรียมไว้ แล้วหว่านเมล็ดพันธุ์ลงไปให้ทั่วพื้นผิวแปลง แล้วเอาปุ๋ยคอกที่นางซื้อไว้มาหว่านกลบ แล้วใช้หญ้าแห้งที่นางกับเจิ้งเจี๋ยไปเกี่ยวแล้วตากไว้จนแห้ง เอามาคลุมแปลงบางๆ แล้วค่อยรดน้ำให้ทั่วแปลง นางเอาต้นกล้าที่ปลูกได้ 5 วัน ย้ายลงแปลงใหญ่แล้วคลุมด้วยหญ้าแห้ง แล้วรดน้ำ ผักกาดขาวจะใช้เวลาในการเติมโตประมาณ 40 วัน แต่นางใช้เวลาแค่ 13 วันก็สามารถเก็บเกี่ยวได้แล้ว

แปลงที่สองนางปลูกมะเขือเทศ นางทำการเพาะกล้า ให้ต้นกล้าโตขึ้นประมาณ 5 วัน นางจึงเอาต้นกล้าลงแปลงเล็กก่อนรอจนครบ 10 วันนางจึงทำการย้ายต้นกล้าลงแปลงใหญ่ใส่ปุ๋ยแล้วตั้งเสาเอาไว้ข้างๆ ต้นกล้า แล้วตัดแต่งกิ่งแขนงออกโดยเหลือเพียง 1-2 กิ่งต่อต้น เพื่อให้ได้มะเขือเทศผลใหญ่ขึ้น ปกติแล้วมะเขือเทศจะรอประมาณ 70 วันถึงจะเก็บเกี่ยว แต่นางมีปุ๋ยวิเศษอยู่ ใช้เวลาแค่ 25 วันนางก็เก็บผลผลิตได้แล้ว

แปลงที่สามนางปลูกกะหล่ำปลี นางทำการเพาะกล้าเช่นกัน แต่ใช้เวลาในการเพาะกล้า 14 วัน ถึงจะย้ายลงแปลงใหญ่ และรอเวลาในการเก็บเกี่ยว 20 วัน

แปลงที่สี่ก็คือพริก ต้นกล้าที่นางเพาะได้ประมาณ 5 วัน นางจะทำการถอนต้นกล้าที่ไม่สมบูรณ์ทิ้ง เมื่อต้นกล้าอายุได้ 14 วัน นางถึงจะย้ายลงไปในแปลงใหญ่ หลังจากนั้นรอประมาณ 1 เดือนนางก็เก็บเกี่ยวได้แล้ว

“ตอนที่เป็นต้นกล้าภรรยาของข้ากลัวว่าต้นมันจะหัก เลยใช้ไม้ค้ำไว้ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นไม้เลื้อย ข้ากับภรรยาของข้าจึงตั้งเสาให้มัน” เจิ้งเจี้ยตอบปัญหาที่หนุ่มน้อยสงสัยด้วยเสียงที่ฉะฉาน เพราะเขาดูแลผักของภรรยาของเขาอย่างดี ฟางเหนียงที่เดินตามมาทีหลัง ก็รู้สึกคุ้นตากับชายที่มาใหม่ นางเดินไปถึงแปลงผักก็รู้ทันทีว่าเขาคือใคร “ลีหยาง เจ้ามาทำอะไรที่นี้” หนุ่มน้อยที่ได้ยินเสียงที่เขาไม่เคยลืม เรียกชื่อเขาจึงหันไปตามเสียงนั้นทันที “หลิวฟางเหนียง แล้วเจ้าล่ะมาทำอะไรที่นี้” ลีหยางตอบด้วยเสียงที่ดีใจมาก ตั้งแต่ครั้งก่อนเขาก็ไม่ได้เจอนางอีกเลย ไปหาที่ร้านเถ้าแก่ก็บอกว่านางลาออกไปแล้ว ไปหาที่บ้านนางก็ไม่อยู่ แล้วอยู่ๆ นางมาอยู่ที่นี้ได้อย่างไรกัน เขาหันไปมองชายที่พาเขามาดูแปลงผัก ก็เริ่มเข้าใจขึ้นมาทันที

เจิ้งเจี๋ยที่เห็นภรรยาตัวเองรู้จักกับชายอื่น ก็รู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมาทันที จึงคว้าตัวฟางเหนียงเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขา “เจ้ารู้จักกันด้วยรึ” นางพยักหน้าตอบ “เจิ้งเจี๋ยนี่ลีหยาง เมื่อครั้งก่อนข้าเคยช่วยเขาเลือกของขวัญให้เพื่อนของเขา ลีหยางนี้เจิ้งเจี๋ยสามีของข้าเอง” นางแนะนำเจิ้งเจี๋ยให้ลีหยางรู้จักอย่างเขินอาย เจิ้งเจี๋ยที่เห็นดังนั้นก็ยื่นมือไปลูบผมนางแล้วดึงศีรษะนางให้มาซบที่อกของเขา โดยไม่นึกอายคนทั้งสองที่มองการกระทำของสามีภรรยาคู่นี้อยู่ “อะแฮ่ม คือว่าเจ้าเป็นคนปลูกมะเขือเทศเองอย่างนั้นรึ” ลีหยางกระแอมขัดจังหวะของสามีภรรยาคู่นี้ แล้วถามเรื่องปลูกผักกับฟางเหนียง ฟางเหนียงผละศีรษะออกจากอกของเจิ้งเจี๋ยพยักหน้าตอบลีหยาง แล้วยิ้มให้ลีหยางด้วยความเก้อเขิน