บทที่80 แย่งบุหรี่!
หนึ่งแสนล้าน!!
กรรมการทุกท่านในห้องประชุมทำหน้ามึนงง! ต่างก็คิดว่าตนเองหูฝาดไป เดิมทีไม่อยากจะเชื่อ!
หลีชิงเยียนใบหน้างุ่มง่าม มองผู้จัดการฝ่ายการเงิน ดวงตาตกตะลึง หายใจไม่เป็นจังหวะ ตั้งนานยังสงบลงไม่ได้
“คุณ……พูดจริงเหรอ?” หลีหยางลุกขึ้นยืนทันใด สายตาจ้องเขม็งไปยังผู้จัดการฝ่ายการเงิน
หลีหยางที่เงียบนิ่งมาแต่ไหนแต่ไร เวลานี้ตื่นเต้นขึ้นมาอย่างอดไม่ไหว……หรือว่าฤดูใบไม้ผลิของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปจะมาแล้วเหรอ?
บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป……เป็นไปได้มากว่ามีทางช่วยแล้ว!
“จริงแท้แน่นอนครับ ผมยืนยันมาหลายครั้งแล้ว ในบัญชีเพิ่มขึ้นมาแสนล้าน……โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นการโอนเข้ามาจากบัญชีต่างประเทศครับ” ผู้จัดการฝ่ายการเงินพูดเสียงสั่น
“บัญชีต่างประเทศ?” หลีชิงเยียนขมวดคิ้ว “บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปยังไม่ได้เติบโตในตลาดต่างประเทศ ทำไมเงินนี้ถึงโอนเข้ามาจากต่างประเทศได้ล่ะ?”
“ตรวจสอบได้มั้ยว่าเจ้าของบัญชีนี้เป็นใครกัน?” หลีหยางถามขึ้น
“ตรวจแล้วครับ ธนาคารบอกว่าเป็นบริษัทแห่งหนึ่ง จุ้ยหลงจือเปิ่น หลังจากนั้นพวกเราก็ส่งคนไปตรวจสอบจุ้ยหลงจือเปิ่นสักหน่อย……พบว่าเป็นบริษัทเปลือกนอกแห่งหนึ่งครับ” ผู้จัดการรายงาน
“น่าแปลก เงินหนึ่งแสนล้านได้มาอย่างไม่ชัดเจนนี้ คาดไม่ถึงแม้แต่ใครยังไม่รู้เลย” กรรมการท่านหนึ่งพูดอย่างสีหน้าฉงน
“ชิงเยียน ลูกเป็นคนหามารึเปล่า?” หลีหยางมองทางหลีชิงเยียน
หลีชิงเยียนส่ายหน้า ตั้งแต่เธอกลับจากเรียนต่อที่ต่างประเทศ ความสัมพันธ์กับเพื่อนต่างชาติก็จางลง ถึงแม้ครั้งนี้หลีชิงเยียนจะหาคนมามากมาย แต่ก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกับเพื่อนทางฝั่งตะวันตกเลย
“หนึ่งแสนล้าน สำหรับพวกเราพูดได้ว่าเป็นจำนวนตัวเลขที่มากมาย สรุปเป็นใครกัน สามารถนำเงินจำนวนมากขนาดนี้ออกมา……แถมยังไม่ยอมเผยสถานะอีก……” หลีหยางพึมพำ จมสู่การครุ่นคิด
“บางทีอาจเป็นเพราะผู้ลึกลับท่านนี้ไม่อยากเผยสถานะ” กรรมการท่านหนึ่งพึ่งเอ่ยปาก ทันใดนั้นหลีชิงเยียนก็สีหน้าเปลี่ยน เหมือนนึกอะไรได้
“ผู้ลึกลับ……” หลีชิงเยียนพึมพำเสียงต่ำ ท่าทางเปลี่ยนฉับพลัน!
“มีอะไรหรือเปล่าชิงเยียน?” หลีหยางถามขึ้น
“หนู……หนูไม่เป็นอะไรค่ะ” หลีชิงเยียนส่ายหน้าแล้ว ภายในใจสั่นสะเทือน ความสงสัยนิดๆ โผล่ในความคิด หรือว่า……ครั้งนี้ก็เป็นผู้ลึกลับคนนั้นลงมืออีกเหรอ?
สรุปผู้ลึกลับคนนั้นเป็นใคร……ช่วยเหลือตนเองครั้งแล้วครั้งเล่า……ครั้งนี้ควักเงินหนึ่งแสนล้านอย่างไม่คาดคิด!
หลีชิงเยียนคาดเดามากมายภายในใจ หนึ่งแสนล้านนี้ มาอย่างน่าประหลาดใจ ถึงสุดท้ายเธอทำได้เพียงปักหมุดที่ตัวของผู้ลึกลับคนนั้น
“ท่านประธานกรรมการ ในเมื่อได้มาแล้ว เราก็ควรรับมันไว้ หนึ่งแสนล้านนี้โอนเข้ามาแล้ว ไม่ทันได้มาสนว่าเป็นใคร รักษาบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปเอาไว้ก่อน แล้วค่อยมาว่ากันอีกที” หลีชิงเยียนเอ่ยปากเสียงน่าดึงดูด
หลีหยางพยักหน้า รีบลงคำสั่ง “รีบโจมตีกลับ! ให้บริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปเห็นดีสักหน่อย บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปกดดันนานเกินไปแล้ว ถึงเวลาเอาคืนบ้าง!”
หลีชิงเยียนถอนหายใจยาวๆ แต่กลับไม่กล้าวางใจลงมา ไม่มีใครรู้ว่าสรุปแล้วบริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปยังมีกำลังเท่าไร จึงได้แต่ส่งความหวังว่าหนึ่งแสนล้านนี้ จะสามารถทำให้บริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปรู้ว่าอะไรควรไม่ควรยอมแพ้
หลังจากประชุมเสร็จ หลีชิงเยียนขยับขายาวที่ตรงมีเสน่ห์คู่นั้น ค่อยๆ เดินออกจากห้องประชุม พึ่งกลับมาถึงห้องทำงานประธาน ภาพคนคนหนึ่งก็ประกายเข้ามาจากด้านนอก
“นายยังไม่ไปอีกเหรอ?” หลีชิงเยียนขมวดคิ้วขึ้น พูดไป
“นี่ไม่ใช่รอประธานหลีคุณประชุมเสร็จมาตลอดเหรอ” เฉินเป่ยยิ้มพูดเอาใจ
“ทำอะไร?” หลีชิงเยียนบ่นพึมพำ ไม่ไว้หน้าเฉินเป่ยเลย
“บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?” เฉินเป่ยถามอย่างเป็นห่วง
หลีชิงเยียนถอนหายใจยาวๆ ทีหนึ่ง “ยังไม่รู้ ไม่รู้จะเป็นหรือตาย”
“ไม่ล้มก็ดีแล้ว” เฉินเป่ยยิ้มอ่อนๆ ในดวงตานกพิราบประกายความหมายล้ำลึก
หลังจากเฉินเป่ยเดินออกจากห้องทำงานประธาน ก็เดินมาตรงกลางบันไดที่ไม่มีคน เสียงมือถือดังขึ้น เฉินเป่ยรับสาย ในสายนั้นเสียงของชิงเหนียนที่จำใจกลัดกลุ้มดังขึ้น “ลูกพี่ เจ็บตัวเลย แค่แป๊บเดียว หนึ่งแสนล้านก็ไม่มีแล้ว……พี่รู้มั้ยว่าสหรัฐเพื่อธุรกิจนาโนนี้เปิดราคาเท่าไร กำไรสุทธิสักห้าหมื่นล้าน……
“เงินไม่มีแล้วยังสามารถหาอีกได้” เฉินเป่ยพูดอย่างสบายๆ
ชั่วขณะนั้นชิงเหนียนร้อนใจ โมโหตอบ “ลูกพี่ พี่ยังมากล้าพูดแบบนี้ ตอนนี้พี่ไม่ได้เป็นหัวหน้าแล้ว เรื่องอะไรก็พุ่งมาที่ผม ผมไม่ต้องให้ผลประโยชน์กับเหล่าเพื่อนที่เขตฐานเหรอ กินดื่มเที่ยวเล่นล้วนใช้เงิน……”
ในที่สุดเฉินเป่ยก็รับคำพูดร่ำไรของชิงเหนียนไม่ไหว พยุงหน้าผากด้วยความปวดหัวสุดๆ “พอแล้วๆ ครั้งนี้ไม่ใช่สถานการณ์ไม่คาดคิดเหรอ ฉันขอแค่ให้นายอย่าเผยสถานะ นายทำยังไงบ้าง?”
“วางใจได้ลูกพี่ ถึงแม้พี่สะใภ้จะเป็นปีศาจฉลาด ก็ค้นหาผมไม่เจอเด็ดขาด ใช้บริษัทเปลือกนอกแห่งหนึ่ง ต่อให้เธอหาถึงเบื้องหลังได้ก็ไม่มีเส้นสนกลในสักนิด” ชิงเหนียนพูดรับรอง
เฉินเป่ยพยักหน้า ยังถือว่าเขาพอใจต่อการแสดงออกของชิงเหนียน “ไปสืบดูหน่อย ครั้งแรกที่ลอบฆ่าเกี่ยวข้องกับบ้านหลีหรือไม่……ตอนนี้นับวันฉันยิ่งสงสัยว่าการลอบฆ่าครั้งแรกจ้ะเป็นฝีมือของบ้านหลี”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สายเปย์เบอร์หนึ่ง